<p>Lieve dames, </p><p>Ik zit met een probleempje. Sinds mijn 16e week van mijn zwangerschap is mijn eetlust compleet verdwenen. Ik heb al moeite met een boterham en moet mezelf echt forceren iets naar binnen te krijgen. Ben nu 21 weken en nog steeds gaat het niet veel beter. Van de voren ben ik eigenlijk al aan het stressen als ik moet gaan eten omdat ik alweer weet wat voor gevecht het gaan zijn om ook maar iets weg te krijgen, het is gwn alsof me keel blokkeerd want is niet eens dat ik misselijk ben maar moet soms toch ook overgeven. Fruit gaat nog redelijk goed naar binnen maar heb dan toch het idee dat ik niet genoeg naar binnen krijg en blijf fan ook echt een honger gevoel houden. Ben echt ten einde raad, raak er zo gefrustreerd en verdrietig van....Hebben meer dames hier last van?? </p>
Niet kunnen eten.
- Onderwerp starter Gebruiker10166900
- Startdatum
Ik heb hier zelf geen ervaring mee, maar misschien helpt het om niet te proberen een hele maaltijd in één keer te eten? Gewoon kleine hapjes tussendoor doen zegmaar? Je zegt dat fruit redelijk gaat, dus daar dan sowieso goed van blijven eten. Verder misschien noten om op te knabbelen? Voelt niet als een maaltijd, maar zitten wel goede stoffen in. Crackers op je gemakje wegwerken, terwijl je met iets bezig bent... Dat soort dingen. Wie weet gaat dat beter dan bijvoorbeeld in één keer een hele boterham!
Hoi
Momenteel ben ik 32 weken zwanger en heb hier enorm last van vanaf week 20.
Ook ik ben er van te voren mee bezig van ojee ik moet zo wat gaan eten, en zie er zo tegenop. Niks klinkt meer lekker en is zo tegenstrijdig. Ik neem een multivitamine van davitamon (mama, is speciaal voor in de zwangerschap), want ik wil niet dat de kleine iets te kort komt.
Ik herken dat geblokkeerde gevoel in de keel ook. Ben niet misselijk maar het is een hele opgave om wat te eten/drinken.
Enige tip wat ik heb is regelmatig een hapje/slok van iets nemen. En havermoutpap met pindakaas erin helpt mij enorm (voedingsstoffen), voor de rest is het meer jezelf forceren. Ik denk maar zo het is het helemaal waard uiteindelijk, geef niet op, ook hier komt een einde aan.
Succes meid
Momenteel ben ik 32 weken zwanger en heb hier enorm last van vanaf week 20.
Ook ik ben er van te voren mee bezig van ojee ik moet zo wat gaan eten, en zie er zo tegenop. Niks klinkt meer lekker en is zo tegenstrijdig. Ik neem een multivitamine van davitamon (mama, is speciaal voor in de zwangerschap), want ik wil niet dat de kleine iets te kort komt.
Ik herken dat geblokkeerde gevoel in de keel ook. Ben niet misselijk maar het is een hele opgave om wat te eten/drinken.
Enige tip wat ik heb is regelmatig een hapje/slok van iets nemen. En havermoutpap met pindakaas erin helpt mij enorm (voedingsstoffen), voor de rest is het meer jezelf forceren. Ik denk maar zo het is het helemaal waard uiteindelijk, geef niet op, ook hier komt een einde aan.
Succes meid
Ik heb dit ook gehad vanaf ongeveer week 20 van me zwangerschap. (Mijn dochter is nu 14 maanden) ik kon ook slecht eten, en alles wat ik wel at was luchtig. Dit bedoel ik niet om bang te maken, ik had ook een band gevoel. Maar al me waardes waren goed met bloed en urine uitslagen, toen kreeg ik rond me 33ste week een flinke verkoudheid, bloedneuzen uiteindelijk in het zh geweest omdat ik zo'n druk op me borst had longembolie werd uitgesloten. Uiteindelijk is ons dochtertje met 37+6 geboren. Na een snelle bevalling van eerste wee tot geboorte van 3uur, ze was 44cm en 2725gram, waren we snel uit het zh en ging alles goed. Tot 2 dagen later ik het Hellp-syndroom kreeg. Heb toen 2 dagen in het zh gelegen. Vermoedelijk had ik in me zwangerschap al last van zwangerschapsvergiftiging, maar dit is achteraf praten?. Vandaar dat ik bij een evt volgende zwangerschap hier iets alerter op zal zijn. Probeer kleine beetjes en luchtige dingen, en forseer niets met eten als het je tegen staat. Ik was ook maar 5 kilo aangekomen, letterlijk kind en vruchtwater, toen na de bevalling was ik 5kilo lichter dan dat ik me zwangerschap begon, de kleine eet echt wel. Succes?
Ik ben ook bekend met het gevoel..bij mij kwam het voort uit het feit dat mn lichaam letterlijk TE moe was om eten te verteren. Wat bij mij helpt/hielp was steeds kleine beetjes eten. En dan bedoel ik, plakjes komkommer, of reepjes paparika, snoep tomaatjes, appel in partjes. Dus wel allemaal gezonde dingen. En dan gewoon steeds een hapje nemen en GOED KAUWEN. Maar echt maaltijden zijn soms echt nog steeds wel een uitdaging. Zeker als ik moe ben. (Ben nu 34 weken)
Dus mijn advies, veel rusten en kleine beetjes eten de hele dag door.
Dus mijn advies, veel rusten en kleine beetjes eten de hele dag door.
Wat vervelend.. ik ben ook nooit een grote eter geweest, dus herken de frustratie die het zich mee kan brengen! Zijn er bepaalde soorten gerechten die je wel lekker vind? Die wat minder zwaar op de maag liggen en gewoon wat makkelijker te eten zijn? Wat mij in die periodes altijd hielp:
Ontbijten met Brinta of havermout. Smoothies maken met in elk geval banaan, wat extra brinta erin en pindakaas of amandelpasta, en dan nog wat ander fruit wat je lekker vind, bv blauwe bessen. Lunchen met soep (liefst zelf gemaakt) en broodjes dippen. Omdat dat allemaal vloeibaar is, eet het makkelijk en hielp me dat enorm om toch genoeg binnen te krijgen. En volle producten gebruiken, zoals volle melk, room, volle kwark, dat soort.
Tegen je zin eten is echt een rot gevoel, er zijn maar weinig mensen die dat gevoel kennen (afgezien van als ze misselijk zijn). Dus proberen het nog beetje leuk voor jezelf te maken is des te belangrijker! En niet denken dat je je aanstelt, het kan gewoon heel frustrerend zijn.
Ontbijten met Brinta of havermout. Smoothies maken met in elk geval banaan, wat extra brinta erin en pindakaas of amandelpasta, en dan nog wat ander fruit wat je lekker vind, bv blauwe bessen. Lunchen met soep (liefst zelf gemaakt) en broodjes dippen. Omdat dat allemaal vloeibaar is, eet het makkelijk en hielp me dat enorm om toch genoeg binnen te krijgen. En volle producten gebruiken, zoals volle melk, room, volle kwark, dat soort.
Tegen je zin eten is echt een rot gevoel, er zijn maar weinig mensen die dat gevoel kennen (afgezien van als ze misselijk zijn). Dus proberen het nog beetje leuk voor jezelf te maken is des te belangrijker! En niet denken dat je je aanstelt, het kan gewoon heel frustrerend zijn.