Dat is inderdaad een hele lastige situatie en geen beroep waar je dan inderdaad wat anders kan doen...
Ik zou wel contact opnemen met je bedrijfsarts, ze laten weten dat je echt heel duizelig bent en al van alles overwogen hebt om toch te werken maar dat dat niet lukt. Daarmee geef je aan dat je wel bereidwillig bent maar dat het gewoon niet lukt.. als ze willen dat je langs komt kan je zeggen dat reizen niet verantwoord is omdat je dan niet veilig aan het verkeer kan deelnemen..
Daarna zou ik het proberen om los te laten (heel moeilijk ik weet het)..
Het is niet voor niets dat in Nederland de regeling is dat je met je zwangerschap de ziektewet in kan en mag.. dat doen ze niet als elke zwangerschap op en top gaat.. ik moet eerlijk zeggen dat ik een best makkelijke zwangerschap heb gehad (8 tot 12 weken spugen, vanaf 30 weken soms last van maagzuur, bij 32 weken lag/begon ze al in (te) gedaald/dalen..bij 36 weken was het bij mij pas pittig omdat ik 5 weken lang voorweeën heb gehad, waarbij ik bij 40+2 2 dagen lang voorweeën heb gehad die steeds sterker werden en ineens stopte, ze is bij 41+1 geboren)...
Probeer je werk los te laten want je hebt al gekeken wat je kon doen maar er zijn geen opties.. probeer je rust te houden en gewoon goed blijven eten en drinken.. ik weet niet of je een park of bos o.i.d in de buurt hebt maar probeer al zijn het kleine stukjes (eventueel met vrienden/familie/buren) een stukje te wandelen... al loop je de straat in edn weer uit ofzo, dan ben je toch even buiten geweest en heb je toch beweging gehad.. maakt niet uit als je er normaal 10 minuten over doet en nu bijvoorbeeld 45 min. Het gaat om de frisse lucht, de beweging en dat je niet helemaal gek wordt in huis (op den duur).. kijk per dag wat wel lukt en niet wat er allemaal niet lukt.. dat vond ik zelf heel moeilijk.. dan wilde ik bijvoorbeeld de was draaien maar dan lukte het niet om de trap op te komen dan voelde dat als falen maar dan zei mijn man, nee je hebt voor de veiligheid van jezelf en ons kleintje gekozen ipv die trap beklimmen met het risico dat het niet goed gaat..soms zette ik de was wel aan maar dan haalde mijn man het naar beneden en hingen we he5 samen op.. of hij stopte het natte spul in de droger nam het als het klaar was mee naar beneden en dan vouwde ik het zittend op..
Probeer ook in het oog te houden waarvoor je het doet.. ik weet niet of je het al voelt bewegen maar dat hielp mij soms wel om dan te voelen, dat gaf het besef dat er iets groeide in mijn buik wat een hele prestatie is.. je gaat ook niet zonder voorbereiding een marathon lopen.. je schrijft je in, zorgt voor de goede spullen, traint etc.. zie dit als een marathon.. je hormonen zijn zo hard aan het werk dat je lijf daar sterk op reageert en duizeligheid geeft (ik denk dat het je hormonen zijn omdat er niks gevonden wordt en ze denken dat het bij 20 weken beter wordt).. Dit is allemaal voorbereiding op het kindje wat straks geboren wordt en de geboorte zelf..
Ik hoop dat je je gauw beter mag voelen..
Groetjes