niet luisteren.. kun je dit al aanpakken?

[girl-mom]

Ik snap dat het een ontdekkingstocht is. Maar 100 keer zeggen dat het niet mag. dr hand er van weg duwen of boos praten het helpt niet. Ze ziet het meer als een spelletje lijkt het wel. Hoe kun je dat aanpakken dat ze toch luistert? Ze mag bijv. niet aan de paaseitjes komen die op tafel staan (bang als ze die in haar mond stopt dat ze erin stikt) Is dit nu al te leren? Als ik boos klinkt begint ze gewoon te lachen en gaat gewoon verder.
Iemand tips?

 

[vierzwanen]

Hier ook zo eentje als we aan de eettafel zitten wil ze steeds aan de placemats trekken en vooral aan begin als je dan zei nee,niet doen.
Dacht ook leuk mama praat tegen me en ging ze ook zitten lachen maar moet zeggen het gaat elke avond steeds beter.
Probeer vol te houden en succes.

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hier hebben we presies het zelfde gehad, en af en toe nog.. Wij zijn al zo'n 3 maanden bezig met nee dat mag niet zeggen. Onze man vind de knopjes van de radio erg leuk. Vooral het uit en aan doen...
Hij blijft er nu redelijk af. Ook van kattenbrokjes enzo...

Tip zeg nee, ga op oog hoogte zitten en vertel waarom niet en geef dan iets anders leuks om mee te spelen.. Hou vol en succes...

O en ga vooral niet lachen want dan denken ze weer dat het leuk is..

 

[Vissen..]

Inderdaad, voet bij stuk houden. Nee blijven herhalen, ook al duurd die periode nog heel lang.. Niet van een afstand lopen schreeuwen, maar duidelijk van dichtbij. Als t na een paar keer zeggen niet ophoud iets anders aan bieden, dan zijn ze al heel snel vergeten wat ze aan het doen waren.
Succes!
Liefs

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Ik probeer zelf het woord nee zoveel mogelijk te vermijden. Ik heb zelf geen zin om de hele dag nee te zeggen maar ik heb ook gelezen dat het averechts kan werken. Ik zou bijvoorbeeld geen paaseitjes in het zicht zetten als ze er niet aan mag komen. Verder heb ik de stereo in een andere kast gezet dus eigenlijk kan ze in de woonkamer lekker haar gang gaan. Tuurlijk moet je wel eens nee zeggen, maar ik probeer zoveel mogelijk af te leiden en nee zeggen te bewaren voor dingen waar ik echt de grens leg. Geen idee natuurlijk of het effect gaat hebben, ik moet het ook nog ondervinden maar misschien heb je er wat aan.

 

[Bloempje27]

ik zou gewoon zoveel mogelijk weg zetten. Je maakt het jezelf lastig door haar de mogelijkheden te geven allerlei dingen te pakken, bijv de paaseitjes. En in een onbewaakt ogenblik stopt ze ze wel in de mond en dan wil je niet weten wat er kan gebeuren.
Dus zet gevaarlijke spullen en spullen waar ze niet aan mag komen niet in zicht en niet op ooghoogte. Zo kan ze lekker ontdekken en kun je haar rustig haar gang laten gaan.
Als ze groter wordt kun je haar vanzelf leren wel van de spullen af te blijven. Het is echt niet zo dat ze dat niet leert als je het nu weg zet. Als ze meer begrijpen kunnen ze er ook beter af blijven.

Succes!

 

[mama van Finn]

Ik probeer hetzelfde als babyxx te doen. Deels uit gemakszucht, deels ook omdat ik het normaal vind dat mijn kind op ontdekkingstocht gaat. Ik creer een omgeving waarin dat op een veilige manier kan. Ons huis is daar dus op aangepast en dingen waar ze niet aan mag komen staan uit het zicht en buiten bereik.