Niet meer goed (thuis) willen eten

G

Gebruiker10164634

Hoi Mama’s,

Graag zou ik jullie advies willen; Onze dreumes van bijna 1,5 jaar eet de laatste tijd niet goed meer. Brood is sowieso al een struggle geweest. We bieden het elke dag aan en soms eet hij 2 hapjes, soms helemaal niks. Het broodje gaat nooit op. Avondeten gaat de laatste tijd ook niet meer zo lekker, hij is vaak na een paar hapjes al klaar en dan draait hij zijn hoofd en zegt heel duidelijk nee. Potjes van Olvarit geven we af en toe en die waren altijd favoriet, hiervan eet hij nu ook niks of bijna niks. Havermout en yoghurt eet hij wel, fruit ook wel. We geven dan nu in mijn ogen best wel veel flessen soms nog wel 3 op een dag van 4 ongeveer. Deze drinkt hij niet altijd op. Water en thee drinkt hij wel voldoende en slaapt ook goed. De frustratie is ook wel wat dat hij bij de kdv en bij mijn ouders (die 1 dag in de week oppassen) wel goed eet. Soms ook niet overal zin in heeft maar wel meer eet dan thuis bijv ook brood. Graag zou ik van jullie wat tips willen ontvangen wat jullie hieraan hebben gedaan om dit te verbeteren. Of is dit weer een fase ;-) Ik hoor het graag van jullie! En alvast bedankt voor de moeite.
 
Faaaaaaase! Haha nee ik weet niet hoe het bij jullie en jullie kind is, maar bij ons was rond die leeftijd het eten van een boterham (en niet alleen de worst) een belletje naar de krant waard, bij oma at ze zo 3 boterhammen. Omdat onze dreumes lekker gevuld was, heb ik me nooit zorgen gemaakt, kan me voorstellen dat het anders is als het al een slanke dreumes is. Mijn advies zou zijn: maak je niet te druk. Biedt het aan, eventueel ook een toetje, maar maak er geen strijd van.

Overigens deden wij soms wel het principe: eerste hap een strijd, want dan had ze door wat de bedoeling was en at ze vrolijk zelf verder, deze fase duurde ongeveer 1,5 maand en ging gepaard met heel hard huilen (honger) en niet willen eten, met name ‘s ochtends.
 
Inderdaad een fase, maar wat hier hielp was er geen aandacht aan besteden. Hoe meer wij bezig waren met hapjes voor zijn neus te houden, hoe minder hij at. Gewoon zelf laten eten en ondertussen zelf ook wat eten hielp wel wat.
 
Ik vrees dat dit een fase is die misschien wel het langste duurt van alle fases (soms wel jaren). Ze hebben minder nodig in verhouding tov een baby die veel harder groeit, ze krijgen een eigen willetje en gaan nieuwe dingen proeven spannend vinden. Dat hij op het kdv meer eet dan thuis is niet raar, peerpressure, een heel vaste structuur, etc. 
Zolang je kindje goed groeit is er weinig aan de hand. Een gezonde dreumes zal zichzelf niet snel uithongeren. Hou vast aan jullie structuur, maak er geen drama van en compenseer niet met extra's. Iedere maaltijd is een nieuwe kans om het te weinige eten bij de vorige maaltijd in te halen. Ik hanteer het volgende: Ik bepaal wat en wanneer mijn kinderen eten, zij bepalen hoeveel. Daarbij hou ik mij voor dat 2 hapjes ook een hoeveelheid is.
Ik heb ooit gehoord dat je kinderen 3 dingen niet kunt dwingen te doen. Eten, slapen en zindelijk worden. Je kunt wel de juiste omgeving creëren om het te stimuleren. Dus zet een gezonde maaltijd klaar, breng ze naar bed en laat af en toe de luier uit en zet een potje neer. 
Mijn kindjes zijn al wat ouder, 3 en 6. De oudste is een bizar goede eter, lust alles en eet goede porties. De jongste leeft soms van de lucht en is een pietlut. Ik verwacht nu wel van beide dat ze iets proeven. 1 hapje om te weten hoe iets smaakt. 
Succes! 
 
Tja, mijn jongste is nu 2 en 3 maanden en eet ook heel slecht. Ontbijt 1/2 boterham lunch 1/2 boterham en avondeten amper iets. Ze at altijd nog goed gekookte aardappelen met groenten dus dat maakte ik 3x per week, maar dat eet ze nu ook niet meer. Ze eet eigenlijk alleen nog droge spaghetti of noodles of krieltjes en stukjes wrap. Groenten niet meer, vlees niet en gewone pasta ofzo ook niet.
Ze at altijd om 17.00 een bakje komkommer en paprika, nu ook niet meer.

Fruit gaat goed, koek, beschuit, cracker, ontbijtkoek, Griekse yoghurt ook. Ze drinkt heel goed water, melk en sap.

Ze lust het allemaal écht wel, want een paar maanden terug at ze het gewoon nog. Maar heeft er gewoon geen zin in en weigert het. Ik maak me er echt niet meer druk om. Genoeg dagen gaat ze zonder eten naar bed. Jammer dan. Ze ziet er prima uit, groeit goed, wordt niet wakker van de honger dus t zal wel goed zijn. Als ze s avonds echt niks eet, geef ik nog wel eens om 19.00 een extra stuk fruit en zo heeft ze toch iets in d'r maagje.

Eerlijk gezegd zou ik echt stoppen met die flessen. Met 1.5 jaar is 3 a 4 flessen absurd veel. Je kindje hoeft helemaal geen flessen meer. Misschien nog 1 als je het heel fijn vindt voor de nacht, maar nu zijn de flessen vervanging geworden van het vaste voedsel. Hij weet dat hij die flessen krijgt, dus waarom zou hij vast voedsel gaan eten? Uiteindelijk krijgt hij toch een flesje en is z'n buik weer vol.

Maar dat is lastig, ik weet het. Door die flessen ben jij gerustgesteld dat hij nog wat binnen krijgt en groeit. Maar echt, pas als je stopt zal hij wel wat meer vast voedsel moeten eten. En doet hij dat niet? Jammer dan, zodra hij echt Honger heeft gaat er vanzelf wat in hoor..
 
Bedankt voor jullie tips. Fijn te horen dat dit bij het merendeel een fase is. Ook een goede tip van de flessen, we waren heel goed bezig met afbouwen en zaten nog maar op 1 fles per dag tot dat hij weinig ging eten. We gaan hier weer wat consequenter in zijn. Het is een goed gezonde jongen, geen overgewicht maar gewoon normaal gevuld. Ik vind het drinken ook belangrijker dan eten. Ik zal er in ieder geval luchter mee omgaan. Nogmaals bedankt!
 
Helemaal eens met 111771! 
Ik snap je gevoel hoor. Ik vind het soms ook maar moeilijk om te accepteren dat ze dan dus niks eet. En ben bang voor nog slechtere nachten, geirriteerd dat ze iets dat eerder helemaal favoriet was ineens resoluut aan de hond voert, etc. Mijn dochter is 1,5 nu en eigenlijk sinds 10 maanden al heel duidelijk in wat ze wel en vooral niet wil. 
De regels zijn ook zo raar. Maanden lang gruwelen van frambozen. Tot ze er een van de struik plukte en nu is het favoriet. Maiskorrels worden met een kokhals uitgespuugd, maar van de kolf is heerlijk. Komkommer eet ze soms graag en soms wordt het alleen bekeken en aan de hond gegeven. En net als je denkt dat er nooit een korstje van haar brood in gaat, wil ze juist de korst hebben. Vorige week haar favoriete lasagna gemaakt (ik bedoel dat is een uur in de keuken!!) en dat werd met groot geweld geweigerd. En zo eet ze weer een kommetje rode linzensoep met thaise curry kruiden, huh? Laatst ook weer een driftbui omdat ik haar geliefde roomkaas op brood deed, wilde ze niet. 
En dan tussen de maaltijden door spoken rond de kast waar de cahcah (crackers) en koekjes liggen of om besjes of appels zeuren. Op de echt slechte dagen, als ik weet dat we iets eten wat ze helemaal niet eet, dan geef ik daar wel eens aan toe.
Of ik geef haar bij zo'n maaltijd een gekookt ei en wat extra fruit of een bakje yoghurt of 100% appelmoes. Dat soort dingen eet ze dan wel en dan gaat ze niet helemaal met niks naar bed. 
Soms merk ik ook dat de druk van aan tafel eten en dat bordje eten voor haar neus te groot is. Geen afleiding. Ze weet dat er verwacht wordt dat ze ervan eet. Dat geeft verzet. En later eet ze bij de bank dan wel weer wat happen. Ik weet dat ik hoor te bepalen waar ze eet. Maar als het hetzelfde avondeten is, en niet "dan maar een broodje jam", ben ik er wel wat soepeler in geworden. Zo at ze laatst helemaal niets. En bij het handjes wassen achteraf, snoepte ze ineens alle kikkerewrten uit de pan. Tja, daar zeg ik heus geen nee tegen!! 
Ik denk dat die afleiding een rol speelt op de opvang ook. Ik herken het, onze dochter eet daar dingen die ze thuis niet eens wil zien. Maar daar zit ze met andere kindjes, juf die ondertussen een leuk verhaaltje leest of muziek maakt. Heel andere setting met lekker veel te bekijken en doen. Dan gaat er denk ik ongemerkt wat meer naar binnen. En verzet geven kindjes toch het liefst bij hun ouders ook. Want die kennen ze en ze kunnen inschatten wat de echte grenzen zijn. Bij mensen die buiten het gezin vallen is het toch minder eigen, en wat spannender om een scene te schoppen.
 
Oh en ik zou ook wel minderen met flessen. Dat vult ook, er is dan minder honger om andere voeding te eten. Wij geven eigenlijk alleen nog 200 ml gewone melk in de ochtendfles, omdat ze niet tot het ontbijt kan wachten. En incidenteel 60 ml gewone melk snachts als het slapen echt niet lukt. Eind van de middag krijgt ze nog 100 ml gewone melk in een bekertje, tenzij ze yoghurt bij het avondeten krijgt. Dan zit je een beetje op die richtlijn van 300-350 ml zuivel per dag.   
Wat ook nog wel wil helpen trouwens is doen alsof het van mij is. Als ik een bakje tomaatjes eind van de middag voor haar neer zet, is het meteen nee. En als ik lekker zelf tomaatjes ga eten en niks voor haar pak (ik snij ze dus wel geschikt voor haar), dan zit ze op schoot. Eerst een beetje verzetten, nee is van mamma, ga maar lekker spelen etc. En dan oke, vooruit. En dan eet ze zo een paar van "mijn" tomaatjes.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan