niet meer willen slapen in bed...

A

ANONYMOUS_USERNAME

Sinds een paar dagen wil Thijs  (precies 5 maanden oud) niet meer naar zn bed. Als ik zn kamertje inloop begint hij al moeilijk te kijken en zodra ik hem neerleg is het gillen. Als ik hem even optil is hij stil maar zodra ik hem weer neerleg is het weer gillen.  
Normaal leg ik  hem in bed als hij moe begint te worden, gapen of in zn oogjes wrijven.
Laten huilen werkt niet want hij stopt echt niet met gillen, hij wordt alleen maar meer  overstuur.
Ik kan hem toch  niet elk slaapje in slaap gaan wiegen??????
Hij doet dit nu  voor elke slaap. Ik ben gesloopt. Iemand tips?
gr Petra
 
Wat vervelend.
Is het misschien een soort van verlating angst
Misschien zou je effe bij hem kunnen zitten naast zijn bedje en over zijn bolletjes aaien, zodat hij weet dat mama in de buurt is. Wanneer hij dan in slaapt valt de kamer rustig verlaten


Nou succes

Groetjes annegien
 
Loek is nog jonger, 3,5 maand, maar hij deed dat ook. Laten huilen is niet mijn ding, dus wij waren ook op zoek naar een oplossing. Wat bij ons geholpen heeft is gewoon toegeven aan zijn behoefte. Hij slaapt regelmatig bij ons in bed en ik zat vaak naast hem tot hij sliep. Ik heb het steeds een beetje afgebouwd. Afgelopen week ben ik steeds wel weggegaan als hij nog wakker was, maar terug gegaan als hij huilde. Steeds als hij weer rustig was, ging ik weer. Inmiddels leg ik hem vaak stil in bed en valt hij rustig in slaap. Soms moet ik nog terug voor de fiep, maar lang niet elke keer.
Ik ga er vanuit dat als de behoefte bevredigd wordt, hij beter kan ontspannen en dan wel weer gaat slapen. Als ik daar niet aan toe geef, wordt hij alleen meer gespannen en onrustig. Tja, dan ga ik ook niet makkelijk en rustig slapen. Dit druist tegen veel 'reguliere' opvoedingstips in, maar het werkt voor ons!

Nou, veel succes en zoek gerust naar een manier die voor jullie werkt!
 
Hoi Petra,

volgens mij ben jij mijn  buurvrouw .
Wij hebben dit ook een tijdje gehad met Mats en zijn inderdaad ook op een stoel naast zijn bedje gaan zitten. Niets zeggen maar gewoon er naast zitten en een aai over zijn bol. Op een gegeven moment konden we dan weggaan.
Na een tijdje werden we daar ook wel een beetje gek van en zaten we steeds langer naast zijn bedje. Toen hebben we hem laten huilen. We hadden voor onszelf een maximum van een kwartier ingesteld en als hij dan nog huilde, haalden we hem er uit en probeerden we het 10 minuten later weer. Dit heeft voor ons goed gewerkt want nu gaat hij zowel overdag als 's avonds zonder problemen slapen! Soms nog een klein protest van 2 minuten maar voor de rest gaat het heel erg goed. Laten huilen is niet leuk maar ze weten op een gegeven moment wel dat ze alleen moeten gaan slapen.

Succes! En we moeten binnenkort weer een keertje afspreken met die kleine mannetjes.

Groetjes Martinique
 
Hoi Martinique,
Nou ja zeg, ik had het  nog niet eens door dat jij ook op het forum zit, haha.
Idd maar weer een keertje afspreken!
Ben benieuwd hoe dit nu weer gaat aflopen, want het vreet energie...
gr Petra
 
je kunt hem neer leggen en even aaien kusje geven enz zoals altijd. dan ga je op een stoel er naast zitten en zegt niets meer, maar hij moet jou wel zien, dan naar 5 min ga je weg en dan om de vijf mineven naar boven even aaien zachtjes tegen hem praten en speentje geven en weer weg, na 5 min herhalen.

 
Hoi Petra

Ik denk ook dat je het moet blijven proberen in het bedje, maar ik ben ook niet een moeder die haar kind laat huilen hoor. Ik loop altijd als hij huilt. Ik ben er een erge voorstander van dat kindjes weten dat je er voor   hen bent.
Ik zou ook als ik jou was bij zijn bedje blijven zitten of steeds weer teruggaan totdat hij in slaap valt. Dan bevestig je toch dat je er bent, je moet hem er natuurlijk niet steeds uithalen, maar even aanraken idd zonder iets te zeggen.

succes
groetjes rachel
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan