niet meer zwanger

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo.

Ten eerste wil ik jullie allemaal sterkte toewensen!

Zelf heb ik gisteren te horen gekregen dat mijn zwangerschap met 8 a 9 weken afgebroken is. Ik zou op dat moment 10 weken geweest zijn Het kwam totaal onverwachts.

Voor mijn zoontje heb ik ook 2 miskramen gehad, daarna een eicelstimulerend middel gekregen wat geholpen heeft. Hij is nu 1 jaar en we gaan voor een 2e.

Ik ben onder behandeling bij een gynaecoloog. Dit was mijn 3e echo. Bij de eerste was een leeg zakje te zien. Verdrietig, maar stiekem de hoop dat we te vroeg waren. Dit laatste was het geval, want bij de 2e echo was er duidelijk een hartje te zien. Helemaal blij konden we gaan genieten.
Tot gisteren.
In 1 klap stort de boel weer in.

Ik heb ook geen enkele teken gehad, nog geen druppel bloed verloren. We wachten het nog even af, maar waarschijnlijk word ik volgende week woensdag gecurreteerd. Ik kijk hier erg tegenop.
Is er misschien iemand die mij haar ervaring kan vertellen?
Ik kan me er alleen een pijnlijk beeld bij voorstellen. En hoelang moet je in het ziekenhuis blijven. Hoelang blijft de pijn en hoe overleef je zoiets geestelijk?

Groetjes Hester
 
Hoi Hester,

ik heb geen ervaring met curettage, maar weet wel alles af van een kindje verliezen. 2 weken geleden ben ik mijn zoontje verloren toen ik 14,5 week zwanger was. Hij is ook 14,5 week oud geworden.
Ik zie aan de vragen die je stelt dat je graag wilt weten hoe lang alles duurt. Volgens mij kun je daar weinig van zeggen, vooral over hoe je het geestelijk verwerkt. Ik ben er ruim een week volledig kapot van geweest, en nu gaat het op en af, maar het begint wel een plekje te krijgen. Ik denk dat het verwerken iets is wat je helemaal zelf uit moet zoeken en ervaren.
Ik heb wel het een en ander gelezen over curetteren, dat gebeurt in ieder geval onder narcose en kan naderhand wel pijn opleveren. Ik geloof niet dat je dagen in het ziekenhuis hoeft te blijven.
Ook zul je nog twee weken bloed kunnen verliezen, als het na een paar dagen stopt en opnieuw begint, kan dat normaal zijn.
Maar hoeveel pijn en bloed normaal is, moet je even aan je gyn vragen. Maar die zal je sowieso van te voren uitgebreid inlichten.

Kortom, je zult een onzekere periode ingaan, het is van te voren niet te zeggen hoe het voor jou zal zijn. Wat ik je wel met zekerheid kan zeggen is dat je er weer bovenop zult komen als je daar rustig de tijd voor neemt. En gooi al je vragen maar in een forum als dit, of in het "zwanger worden na een miskraam"-forum. Want antwoord krijgen op vragen en je ervaringen delen met lotgenoten zal je helpen met de verwerking. Er zijn heel veel vrouwen die het zelfde meemaken als jij en dit is de plek om ze te ontmoeten.

Heel veel sterkte,
Liefs,
Marjon
 
Hoi Hester,
Vreselijk wat je nu moet doormaken
Ik heb in juni een curretage gehad en ik zat hier toen ook erg tegenop, maar ik heb helemaal geen pijn gehad.

Je wordt eerst naar een kamer gebracht en in die kamer lagen er bij mij mensen die daar voor andere redenen waren.Je moet je uitkleden en dan krijg je een mouwloos schort aan tot boven je buik en dan moet je een zetpil inbrengen in je gat<zo noem ik dit maar even.Ik had geluk want na een half uur werd ik al naar de hal v/d operatiezaal gereden.Daar kreeg ik een infuus in mijn hand waar je niks van voelt.Voor alle zekerheid vroegen ze ook nog even waarvoor ik kwam.Dit wordt altijd gevraagd.

Na 10 minuten wachten werd ik naar de operatiezaal gereden(er staat in de folder die je hebt gehad ,wat daarna gebeurd.Je wordt onder narcose gebracht(je bent zo weg) en dan kom je uiteindelijk bij in een zaal en dan kom je langzaam aan bij en wordt je terug gebracht naar de zaal waar je als eerste naar toe bent gebracht.Ik kreeg uiteindelijk wat eten en om bij te komen was ik daar nog twee uur gebleven.S'avonds kun je gewoon weer naar huis en de eerste dagen kun je nog wel last krijgen van pijnlijke steken in je buik en natuurlijk krijg je nog een paar weken bloedverlies.Schrik hier niet van want dit is normaal.Ik was na vijf dagen alweer begonnen met werken.

Je vraagt ook hoe overleef je dit geestelijk.Je hebt al een paar keer een miskraam gehad, dus weet je een beetje hoe je dit geestelijk verwerkt.
Ik voelde mij daar in het ziekenhuis wel erg verdrietig en na een paar maanden kan ik nog regelmatig tranen in mijn ogen krijgen als ik aan het hele gebeuren terug denk.Het is en blijft een gevoelig onderwerp.Ik probeer er nu aan te denken dat het de vlg keer vast goed zal blijven gaan en zo overleef ik de klap een beetje.

Ik wens je erg veel sterkte vlg week.Je wordt goed verdoofd, zodat je geen pijn voelt.Liefs Yvon



 
Hoi Hester,

Ik heb vier miskramen gehad en ben twee keer gecuretteerd. Ik vond de curettages minder ingrijpend dan de spontane miskramen, omdat ik er niet bewust bij was toen ik mijn kindjes verloor. Ik zal niet zeggen dat ik niet ontzettend veel verdriet had met de curettages hoor, dat was ook heel moeilijk. Voor mij was het moeilijkste moment dat ik afscheid moest nemen van mijn man voor de operatiekamer. Het is allemaal heel dubbel: je weet dat je kindje niet meer leeft, maar van de andere kant wil je niet dat ze je kindje weghalen.

Ik mocht ook dezelfde dag nog naar huis en heb een paar weken licht bloedverlies gehad. Dat is bij iedereen verschillend. Lichamelijk heb ik minder last ondervonden van de curettages dan van de spontane miskramen. Ik merk dat ik al mijn miskramen ook anders verwerk. De eerste en de derde waren veel heftiger dan de andere twee. Ik weet ook niet hoe dat komt...

Wij hebben wel een gezond zoontje van ruim twee jaar, dus we hebben nog steeds hoop op een tweede! Ik kan alleen maar zeggen dat je de tijd moet nemen om je verdriet te verwerken en goed naar je lichaam moet luisteren. Bij mij hielp het om er veel over te praten... Yvon (hierboven) en ik laten nog regelmatig berichtjes voor elkaar achter op het forum, want wij hebben de laatste miskraam rond dezelfde tijd meegemaakt. Zo kunnen we elkaar toch steunen en elkaar oppeppen dat het echt nog een keer gaat lukken!

Liefs van Sacha
 
Hallo Hester,

Vervelend je hier weer tegen te komen. Maar ik ben 21 september gecuretteerd en ben er positief over.
Je kent vast mijn verhaal nog wel dat ik met 3 maand voor echo ging en dat het enige wat er te zien was een leeg vruchtzakje was. De ingreep stelt niet veel voor, algehele narcose en het is maar kort. Je krijgt een pijnstillende zetpil. En dan gaat het snel. Het is echt zo voorbij. Ik had een goed gevoel toen ik er weg kwam, eindelijk is het weg. Maar dat kan persoonlijk natuurlijk anders zijn. Ik ben al met al 4 uurtjes in het ziekenhuis geweest. De 21e was op een dinsdag, en ben de rest van de week thuis gebleven (uitrusten, bijkomen, verwerken). Het gaat nu goed. Heb nog ongeveer 2 weken gevloeid met dagen dat het over was tussendoor. Maar echt het forum zwanger worden na een miskraam is echt leuk. Ik ben benieuwd hoe het straks met je zal gaan. In ieder geval heel veel succes de komende dagen.
Liefs
Biate
 
Lieve Marjon, Yvon, Sacha en Biate

Bedankt voor jullie reacties! Het is fijn om er met lotgenoten over te kunnen praten.

De tranen komen met vlagen. Vooral na het ontvangen van kaartjes of het lezen van het forum.
Daarnaast voel ik me wel erg sterk en geef de moed niet op. We gaan gewoon door.

Ik heb nog niet gebloed en denk dat ik woensdag toch heen moet. Maandag krijg ik (hopelijk) alle informatie van de gyn. Een hele lieve man trouwens. Hij leek er nog wel meer kapot van te zijn dan ikzelf. Ik wilde meteen weten hoe nu verder, maar hij zei: ga eerst maar even naar huis. Kom tot jezelf en laat het even inwerken. Bel me dan vanmiddag maar weer terug.

Ik hou jullie nog op de hoogte.

Liefs Hester
 
Wat gaaf voor je dat je een zo'n goede man als gyn hebt.Ik had een vreselijke arrogante kwal als gyn.Ik voelde mij geen mens maar meer een apparaat bij die vent.Ik ga voor je duimen dat de curretage je meegaat vallen en geloof me het is beter om dan te weten dat je baarmoeder weer schoon is en je lichaam weer snel zal herstellen.Sterkte en veel succes.
Liefs Yvon
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan