Niet "aan het handje" willen lopen

[Anoniem]

Hallo allemaal,

Ik hoop dat jullie me wat tips kunnen geven over het volgende:

Onze dochter van 16 maanden loopt de hele dag lekker rond en we zijn aan het oefenen om aan het "handje" te lopen.
Maar.... zodra we zeggen: "handje vast" (en pakken op dat moment haar handje) gooit ze zich achterover en begint te mopperen en jammeren.

Op die manier durf ik niet met haar te gaan wandelen in het park. Ze loopt ook steenvast de andere kant op als ik zeg dat ze de kant op moet lopen waar ik wil dat ze naar toe gaat. (zij staat in de gang, ik in de kamer en ze wil de kamer niet in lopen...)

Hoe kan ik dit het beste aanpakken.
Ik wil per slot van rekening dat ze buiten aan mijn hand loopt.

Ik hoor graag van jullie.

Thanks!
Suus

 

[Anoniem]

Hoi Suus,

heel herkenbaar! Onze zoon (15 1/2  mnd) is ook zó bezig met het verkennen van de wereld om hem heen, dat hij onze hand maar overbodige ballast vindt.
Mijn neef (kan met zijn 12 jaar inmiddels los lopen ) was ook zo en heeft bij bepaalde uitstapjes aan een tuigje gelopen.
Ook ik ben benieuwd naar tips van andere moeders.

Groetjes, Marijon

 

[Anoniem]

Hoi Suus,

Ik zou het niet binnen oefenen.
Gewoon naar buiten gaan, wandelwagen mee. In het park je dochter uit de wagen halen en gewoon haar handje vast houden. Wil ze dit niet, dan gaat ze in de wagen. Daar zal ze vast wel effe brullen. Na een paar minuten probeer je het nog eens. Je dochter uit de wagen en handje vast. Wil ze dit weer niet, dan weer in de wagen.
Dan leert ze vanzelf wel: wil ik lopen buiten, dan moet ik een handje van mama.
Je kan haar dan op een stuk dat het geen kwaad kan, los laten lopen. Dan heeft ze toch het gevoel even vrijheid te hebben.

Niet teveel druk op leggen thuis. Helaas doen ze meestal toch niet wat jij wilt. Ik heb toen mijn jongens klein waren ook vaak mijn hart vast gehouden als ze er vandoor renden. Maar ja, dat gebeurd soms ineens. Nu zijn ze wat groter en kijken ze gelukkig beter uit...

En een tuigje kan natuurlijk ook!

Succes ermee, Renata.

Succes ermee.

 

[Anoniem]

hoi hoi

Jan was ook altijd dwars.(nu is hij 16 maanden). Hij wou wel lopen maar ALLEEN. Als je zijn handje wou pakken ging hij zitten of kruipend verder. We hebben er niet te veel aandacht aan besteed en telkens gezegt kom eens bij mama en dan hand uitgestoken. Het heeft even geduurt maar nu pakt hij je hand en loopt hij gewoon mee (nou ja...tot hij wat interessanter ziet natuurlijk haha....) dus mijn ervaring is...komt vanzelf...

groetjes