niet slapen 's nachts

[ANONYMOUS_USERNAME]

Goedemorgen,

Ik weet niet goed waar ik moet beginnen en ik hoop dat er iemand is die dit leest mij kan helpen ik ben een beetje radeloos aan het worden.

Mijn dochter van 9 maanden slaapt sinds een week niet meer vanaf 's nachts 12 uur in d'r eigen bedje. Ze gaat om ongeveer 19.30 uur naar bed dit geeft geen problemen ze gaat  heel makkelijk slapen maar dan wordt ze rond 0.00 uur wakker en dan dacht ik eerst d'r speentje in d'r mondje te stoppen (dit was eerder wel het geval als ze 's nachts eens wakker  werd dan ging ze weer slapen) maar helaas er is niks goed. Een schone luier, d'r speentje, iets drinken even wiegen maar het wiegen gaat ook niet echt gemakkelijk meer ze word ze steeds zwaarder. Dan denk ik dat ze slaapt in mijn armen maar zodra ze denkt dat ze in d'r bed gelegd word gaat ze huilen. En het erge is ze huilt echt en het is een kindje dat nooit zomaar huilt overdag in ieder geval niet. Ja als ze moe is gaat ze een beetje jengelen of als ze in d'r box valt met het proberen op te staan dan is het huilen maar verder huilt ze nooit. Dus ik vind dit zo raar en ik heb geprobeerd haar te laten huilen maar dan word het alleen maar erger en raakt ze helemaal overstuur. Nou slaapt ze wel weer als ze bij ons in bed ligt maar dat is ook niet echt prettig voor ons want we slapen niet lekker natuurlijk we zijn als de dood dat we er op gaan liggen o.i.d. we zijn echt wanhopig. We zijn zo moe
's morgens. Overdag heeft ze geen problemen met slapen dan slaapt ze gerust nog 2 tot 3 keer op een dag 1 ½ tot 2 uur dus best veel. Ze krijgt wel tandjes bovenin maar of dit nou echt tot zoveel last zorgt omdat ze als ze bij mij in mijn armen ligt gelijk slaapt ze wil soms geeneens bij mijn man in zijn armen ze wil alleen maar mama als ze moe is. Misschien zit ze in een eenkennige periode en maakt ze een sprong qua ontwikkeling we hebben alles al verzonnen. Te koud te warm te donker te licht te druk overdag we weten het gewoon niet. Heeft iemand van jullie dit meegemaakt en zijn jullie er ook achtergekomen wat er aan de hand was, ik hoor het graag. 3 tot 4 uurtjes slaap op een nacht hou je ook niet meer erg lang vol. Je moet wel dat weet ik en verder is het een heel lief kind en ik hou ontzettend veel van d'r maar misschien doe ik iets fout. Het enige wat ik dan kan doen is troosten en boos op d'r worden kan ik niet dat heeft ook geen nut. Want als ik d'r smoeltje dan met traantjes zie dan breekt mijn hart.

Ik geloof dat het wel een erg lang verhaal is ik hoop dat jullie er iets mee kunnen.


Groetjes mama van lieve Lincy

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hi,

Als eerste je doet NIETS fout zet dat maar meteen uit je hoofd!!!
Je handeld als moeder!

Ons dochtertje heeft heel erg last gehad van haar boven tandjes. En het is net of ik mijn verhaal voor een gedeelte lees. Ze huilde dan heel er s nachts, wilde niets, alleen maar mama en de borst (soms).

Het was dan zeker een dag of 10 als het niet langer was een paar keer per nacht uit bed en haar troosten.

Alleen hebben wij haar nooit bij ons in bed genomen. Hoe ziek ze soms ook was. Het is zo moeilijk om dan sterk te zijn. Maar we deden het niet dat hield in dat we soms wel heel vaak ons bed uit moesten om haar te troosten.

We hebben daar ook een ritueel ingebouwd. Als ze s nachts wakker word dan mag ze even knuffelen en een slokje borst maar dat geef ik alleen op de rand van het bed. Pas als het ochtend is mag ze bij ons in bed. En na een paar weken wist ze dat heel goed!

Misschien is het een idee om ook zo iets in te voeren. Zodat ze weet dat het geen tijd is om bij mama in bed te slapen. Dat is wel doorbijten maar uiteindelijk voor jullie nachtrust misschien het beste.

Ook heb ik wel eens als ik dacht dat er iets was dat ze pijn had een zetpilletje gegeven. Omdat ze normaal nooit met problemen ging slapen en nu toch echt de tanden dwars zaten.
Dentinox helpt ook tegen tandjes dat verdoofd het tandvlees.

Verder zijn alle dingen nu misschien wat te veel. Rond deze leeftijd hebben ze echt zo veel nieuwe dingen die ze zien, ontdekken enz dat het soms best moeilijk is.

Ik heb geen kant en klare tip voor je maar volg je gevoel en denk er aan dit gaat voorbij.

Heel veel succes

Oja nog een ps, ik heb mijn dochtertje ook nooit laten huilen. Andere vinden dat dat nodig is en dat het geen kwaad kon maar ik heb het nooit gekund dus je bent daar zeker niet de enige die dat niet doet.

groetjes en succes

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi Joyce,

Hartstikke bedankt voor je reactie. Ik ga je adviezen maar eens uitproberen. Want ik heb ook altijd gezegd als ik een kindje krijg wil ik aboluut niet dat er dan bij papa en mama in bed word geslapen maar ja ik heb zoveel gezegd voordat ik mijn lieve meisje kreeg, hihihi. Het word toch anders als je zelf moeder word. En huilen heb ik altijd vreselijk gevonden niet voor mezelf maar voor Lincy naar mijn mening huilen ze nooit zomaar (echt huilen bedoel ik dan) en zeker als ze verder nooit huilt.

Dan maar een aantal keer per nacht het bed ik doe alles voor mijn kind.

Bedankt en ik hou je op de hoogte.

Groetjes

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Mijn zoontje is nu 8 maanden en lijkt nu sinds 2 weken eindelijk een beetje door te slapen. Zijn tweede en derde maand deed hij dat ook, maar toen ineens niet meer. Wij waren op een gegeven moment ook zooo moe. Hij kwam 3 tot 5 keer per nacht. Soms was een speentje goed, maar soms hielp niets behalve inderdaad de borst. Bij het consultatiebureau kreeg ik een tip die wel geholpen heeft, maar wat even geduurd heeft omdat ik het niet kon volhouden toen hij een paar keer ziek was en hij op vakantie misschien niet lekker op zijn plastic matrasje lag.

Het advies was om wel te laten huilen, maar steeds na 5 minuten te gaan kijken, speentje in, opnieuw toedekken, 'slaap lekker' zeggen en weer weggaan. Net zo lang tot hij zelf in slaap viel. Toen ik het advies kreeg dacht ik: nou, dat zal dan wel de hele nacht duren. Maar nee! De eerste nacht moest ik 5 of 6 keer terug en na een week nog maar 1 keer. En het fijne was dat hij daarna 's vaak ook tot wel 7.00 uur bleef slapen. Het ging mis toen hij na die week bij mijn ouders logeerde en mijn moeder hem, ondanks mijn verzoek hem in bed te laten, er toch uit gehaald heeft omdat zijn neusje helemaal dicht zat. tsja, dat is dus lastig. De nacht erna bleef hij een uur lang huilen en toen heb ik hem er zelf dus toch ook maar weer uitgehaald. Vervolgens leek een beetje streng toespreken te helpen: ' en nu is het afgelopen, nu ga je slapen'. En na alle vakanties, buikgriep en waterpokken zijn we nu weer consequent in de 5-minutenmethode en het helpt best goed.

Het voordeel vond ik dat je hem niet eindeloos aan zijn lot overlaat. Je laat hem wel huilen, maar laat hem ook steeds even weten dat je er wel voor hem bent. Dat vertrouwen moet ertoe leiden dat hij zelf gaat slapen.

Misschien kun je bij het consultatiebureau hierover informatie vragen. Ik kreeg een paar A4-tjes erover mee. Na de 5 minuten kun je de 10 minuten en vervolgens laten huilen proberen. Dat doen wij dus niet. Na 5 minuten gaan we altijd weer even naar hem toe en dat is tegenwoordig maximaal 3 keer nodig.

Als je het gaat doen, begin er dan mee als je de volgende dag niet hoeft te werken en laat je partner ergens anders slapen. En wisssel de volgende nacht.

Andere tips: laat je kind een nachtje bij je (schoon)ouders zodat je een keer goed bij kunt slapen. Zij kunnen en willen dat vast wel 1 nachtje voor je doen. En verdeel de 'nmachtdiensten' een tijdje zodat 1 van jullie met oordoppen en/of op de logeerkamer wel goed kan slapen.

Heel veel sterkte.