Niet slapen na pseudokroep?

<p>Mijn dochter van bijna een jaar werd afgelopen donderdag rond half 11 heel benauwd wakker. Omdat we dit echt niet van haar kenden in deze gekke tijd voor zekerheid even de HAP gebeld, ook met oog op mijn werk (onderwijs). Huisarts wilde haar graag zelf zien en stelde al vrij snel vast dat het pseudokroep was. Dochter was inmiddels iets rustiger, maar omdat ze wel heel benauwd klonk bij huilen voor de zekerheid medicatie meegekregen, maar deze (nog) niet nodig gehad. Diezelfde nacht heeft ze op zich prima geslapen, tot half 5 in haar eigen bedje en toen weer benauwd wakker, maar bij mij tot 7 uur geslapen. Echter; nu al 3 avonden op rij dikke drama. Overdag is ze lief en lijkt ze gewoon prima, tot ze rond half 8 naar bed gaat: krijsen tot ze eruit is. Ze is echt heel zielig en haar ‘laten huilen’ heeft geen zin, dan valt ze na drie kwartier oververmoeid in slaap; om na 20 minuten weet wakker te worden. Zou het een staartje van dr pseudokroep kunnen zijn? ‘s avonds toch benauwd? Of angstig in bed? Iemand ervaring?</p><p>Mijn dochter is sowieso geen ster in slapen en daarbij slaapt ze sinds ‘corona’ overdag in het campingbedje op onze slaapkamer (24/7 met je man samen zitten is hier geen succes, babykamer is dus kantoor geworden), maar tot donderdag ging ze ‘s avonds gewoon rustig slapen in haar bedje. Oorpijn is een optie, maar verder geen aanwijzingen (zit niet aan haar oortjes oid, wat ze eerder bij oorontstekingen wel deed), avondritueel is niet anders.. Gisteravond is ze uiteindelijk om 11 uur doodmoe naast mij bij mij in bed in slaap gevallen, nu staat ze ook nog rechtop in bed, ik zit er al een hele tijd bij zonder wat te zeggen, omdat ze nu in elk geval ‘rustig’ is. </p>
 
Hee,
Mag ik vragen waarom je het medicijntje niet gegeven hebt?
Wij vorig weekend aanval nr 3 gehad in 9 maanden tijd, alle 3 de keren de nacht naar de hap gemoeten en midicijntje gegeven rond de middag is het dan beter. Bij ons van za op zondagnacht gebeurt, ma en di nog wel wat last gehad vooral na het platliggen / slapen. Ook erg onrustig en moet zeggen deze keer ook het langste last gehad. Heel de week nog in paniek wakker en valt alleen in slaap met 1 van ons naast hem. Ook nooit een makkelijke slaper geweest hoor.
 
Mijn zoontje had het vorig jaar, toen was hij rond de 9 maanden. Ook een aantal avonden na elkaar en 1 avond tot laat op de SEH. Daarna herinner ik me dat hij ook even van slag en in paniek was. Hij heeft toen een paar nachten bij ons geslapen en toen was het weer goed. Of het nou het benauwd zijn, de angst van mij of de indrukken op de HAP en SEH was.. hij had ons wel even meer nodig daarna. Zou dus zeker inderdaad niet laten huilen en gewoon troosten en bij je nemen. Komt vanzelf weer goed! 
 
Dank voor jullie snelle reactie! Doet me ‘goed’ om te lezen dat het inderdaad met donderdag te maken kan hebben, dat ik haar gewoon extra moet knuffelen. Ben ik sowieso wel van, maar soms ga je twijfelen aan jezelf, of ze inmiddels niet al haarfijn doorheeft dat ze dan met mama mee mag ipv slapen. 
Kimmoe; medicatie hebben we op aanraden van arts niet gegeven; ze was toen we daar waren uiteindelijk rustig genoeg en niet meer heel benauwd. Volgens de arts was ze een beetje een ‘grensgeval’, maar hij heeft toch medicatie voorgeschreven voor het geval ze thuis weer benauwder zou worden of het na een dag weer terug zou komen. Dat is gelukkig niet zo geweest, ze werd die nacht om half 5 wel benauwd wakker, maar stukken minder erg dan om half 11.  Wat naar om te horen dat jouw dohter het al 3 keer heeft gehad!  Ik vind 1 wel genoeg..! 
Inmiddels ligt ze rustig te slapen in haar eigen bedje. Met man afgesproken dat als ze nu wakker wordt, we haar naar ons halen. En lijkt te hebben geholpen dat ik naast haar ben blijven zitten tot ze sliep. Arme schat; we vierden voor de opa’s en oma’s vandaag haar verjaardag, dus ze was ook nog eens op van alle indrukken.
 
Graag gedaan! Herkenbaar hoor, vaak bang geweest hem te verpesten als ik hem in bed nam, maar m'n gevoel gevolgd en hij slaapt nog altijd super goed in z'n eigen bed. Maar bij ziekte of angst, mag hij altijd komen. Hij wil tegenwoordig dan na een kwartiertje zelf weer terug (nu 17 maanden). Werkt hier in elk geval super. Heb t gevoel als je juist heel beschikbaar bent, ze ook beter zonder je kunnen. Maar zal vast weer bij elk kindje en moeder anders zijn. Fijn in elk geval dat ze nu lekker slaapt! 
 
Dankjewel voor je lieve berichtje, Sanne! Ik heb die twijfel ook vaker; ze sliep met 6 weken door (van 10 tot 8) op BV, in de co-sleeper. Vanaf een maand of 4 is het al weer heel wisselend, soms met 1 voeding, soms 3.. Laatste tijd een aardig ritme, maar wel met een fles om 23:00 en dan rond 6 uur wakker. Nu dus 5 dagen ‘s avonds herrie, gister was hoogtepunt met tot 1 uur heel zielig huilen, door verdriet en vermoeidheid. Uiteindelijk in de te kleine co-sleeper die naast mijn bed staat zodat ze niet op de grond valt in slaap gevallen en rond 5 uur weer bij mij gekropen. Ik moest er om 7 uur uit en heb haar laten liggen. Toen ik rond kwart voor 8 deur uit ging (en gaat naar opvang moest brengen) sliep ze nog. Gelukkig werkt man tegenwoordig thuis (lang leve de nieuwe normaal in dit geval) en kon hij bij haar blijven en meteen wat uurtjes extra slapen. Ze werd pas na negenen vrolijk en uitgerust wakker. Op KDV ook zo’n 2 uur geslapen en na een lange douche en grote fles ging ze zo waar slapen om 8 uur en heeft sindsdien nog geen kik gegeven.. 
 
Terug
Bovenaan