Ik moet dit toch even kwijt: terwijl ik een paar minuten geleden nog schreef over het vele onverklaarbare huilen van Senne, is er iets geweldigs gebeurd. Ik had Senne lachend in bed gelegd, wat op zich al heel uitzonderlijk is. Daarna lag ze een poosje rond te kijken (even gespiekt tussendoor), nog uitzonderlijker. En wat blijkt nu: ze is zonder te huilen in slaap gevallen en ligt nu heerlijk rustig in haar bedje! Dat klinkt voor de meesten van jullie misschien als heel normaal, maar voor Senne is dit voor het eerst sinds weken. Ik ben dus heel blij en hartstikke trots op onze kleine meid!!!
Groetjes,
Dionne (mama van Senne 27-2)
Groetjes,
Dionne (mama van Senne 27-2)