Beste allemaal.
Ik schrik steeds van alle nare en zware ervaringen van jullie. Met mij gaat het in vergelijking erg goed. Toch hebben we besloten, is samenwerking mat de gyn. dat de baby 2 weken eerder met een keizersnede wordt gehaal. Ik heb geen zware complicaties maar sleep me eigenlijk vanaf dag 1 al door deze zwangerschap. Het is een paar weken geleden tot een punt gekomen dat ik lichamelijk uitgeput raakte en dit geestelijk niet meer op wist te vangen. het beluit was toen al gevallen dat de baby een week eerder zou worden gehaald. Op verzoek is het dus nu twee weken eerder. Gezegd moet worden dat ik een chronische ziekte heb, maar die heeft mij tijdens mijn eerste zwangerschap niet meer dan anders in de weg gezeten. Nu waren vanaf het begin de klachten wel heviger. Toch vind ik het moeilijk te aanvaarden dat het nu slechter gaat dan de eerste keer. Helemaal als ik jullie klachten en problemen lees. Ik plaats het alleen door te bedenken dat een gyn niet zomaar twee weken eerder een kindje (op verzoek) haalt. Het gaat nu een heel stuk beter. Als ik maar helemaal niets doe. Ik verveel me dood en prop me de hele dag met chocola vol. Comfort food! De baby beweegt heel erg wild. Ik voel me de hele dag bont en blauw van binnnen. Dat is wel vermoeiend. Ik wacht maar elke keer af tot het boksen iets minder wordt. Verder slaap ik niet of slecht doordat m'n maagzuur naar boven komt (ik slik meerdere medicijnen tegen maagzuur etc.) en ik me er behoorlijk in verslik midden in de nacht. Ik probeer vooral opgetogen te blijven voor mijn partner en zoontje. Langzaam kot nu het einde voor mij inzicht. En dat allemaal zonder placenta previa, hoge bloeddruk (95 over 55 de laatste meting) of andere nare kwalen. Ik wens jullie dan maar alle goeds en sterkte en schaam me wel een beetje voor m'n geklaag...
Groeten, Popeye
Ik schrik steeds van alle nare en zware ervaringen van jullie. Met mij gaat het in vergelijking erg goed. Toch hebben we besloten, is samenwerking mat de gyn. dat de baby 2 weken eerder met een keizersnede wordt gehaal. Ik heb geen zware complicaties maar sleep me eigenlijk vanaf dag 1 al door deze zwangerschap. Het is een paar weken geleden tot een punt gekomen dat ik lichamelijk uitgeput raakte en dit geestelijk niet meer op wist te vangen. het beluit was toen al gevallen dat de baby een week eerder zou worden gehaald. Op verzoek is het dus nu twee weken eerder. Gezegd moet worden dat ik een chronische ziekte heb, maar die heeft mij tijdens mijn eerste zwangerschap niet meer dan anders in de weg gezeten. Nu waren vanaf het begin de klachten wel heviger. Toch vind ik het moeilijk te aanvaarden dat het nu slechter gaat dan de eerste keer. Helemaal als ik jullie klachten en problemen lees. Ik plaats het alleen door te bedenken dat een gyn niet zomaar twee weken eerder een kindje (op verzoek) haalt. Het gaat nu een heel stuk beter. Als ik maar helemaal niets doe. Ik verveel me dood en prop me de hele dag met chocola vol. Comfort food! De baby beweegt heel erg wild. Ik voel me de hele dag bont en blauw van binnnen. Dat is wel vermoeiend. Ik wacht maar elke keer af tot het boksen iets minder wordt. Verder slaap ik niet of slecht doordat m'n maagzuur naar boven komt (ik slik meerdere medicijnen tegen maagzuur etc.) en ik me er behoorlijk in verslik midden in de nacht. Ik probeer vooral opgetogen te blijven voor mijn partner en zoontje. Langzaam kot nu het einde voor mij inzicht. En dat allemaal zonder placenta previa, hoge bloeddruk (95 over 55 de laatste meting) of andere nare kwalen. Ik wens jullie dan maar alle goeds en sterkte en schaam me wel een beetje voor m'n geklaag...
Groeten, Popeye