Nieuw en meteen een vraagje.

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi allemaal.
Ik ben nieuw hier, en wilde meteen wat vragen.
Ik ben R en heb twee kinderen van bijna 7 en 3,5, alles prima zou je zeggen.
Nu heb ik gisteren een miskraam gehad, na bijna 8 wk.
Ik heb er erg veel moeite mee, maar ik heb wel zelf meteen het vruchtje en de placenta opgevangen.Toch wel iets heel moois om van dichtbij te zien..
Gisteravond een echo gehad, en inderdaad was alleen nog de ruimte te zien waar het heeft gezeten.
Gelukkig wel duidelijkheid nu, want ik had al een week vaag bloedverlies.
we moeten weer verder.
Ik vroeg me af hoe jullie dit hebben gedaan met evt oudere kinderen.
Mijn oudste dochter heb ik uitgelegd dat er een heel klein beginnend babytje in mijn buik groeide, wat niet goed bleek te zijn. En dat mijn lichaam het daardoor weer af heeft gestaan.
Ze is er erg van onder de indruk, en tekent baby's voor me, en huilt er zelfs door..
Ze vroeg ofdat het nog een keer kon dat er een baby in mijn buik zat..
Ze vond het toch wel erg leuk zei ze..
ik wilde niet tegen haar liegen, en ze voelde wel degelijk dat er iets aan de hand was.
Ze was er bij toen de echte miskraam begon, en ik vond het sneu om haar niet serieus te nemen.
Hoe hebben jullie dat gedaan?
Ben erg benieuwd.
Allemaal succes, en bedankt alvast.
Groet R
 
Hoi RW,

Ik denk dat je het goed gedaan hebt.  Een kind  voelt toch  aan dat er iets met mama is, en voelt zich niet serieus genomen als je  haar afscheept met een verhaaltje.
Als je eerlijk bent, maar wel op een kindvriendelijke manier (wat je ook doet) voelt je kind met je mee. En wil je ook helpen om je weer beter te voelen.

Een kind van de leeftijd van jou dochter snapt heel goed wat er gebeurt als je het goed uitlegt...en er over praat als ze daar behoefte aanheeft. Ik denk dat het de band tussen jullie juist versterkt.

Ik heb zelf nog wel geen kinderen,  maar ben leerkracht in het basisonderwijs.  Ik heb groep 4 (7 en 8 jarigen)  dus weet wel een beetje waar ik het over heb....  

Ik hoop dat ik je een beetje geholpen heb. Knuffel maar lekker met je kindjes, dat is de beste troost die je kan vinden nu denk ik!

Veel liefs en sterkte toegewenst!
Eva
 
Hoi Eva,
Dankjewel voor je reactie.
Mijn dochter zit in groep 4, dus dat klopt precies.
Ze is een gevoelig meisje, dat veelal niets laat merken, maar ondertussen met een oor meeluisterd.
Ik merkte gewoon dat ze de behoefte had om er meer van te weten.
Ik wilde haar alleen niet bang maken, of verdrietig.
Maargoed, ik denk ook dat dit bij het leven hoort, doodgaan, of een miskraam bijv,en dat hebben ze   [gelukkig] nog nooit meegemaakt van dichtbij.
Heb ook gezegd dat het bij heel veel mensen gebeurt en dat ze dan altijd een poosje verdrietig zijn.en ook dat ik, of wie dan ook er niets aan kunnen doen.
Achja, een beetje band versterken kan geen kwaad..
Hoe gaat het verder met jou?
Hoe voel je je inmiddels?
Groet en tot hoors.R
 
Hoi RW,

Ik denk dat het juist goed is dat je er met je dochter over praat. Je maakt haar denk ik eerder bang door haar onwetend te laten als door open te zijn.
En tja, een beetje verdrietig zal ze ook wel zijn denk ik niet? Dat kan je ook niet voorkomen. Helaas horen ook deze dingen bij het leven, en als jij als haar moeder dat meemaakt wordt ze daar automatisch mee geconfronteerd.
Door de tekeningen die ze voor je maakt is ze natuurlijk ook bezig met een verwerkingsproces, en ze troost jou, wat voor haar erg belangijk is denk ik, want ze wil toch helpen.

Gaat het verder een beetje met jou? Heftig he, wat je allemaal meemaakt en voelt.
Ik heb het als erg heftig ervaren, en nog. Soms zie ik het wel weer zonnig in, maar meestal nog niet helaas. Ik ben ook nog erg moe.
Ik heb de laatste 2 dagen een beetje lat van een 'boos op de hele wereld' bui. ik vind het gewoon echt niet leuk! Was zo blij met de zwangerschap en ik verheugde me zo op alles.
Ook vind ik het een raar idee dat alles gewoon doorgaat. Als het net gebeurt is, is iedereen erg lief, en bezorgd. Maar nu gaat alles gewoon verder, of er niets gebeurt is. Terwijl de wereld voor mij nog echt even stilstaat helaas.
Ik denk dat dit gevoel een beetje moet slijten...

Hier wordt inderdaad niet zoveel gereageerd als op de andere forums! Ik lees alweer stiekum mee bij zwanger worden.
Toch vindt ik het wel fijn om hier ervaringen uit te wisselen!

Nou hou je taai, en tot gauw

Liefs Eva























 
Hallo RW,



Wat erg om te horen dat je een miskraam hebt gehad. Wel goed van je om
het vruchtje wat je verloren hebt goed te bekijken. Ik heb het vruchtje
niet eens gezien. Waarschijnlijk omdat het nog zo klein was.



Wij zijn weer bezig zwanger te worden. We hebben er even over na
gedacht, maar ik voel me goed en ik heb er een goed gevoel bij. Dus
misschien ........

Ik denk het eigenlijk niet hoor, maar dat is een gevoel. Ik weet ook
niet wanneer mijn NOD is door de miskraam maar ik gok op 8 sept.
gerekend van af de dag dat mijn miskraam begon.



Mijn zoontje is twee jaar dus hem vertellen wat er gebeurt is heeft geen zin. Daar kan ik je dus geen advies in geven.



Ik wens je veel sterkte in het verwerken van de miskraam. Ik zit er
zelf nog wel een beetje mee. Vooral als een naaste collega verteld
zwanger te zijn.



Sterke en groetjes Marije



 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan