nieuw hier en erg onzeker nu

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hey meiden,
Ik ben nieuw hier, en ben er niet echt blij mee, al ben ik wel blij dat ik kan praten met mensen die weten hoe ik me nu voel. Ik heb gisteren een miskraam gehad, en was 5.2 weken. Ik ben dus nog volop aan het vloeien. Volgende week een afspraak bij de gyn. En ik kan nu eigenlijk nog niet denken aan een volgende zwangerschap, want ik heb nog geen afscheid kunnen nemen van mijn babeltje*. Maar ik heb aan mijn partner beloofd dat ik dit verlies niet in de weg zou laten staan van een toekomstige zwangerschap. Dus ik heb een paar vraagjes. Kan er iemand mij vertellen hoe lang het vloeien ongeveer duurt. En gisteren was mijn HGC enorm gedaald,van 188 dinsdag, naar 20,3 gisteren.  sluit dit een mola uit? Ik heb net mijn schildklier laten verwijderen, maar mijn bloedwaarden zijn perfect, kan dit er toch mee te maken hebben? Is er meer kans op een volgende miskraam als we dadelijk terug zwanger worden, zonder de eerste cyclus af te wachten. Mijn vriend hoop dadelijk terug zwanger te worden, maar ik heb zo'n schrik dat het dan terug misgaat. Ik voel me nu zo leeg.
Ik weet dat iedereen hier hetzelfde of erger heeft meegemaakt. En ik wens jullie allemaal veel sterkte. Heel veel knuffels
mamasita    
 
Hai mamasita,

Ik kan je helaas geen antwoord geven op je vragen, maar wil je wel heel veel sterkte wensen.
Neem de tijd om dit verlies te verwerken.

Heel veel sterkte.

Liefs,
J_J
 
quote: mamasita1976 schreef document.write(friendlyDateTimeFromStr('24-03-2007 11:43:40'));

Hey meiden,
Ik ben nieuw hier, en ben er niet echt blij mee, al ben ik wel blij dat ik kan praten met mensen die weten hoe ik me nu voel. Ik heb gisteren een miskraam gehad, en was 5.2 weken. Ik ben dus nog volop aan het vloeien. Volgende week een afspraak bij de gyn. En ik kan nu eigenlijk nog niet denken aan een volgende zwangerschap, want ik heb nog geen afscheid kunnen nemen van mijn babeltje*. Maar ik heb aan mijn partner beloofd dat ik dit verlies niet in de weg zou laten staan van een toekomstige zwangerschap. Dus ik heb een paar vraagjes. Kan er iemand mij vertellen hoe lang het vloeien ongeveer duurt. En gisteren was mijn HGC enorm gedaald,van 188 dinsdag, naar 20,3 gisteren.  sluit dit een mola uit? Ik heb net mijn schildklier laten verwijderen, maar mijn bloedwaarden zijn perfect, kan dit er toch mee te maken hebben? Is er meer kans op een volgende miskraam als we dadelijk terug zwanger worden, zonder de eerste cyclus af te wachten. Mijn vriend hoop dadelijk terug zwanger te worden, maar ik heb zo'n schrik dat het dan terug misgaat. Ik voel me nu zo leeg.
Ik weet dat iedereen hier hetzelfde of erger heeft meegemaakt. En ik wens jullie allemaal veel sterkte. Heel veel knuffels
mamasita    




Hai grietje,

Ik kan me zo goed voorstellen hoe je je voelt. Heb zelf 3 mk's gehad. Allereerst wil ik zeggen dat je echt naar jezelf moet luisteren. verwerk dit verdriet voordat je opnieuw gaat proberen. Je hebt niet meer kans op een mk als je direct weer zwanger zou raken, je angst is echter wel veel groter. na de 3e mk werd ik direct weer zwanger en heb 12 weken doodsangsten uitgestaan en nul genoten van de eerste 3 maanden( ben nu 15 weken en durf nu pas blij te worden)  
nogmaals, luister naar jezelf. en vertel je vriend dat hij (en jij) dit verdriet NIET opzij moeten schuiven om zo direct weer zwanger te worden. Hij ervaart niet het lichamelijke  en geestelijke verlies zoals jij, das ook logisch, maar wat je voelt is echt en heftig. Je lijf gaat ontzwangeren en je koppie zal door het hormonen circus in de war zijn.
 Ik heb bij alle 3 keren tussen de 2 en 7 dagen gevloeid en had daarna weer een normale cyclus.
 Je vraag over Mola kan ik niet beantwoorden.
Meis, de angst om opnieuw een zwangerschap te verliezen, kan niemand je wegnemen helaas. maar het moment dat je het weer durft te proberen is helemaal aan jou!! Wat iedereen ook mag zeggen!
Ik heb me erg door mijn omgeving laten leiden en ben daar nog steeds erg verdrietig om.
Ik wens je sterkte de komende  tijd en hoop dat je goed naar jezelf zult luisteren.
Dikke kus, Annette
 
Hey meiden, bedankt voor jullie reactie.
En annette, bedankt voor je goede raad. Ik denk dat ik eerst naar de gyn ga en daar nog een paar vraagjes ga stellen, en ik ga morgen ook naar mijn endocrinoloog om een paar vragen te stellen. En als ik dan te horen heb gekregen dat ik groen licht heb, ga ik eerst wachten tot ik me emotioneel wat sterker voel. En tot het verlangen naar een nieuwe zwangerschap er weer is. Ik wens jou ook veel sterkte en een voorspoedige zwangerschap.
sita
 
Hoi,

Ik heb helaas ook 3 miskramen gehad. Heb tussendoor wel een goede zwangerschap gehad. Ik zie dat ook echt als een wonder. Nu we voor een 2e willen gaan en het weer mis is gegaan is het verdriet er ook wel. Sommige denken er dan zo makkelijk over, je hebt al een kind, maar het verlangen naar een 2e kindje blijft.
Ik heb ook ongeveer 1 wk gevloeid. Mijn hcg was pas na ruim 2wk uit mijn urine.
Wat hierboven al beschreven was luister naar je eigen lijf. Na een miskraam ben je extra vruchtbaar, dus dat is mooi meegenomen. En of het weer gebeurd kan ik je ook niet zeggen. Mijn gyn vertelde dat ik nu 15% kans nog heb op een miskraam. Ik slik hormonen en daarbij is de kans dus ook groter op miskramen. Dus weet niet of dit te vergelijken is. Succes meid, voor je het weet gaat het beter en heb je weer de kracht om verder te gaan. Ik ben nu ongesteld geworden mbv medicijnen en mag deze week weer beginnen met clomid. En dan maar duimen draaien.

Gr.
 
Hoi hoi,

Ik begrijp ook heel goed wat je voelt. Ik heb vorig jaar oktober een miskraam gehad en heb toen een curretage ondergaan (ben dus niet vanzelf gaan vloeien).
Al vanaf het begin van die zwangerschap twijfelde ik eraan of het wel goed zat. Ik voelde me niet zwanger. Iedereen zei tegen me dat dat wel zou komen en dat ik me niet druk moest maken (zelfs de verloskundige zei dit). Dat maakte me nog onzekerder.
Uiteindelijk heb ik via een echobureau zelf een echo geregeld met 9 weken. Toen bleek ik dus een leeg vruchtzakje te hebben. Het vruchtje was met 6 weken gestopt met groeien. Mijn twijfels werden dus bevestigd. Instinct van de vrouw blijkt dus vaak te kloppen.

Na de curretage hadden mijn man en ik zoiets van: we wachten tot het einde van het jaar en dan gaan we er weer voor. Wat bleek, ik werd na de curretage meteen weer zwanger. Ik was er aardig door van de kaart. Maar, natuurlijk ook erg blij. Omdat we op vakantie zouden gaan, hadden we zelf weer voor een echo gezorgd om te kijken hoe ver ik ongeveer zou zijn (want dat wisten we dus niet). Het bleek pas heel pril, zo'n 4 weken. Die avond gingen we met mijn mans werk uit eten. Het werd laat en ik was doodop. Toen we naar het hotel reden en ik uitstapte voelde ik een bloeding. We schrokken ontzettend en we dachten dat het niet goed was. De volgende ochtend belden we de verloskundige. Die zei dat we moesten afwachten tot de termijnecho omdat er nu toch niets te zien zou zijn. Het werd een erg lange anderhalve week. Toen we naar het diagnostisch centrum   gingen, had ik echt het idee dat het niet goed zou zijn. Wat bleek, ik was nog zwanger! Zo'n 7 weken en 4 dagen dachten ze. Ze zagen wel een zwarte vlek maar volgens de tweede echoscopiste die erbij werd gehaald was dat een uiteinde van een eileider.
De volgende dag zat ik op het werk en voelde weer bloed. Ik ging naar de wc en het kwam er met straaltjes uit! Ook voelde ik stolsels. In paniek heb ik mijn man gebeld en we zijn halsoverkop naar het ziekenhuis gereden. De gynaecoloog dacht ook dat het niet goed was. Hij maakte een echo en wat bleek, het kindje zat er nog. De zwarte vlek was echter weg...... Hij dacht dat het een stolsel kon zijn van de curretage alleen hebben ze dat nooit echt vast kunnen stellen. Meerdere bloedingen hebben nog gevolgd maar elke keer deed de kleine het prima. Met papa en mama ging het echter minder goed. Ik ging er zowat aan onderdoor, al die onzekerheid. Ze hebben dus nooit vast kunnen stellen dat die bloedingen kwamen door de curretage en het daarna meteen weer zwanger worden maar het heeft ons ontzettend onzeker gemaakt.

Door al die  gebeurtenissen heb ik lang niet kunnen genieten van de zwangerschap. Afgelopen vrijdag hebben we onze 20 weken echo gehad (was toen 21 weken). Ons knulletje doet het prima en is rond en gezond. Nu pas kan ik er een beetje van gaan genieten.

Wat ik wil zeggen is. Geef je lichaam ook de tijd om te herstellen. En zet eerst alles op een rijtje voordat je je weer in het avontuur stort. Je zult toch wel onzeker zijn als je weer zwanger wordt. Dat is het ergste wat een miskraam met je doet: het wegnemen van het onbevangen zwanger worden. Maar als je zelf de rust weer hebt, kun je er waarschijnlijk beter mee omgaan. Want de weken vliegen voorbij.
Ik heb mezelf er nu echt toe gezet om te gaan genieten want in augustus wordt ik mama. Ik zou het niet kunnen verkroppen als ik later tegen mijn zoon moet zeggen dat ik niets meer weet van het zwanger zijn van hem (of dat ik het verschrikkelijk vond).

Heel veel sterkte de komende tijd en hopelijk gaat het volgende keer wel goed!

Groetjes,
Maike
21w en 4d zwanger
 
Hey Mayke en Maike
Poeh wat lijken die namen op elkaar zeg. Maar wat ik wilde zeggen is bedankt voor jullie reacties. Daar heb ik wat aan. Ik ben heel blij te horen dat het nog goed kan komen na een miskraam en dat die onzekerheid nu normaal is. Ik ga woensdag waarschijnlijk ook naar de gyn. Bij mij is het vloeien en de krampen inderdaad gekomen. En het vloeien begint nu te minderen. Lijkt nu meer op de laatste twee dagen van mijn ongi. Vandaag ook langs mijn endocrinoloog geweest in verband met mijn bloedwaarden na mijn thyroidectomie. En die waren prima. Dus dat kan niets te maken hebben met mijn miskraam. Normaal gezien kan het eventjes duren voor ze de dosis correct hebben, maar blijkbaar was het bij mij meteen de juiste dosis. Dus daar moet ik me geen zorgen om maken. Nu heb ik nog een paar vraagjes voor de gyn en dan denk ik dat we tot aan mijn volgende ongi helemaal niet met zwanger zijn bezig gaan zijn, en dan zal ik zien hoe ik me voel. hoop me dan beter op de toekomst te kunnen richten. Ik begin me een beetje beter te voelen nu, en kan meestal aanvaarden dat het pech was, maar soms wordt ik nog helemaal down, en dan vraag ik me af of ik misschien iets verkeerds gedaan heb en God me wil straffen. Maar als ik nuchter denk, dan weet ik dat God hier niets mee te maken heeft. Want zelfs al zou ik iets verkeerds gedaan hebben, dan nog zou God mij vergeven en me niet straffen op deze manier. Dit kindje was niet bedoeld om te leven. Dat moet ik aanvaarden.
Heel veel succes
en nogmaals bedankt voor alle goede raad.
knuffels van Sita
 
quote: mamasita1976 reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('25-03-2007 21:00:19'));

ga ik eerst wachten tot ik me emotioneel wat sterker voel. En tot het verlangen naar een nieuwe zwangerschap er weer is. Ik wens jou ook veel sterkte en een voorspoedige zwangerschap.
sita



Ik heb een miskraam gehad met 17 weken. De arts en vk adviseerde toen om 1 menstruatie af te wachten, niet omdat de kans op een miskraam anders groot is maar zodat je weet hoe je cyclus is. Ik heb toen 2 menstruaties afgewacht omdat ik het eerst allemaal een plek wilde geven en eigenlijk ook even niet zo goed meer durfde. Toen we er 2 maanden later voor gingen was ik meteen zwanger en ik heb toen echt een prima zwangerschap gehad.
Ik hoop dat jullie ook over een tijdje kunnen genieten van een onbezorgde zwangerschap!! En een miskraam is best heftig en soms heb ik het idee dat de mensen om je heen er wat makkelijk over denken. Neem de tijd voor je verdriet!!
Groetjes Tara
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan