Nieuw hier, ongepland,maar gewenst zwanger! Althans ik wel!

M

MaMa-rieke

Nieuw hier, ongepland,maar gewenst zwanger! Althans ik wel!
Mijn partner denk hier anders over :-s

Dag dames/meiden

Ik zal me even voorstellen, ik ben een vrolijke 25jarige meid.
In het trotse bezit van een mooie dochter Mara (16 augustus 2005 -6-) en mooie zoon Joos (17 april 2007 -4-)
Ik ben sinds februari 2009 niet meer samen met hun vader wel hebben we nog heel erg goed contact, en voeren we een Co-ouderschap.
Zowel de vader als ik wonen ook mede daarom in het zelfde dorp.
In oktober 2009 heb ik een nieuwe relatie gekregen met een man, hij is 23 jaar ouder als mij, maar ik ben ontzettend verliefd!
We zijn dus ruim 20maanden samen, we LAT-ten, beide wonen we wel in het zelfde dorp maar wonen niet samen, dit wilde we verlopig niet,ook de financiele situatie laat het nu niet toe, alles kan/maar het is beter mbt samen wonen rustig aan te doen.
Een heel verhaal.... Nog niks vertelt!
Nu blijk ik zwanger!
Ik ben tegen abortus (uiteraard uitzonderingen daargelaten), ik heb zelf gekozen om sex te hebben dus moet ik ook verantwoordelijkheid dragen.
Mijn vriend daar in tegen, wil er helemaal niks van weten. Hij behandeld me nu als of ik ziek ben, ik ga na de dokter, alles weg niks meer aan de hand en we praten nergens meer over.. Beetje z'n instelling.(heeft hij, en spreekt hij ook uit!)
Erg pijnlijk, ik zie het als een geschenk daarbij Mara en Joos heb ik ook gekregen,gevoed en verzorgd (uiteraard nog steeds!) Dus ik ben geen niets wetende 'griet' die nu per ongeluk een kindje gaat krijgen.
Nee... Ik ben al moeder, ik krijg nog een kindje!
Hoe dan ook, ik heb de bal bij hem neergelegd!
Of gaan voor een ONS.. Of je kop in het zand steken, en een man alleen willen zijn.
Als alles gezond blijft, heb ik over een kleine 35weken gewoon een mooi babytje erbij! Liefs met maar ook zonder hem.
Bij mij gaan een heleboel emoties door elkaar heen.
Ik geef mijn vriend nu even de ruimte te bedenken wat hij wil..
Ik probeer intussen gewoon te genieten van de zwangerschap voor zover dit kan, stress is niet goed, niet voor mij, niet voor de foetus en zeker niet voor mijn kinderen.

Iemand toevallig een soortgelijke ervaring?
Ik hoop de komende 8 maanden lekker actief te zijn en blijven op de diverse forums!

Liefs,
Marieke
Moeder van Mara (6) en Joos (4)
Net zwanger (uitgerekend 17april'12)
 
Hoi Marieke,

Ten eerste van harte gefeliciteerd met je zwangerschap. Ik zit niet niet in zo'n situatie maar het lijkt me heel erg moeilijk. Wens je ook sterkte met dit alles.

Belangrijkste probeer te genieten van je zwangerschap

Liefs RH
 
he meis van harte gefeliciteerd, ja dat het rauw op zijn dak komt oke, maar zo is wel heel heftig en vind knap dat je zo'n instelling hebt en zeker zo'n jonge leeftijd met al 2 kinderen,

Is je vriend 23 jaar ouder of is hij zelf 23 jaar want dat begreep ik ff niet.

Heb je al aan hem gevraagt wat zijn probleem ermee is, want hij heeft zijn .... ook in jou gestoken zonder rubbertje en dus ook de consequenties moet dragen.Maja mannen zijn makkelijk vind ik persoonlijk die dragen het niet die kunnen zeggen ik hoef het kind niet, maja nog maals vind heel knap van je hoe sterk jij in je schoenen staat en hopenlijk komen jullie er samen uit.

Veel sterkte ermee en ga vooral genieten van je zwangerschap

liefs
 
Hoi!

Wat een vervelende situatie. Ik kan er eigenlijk helemaal niet tegen als mensen zo iets bijzonders en speciaals, zo iets "eigen" af kunnen wijzen. Natuurlijk zijn er uitzonderingen, ongwenste zwangerschappen. Maar een kindje dat uit liefde ontstaat mag toch niet afgewezen worden. Ik zou hier heel boos om worden geloof ik. Ik zie het soms wel is bijv. op tv, bijv. een vader die geen contact wil met zijn kind, daar kan ik echt niet bij.

Gelukkig heb ik het zelf niet meegemaakt. Ik zou aan hem vragen waar hij bang voor is. Als jullie gewoon blijven leven zo als je nu doet, is er dan een probleem? Of is hij bang voor het "gebonden zijn"? Sterkte en hopenlijk draait hij nog bij, zo dat jullie toch samen mogen uitkijken naar de komst van dit mensje.

Liefs mammma
 
Allereerst: gefeliciteerd! Gelukkig ben jij heel blij met je zwangerschap dat vind ik het belangrijkste. Hopelijk draait je vriend nog bij. Maar zoals je je verhaal schrijft lijk je een hele positieve onafhankelijke vrouw, die goed weet wat ze wilt. Hopelijk kunnen wij elkaar steunen en jij ons! Groetjes!
 
Hey Marieke,

Ik wilde even zeggen dat het van veel moed getuigt en een sterk karakter, zoals jij met jouw situatie omgaat. Ik ben ook net zwanger en een maand eerder dan jij uitgerekend +- 14-03-2012.
Heel veel suc6!!

Liefs, Roos
 
Lieve meiden,

Thx voor alle begripvolle en lieve reacties.
Inmiddels vandaag naar 4 dagen eindelijk even met de vader gesproken,
Ik had hem al eerder in een mail (Ja! dan zou hij in ieder geval weten hoe ik me voelde!) laten weten dat hij echt niet meteen 180graden hoefde te veranderen, dat ik in mijn woning de zorg van een babykamer etc wel op me zou nemen, en dat ik snapte dat samenwonen ondanks de komst van een klein mensje niet in zou zitten.
Kortom ik heb hem vertelt, dat alles m.b.t hoe we nu samen leefde eenn heel eind het zelfde zou blijven (in ieders geval tot de komst van..) daarna zal moeten uitwijzen.
Vandaag gaf hij aan niet het gevoel te hebben, blij te moeten zijn, en hij stond er nog niet helemaal achter. Wel gaf hij aan niet van plan te zijn bij me weg te gaan en als ik toch voor een kindje/ons kindje zou gaan hij hoopte het vader gevoel wel zou komen!
Wat ik ook echt héél erg hoop!!
Hoe dan ook, ik ben gewoon al heel erg blij dat hij ondanks mijn keuze niet bij me weg wil! Pffff....
wat een opluchtig, de situatie is niet perfect, maar wat ben ik blij dat er ondanks dat we niet samen wonen,er wel een vader zal zijn in het leven van ons kindje en de tijd zal het leren!
Hopelijk 'smelt' hij en komt het vader gevoel snel,sneller en vanzelf nadat we een x samen naar een gynocoloog gaan?
@ mama van sharon:
Hij is 23 jaar ouder, bijna 49!

We houden elkaar op de hoogte, hopelijk slaap ik vanacht weer wat beter ;-)

Liefs
 
Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Heel knap dat je deze beslissing durfd te nemen, de reactie van de vader, tja, hopelijk draait hij bij!
Zo niet dan heeft dit kindje iig een moeder die zielsveel van haar/hem houd!
Succes ermee
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan