Nieuw hier

Hallo meiden,

Allereerst wil ik jullie een goed 2005 wensen! Ik hoop dat het een vruchtbaar jaar wordt.

Ik zal me even voorstellen. Ik ben Inge, 30 jaar en sinds feb.2003 aan het proberen om zwanger te raken. Inmiddels alweer een klein jaar in de medische molen en geopereerd.(inmiddels zo'n 1,5 jaar op het zwanger worden forum gekletst)

In januari stond onze eerste behandeling gepland maar tot onze grote verbazing werd op 6 december de test hartstikke positief. We waren natuurlijk heel blij. Het afgelopen jaar is niet echt over rozen gegaan en dan druk ik het nog zacht uit. Omdat mijn schoonvader erg ziek was en zijn grootste wens was om opa te worden hebben we hem het goede nieuws in het ziekenhuis verteld.
Helaas is hij 2e kerstdag overleden en heb ik een dag later een miskraam gehad. Dat wil zeggen toen bleek op de echo dat het hartje niet meer klopte terwijl dit op 1e kerstdag nog wel zo was. (ik verloor toen wat bloed en we hebben toen een echo in het ziekenhuis gehad.) Een vreselijke afsluiting van het jaar dus.
Donderdag hebben we mijn schoonvader begraven en nu merk ik dat er ruimte is voor verdriet over de miskraam. Ik wilde graag een curretage maar omdat ik al bloed verloor wil het ziekenhuis me niet helpen. Ik moet nu dus afwachten.

Ik heb afwisselend behoorlijk pijnlijke krampen en verlies doorgaand bloed. Ik heb geen idee wat me te wachten staat. De verloskundige had het over een soort van minibevalling en dat het hoogtepunt nog moet komen. Ik ben dus heel benieuwd naar jullie ervaringen. Ik wil graag weten wat ik zo ongeveer kan verwachten. Ik was dan ook heel blij om te zien dat dit forum er is.

Ik hoop wat van jullie te horen.

gr.Inge

 
Hi Inge,

Jeetje wat een onwijs triest einde van het jaar. Ik kan me zo goed voorstellen dat jullie zo blij waren om dit mooie nieuws nog aan je schoonvader te kunnen vertellen. Helaas heeft dit niet zo mogen blijven. Ook al omdat het bij jullie ook nest lang geduurd heeft voor je zwanger werd. Soms snap je niks van de natuur he? Ik wil je heel veel sterkte en goeds toewensen.

Wat betreft jouw curretage vind ik de reaktie van je ziekenhuis heel vreemd. Je mag geen curretage als je bloed? Ik heb zelf 3 natuurlijke miskramen gehad maar bij de eerste keer ben ik gelijk op de lijst gezet voor een curretage 3 dagen later en ik bloedde ook (dat zijn toch de grootste verschijnselen van miskramen dus dan zou er nooit iemand gecurreteerd kunnen worden) Ze hebben mij zelf de keuze gegeven wat ik wilde en ik koos voor een curretage. Bij mij zijn alle miskramen spontaan doorgezet maar ik ben na elke miskraam toch terug gegaan voor een echo om te kijken of alles echt weg was anders zou ik alsnog een curretage krijgen.

Nou Inge ik wens je echt enorm veel sterkt.

Corina
 
Dag Inge,

Allereerst wil ik je heel veel sterkte wensen voor de komende tijd, hoe afgezaagd dat ook mag klinken
Wat moet jij je rot voelen, zeg. He, dit is een heel naar einde van het jaar.
Het is ook wel een nare samenloop van omstandigheden zeg.

Tja, wat je nog te wachten staat kan ik je weinig over zeggen, omdat het bij iedereen wel anders gaat.
Ik heb het nu twee keer meegemaakt en beide keren heeft mijn lichaam zelf het vruchtje afgestoten. De eerste keer heb ik niets gezien, maar de tweede keer helaas wel, hoewel het ook wel mooi was om te zien.
Wat ik helaas heb moeten meemaken na de tweede keer was niet zo leuk.
Nadat de vrucht er dus uit was werden de krampen en het vloeien een stuk minder, net als bij de eerste keer, toen was het bloeden na een week over en was het ovulatieproces direct al weer aan de gang.
Echter na een paar dagen kwamen nu de krampen terug en nog heviger dan daarvoor.
Ik heb toen zelf aangedrongen op een curettage, echter door het negeren van het woord spoed op mijn opnameformulier door het planningsbureau in het ziekenhuis heb ik nog twee weken met resten in mijn lichaam rondgelopen waardoor ik sepsis heb gekregen (bloedvergiftiging in de volksmond)en ik heel ziek ben geworden en met spoed opgenomen moest worden wegens de hoge koorts en lage bloeddruk.

Nou gebeurd dit heel zelden hoor en ik wil je er zeker geen angst mee aanpraten!!! Ik wil er eigenlijk mee zeggen dat jij moet doen waar jij je goed bij voelt en als jij het idee hebt dat de krampen en het vloeien maar niet minder worden je niet bang moet zijn om dat te melden in het ziekenhuis.

En verder kun je hier altijd terecht om je hart te luchten en vragen te stellen, er is altijd wel iemand die reageerd. Hoe verschillend ieders verhaal ook is, we weten (helaas) wat het is en dat praat soms best lekker.
Ik heb er veel steun aan (gehad) en ik ben hier dan ook nog regelmatig te vinden.

Nou, het is weer een heel verhaal geworden (maar daar sta ik hier bekend om!).
Meisje, veel liefs en sterkte.

Ariane
 
Hoi Inge,
Wat een nare afsluiting van een toch al niet feestelijk jaar voor jullie.
Jammer dat jouw schoonvader zijn droom niet kan zien uitkomen. En voor jullie heel naar dat hij overleden is.
En dan vlak daarna een miskraam. Hoeveel kun je verdragen zul je je weleens afvragen.
Ik heb zelf een curretage gehad maar kreeg zelf ook geen bloedverlies. Mijn situatie is dus niet vergelijkbaar. Maar nu je bloed heb je wel kans dat je lichaam het zelf gaat afstoten.
Ik wil jullie heel veel sterkte toewensen en als je twijfelt zou ik toch de gyn even bellen.
Groetjes van Caroline
 
Hoi lieve Inge,

Ik had je verhaal al een beetje gevolgd op het andere forum. Ik vind het echt vreselijk voor jullie, wat jullie de afgelopen tijd allemaal te verkroppen hebben gehad. Ik wil je heel erg veel sterkte wensen!

Bij mij kwam de miskraam vanzelf en het was bij mij niet meer dan een hevige ongesteldheid (ik was 7 weken zwanger).

Heel veel sterkte gewenst. Ik heb altijd veel steun gehad op dit forum (en nog steeds (ik zit ook in de medische molen) dus ik hoop dat jij dat ook hebt!

X F.

ps: als je op de lijst wilt, dan kun je je gegevens onder mijn berichtje van de aangepaste lijst zetten.
 
Hoi Inge,

Meid, wat heb jij in een korte tijd veel te verduren gehad zeg. Ik vind het ontzettend erg voor je!

Bij mij begon het met bloeden dat steeds erger werd en ook de pijn in mijn buik en onderrug. Na 5 dagen is het vruchtzakje verwijderd door de gyn (hij zal nl al heel laag en hij kon het pakken). Daarna heeft het bloeden en de rugpijn nog bijna een week aangehouden. De rugpijn was toen weg maar het bloeden bleef, werd welliswaar wel minder maar toch. Al met al ben ik er dik twee weken mee zoet geweest. 28 dagen na het verwijderen van het vruchtzakje ben ik wel weer ongi geworden. Ik was 12 weken maar het vruchtje is met 6 weken waarschijnlijk al gestorven.

Ik wens jullie heel erg veel sterke en als je wat kwijt moet weet je ons te vinden he!

Veel liefs van Po
 
Hoi Inge,

Ik heb ook op het andere forum wat voor je achter gelaten maar zet het ook ff hier.


Ik heb ook geen curretage gehad toen ik met bijna 8weken een mk kreeg. Ook had ik toen lichte weeën. Echte krampen en veel pijn. Daar heb ik totaal een week van gebloed en toen hield het op. Zo te lezen verlies jij ook alles en hoeven ze geen 'naschoonmaak te houden'. Ik heb toen wel naderhand een inwendige echo (bij beide keren) gehad om te kijken of alles netjes schoon was. Ook zal je cyclus misschien iets in de war zijn en niet direct weer de oude lengte hebben, maar soms komt het gelijk weer goed.
Ik wens jullie dit jaar een topjaar toe met vele hoogte punten en natuurlijk dat jullie in 2005 ook ouders zullen worden.

Liefs Claudy
 
Hoi Inge,

Ik wil je ten eerste heel veel sterkte wensen om dit allemaal te verwerken.
Maar ik wil ook vooral zeggen dat je jezelf niet moet vergeten nu, want een miskraam is geestelijk ook best zwaar.
Lichamelijk viel mij mee, maar gun jezelf en je partner de rust die jullie nodig hebben. Ga vooral nog even niet aan werk denken, want dat heb ik al gedaan, fout dus. Alleen mensen die zelf een miskraam hebben gehad weten hoe jij je voelt. Ik hoop echt dat 2005 een gelukkiger jaar voor jullie wordt, want dit lijkt me niet gemakkelijk om allemaal tegelijk te verwerken.

Liefs Bernadette
 
Terug
Bovenaan