Hoi
Ik ben nieuw en ik hoop niet dat jullie me gaan veroordelen om wat ik nu ga vertellen. Ik schrijf dit, in de hoop dat ik een beetje steun en advies krijg.
Ik rook af en toe eens een jointje samen met mijn man. Mijn man deed dit al eerder en ik ging op een gegeven moment meedoen omdat ik accute pijnklachten kreeg en er beter door kon slapen.
Normaal gesproken rookten we alleen in het weekend voor de gezelligheid maar de laatste tijd ook vaker doordeweeks. Toen ik in Juli zwanger raakte ben ik meteen gestopt zodra ik het wist.
Dat ging prima, en ik had er ook totaal geen moeite mee om te stoppen. Het was tenslotte voor een goed doel. Ik heb echter in september een miskraam gehad en nu heb ik steeds vaker het idee dat dat kwam doordat ik te laat stopte met blowen. Het knaagt aan me, dat ik niet stopte toen ik het voornemen al had om zwanger te worden. Na mijn miskraam ben ik er uit pure ellende weer mee begonnen, maar sinds een paar weken willen we weer proberen om zwanger te raken. Dus ik moet weer stoppen, want het leven van een ongeboren kind is veel belangrijker dan drugs. Maar toch kost het me behoorlijk veel moeite en dat vind ik heel irritant. Want ik wil niets liever dan een mooi gezond kindje krijgen. Maar als mijn man aan het blowen is, krijg ik steeds de neiging ook mee te doen (ook voor de gezelligheid). Gelukkig heb ik het nu al een dag volgehouden, ik hoop dat het morgen makkelijker gaat. Ik blijf maar denken aan het vooruitzicht van een gezonde zwangerschap en het feit dat ik er zelf vanalles aan doe om daaraan bij te dragen.
Sorry voor dit lange relaas, maar ik wilde het graag even kwijt.
Ik ben nieuw en ik hoop niet dat jullie me gaan veroordelen om wat ik nu ga vertellen. Ik schrijf dit, in de hoop dat ik een beetje steun en advies krijg.
Ik rook af en toe eens een jointje samen met mijn man. Mijn man deed dit al eerder en ik ging op een gegeven moment meedoen omdat ik accute pijnklachten kreeg en er beter door kon slapen.
Normaal gesproken rookten we alleen in het weekend voor de gezelligheid maar de laatste tijd ook vaker doordeweeks. Toen ik in Juli zwanger raakte ben ik meteen gestopt zodra ik het wist.
Dat ging prima, en ik had er ook totaal geen moeite mee om te stoppen. Het was tenslotte voor een goed doel. Ik heb echter in september een miskraam gehad en nu heb ik steeds vaker het idee dat dat kwam doordat ik te laat stopte met blowen. Het knaagt aan me, dat ik niet stopte toen ik het voornemen al had om zwanger te worden. Na mijn miskraam ben ik er uit pure ellende weer mee begonnen, maar sinds een paar weken willen we weer proberen om zwanger te raken. Dus ik moet weer stoppen, want het leven van een ongeboren kind is veel belangrijker dan drugs. Maar toch kost het me behoorlijk veel moeite en dat vind ik heel irritant. Want ik wil niets liever dan een mooi gezond kindje krijgen. Maar als mijn man aan het blowen is, krijg ik steeds de neiging ook mee te doen (ook voor de gezelligheid). Gelukkig heb ik het nu al een dag volgehouden, ik hoop dat het morgen makkelijker gaat. Ik blijf maar denken aan het vooruitzicht van een gezonde zwangerschap en het feit dat ik er zelf vanalles aan doe om daaraan bij te dragen.
Sorry voor dit lange relaas, maar ik wilde het graag even kwijt.