Hallo dames!
Ik ben nieuw hier en zal me even voorstellen... Ik ben Betty, 24 jaar en wij zijn al 16 maanden bezig om zwanger te worden.. Nu is het zwanger worden niet zo'n probleem, ik ben tenslotte al 3 keer zwanger geweest... Alleen zijn ze alle drie verlopen in een miskraam.
We hebben alle bloed onderzoeken al gehad, en alles was goed, ook het chromosomenonderzoek. Er is dus geen enkele lichamelijke reden waardoor het steeds fout gaat.
Momenteel weten we niet meer zo goed hoe nu verder. De gynaecoloog heeft ons verteld dat er geen onderzoeken meer nodig zijn, omdat ik wel gewoon zwanger wordt. Het is dus 3 keer pech hebben...
Wij denken erover om even een break te nemen en aan de pil te gaan, maar aan de andere kant voelt dat zo tegenstrijdig! Wie gaat er nou aan de pil als ze een kindje willen? En daarnaast, hoe veel psychische pijn kan een mens verdragen zonder dat het de andere dingen in het leven (werk, relaties) gaat beinvloeden??
Liefs Betty
Ik ben nieuw hier en zal me even voorstellen... Ik ben Betty, 24 jaar en wij zijn al 16 maanden bezig om zwanger te worden.. Nu is het zwanger worden niet zo'n probleem, ik ben tenslotte al 3 keer zwanger geweest... Alleen zijn ze alle drie verlopen in een miskraam.
We hebben alle bloed onderzoeken al gehad, en alles was goed, ook het chromosomenonderzoek. Er is dus geen enkele lichamelijke reden waardoor het steeds fout gaat.
Momenteel weten we niet meer zo goed hoe nu verder. De gynaecoloog heeft ons verteld dat er geen onderzoeken meer nodig zijn, omdat ik wel gewoon zwanger wordt. Het is dus 3 keer pech hebben...
Wij denken erover om even een break te nemen en aan de pil te gaan, maar aan de andere kant voelt dat zo tegenstrijdig! Wie gaat er nou aan de pil als ze een kindje willen? En daarnaast, hoe veel psychische pijn kan een mens verdragen zonder dat het de andere dingen in het leven (werk, relaties) gaat beinvloeden??
Liefs Betty