Hallo allemaal,
Ik zoek lotgenoten met het zelfde verhaal wat ik heb of mensen met tips over hoe je eens op andere gedachten kunt komen dan alleen het dagelijks denken aan, zou ik zwanger zijn of niet!!
Ik ben 30 en vanaf dezember 2002 al bezig. Daarvoor was ik al een tijd gestopt met de pil. In april 2003 begon ik me toch al een beetje zorgen te maken en ging tempen en ovulatietesten kopen, zonder resultaat. In Novermber maar eens naar de gynaecoloog gegaan, de basisonderzoeken doorlopen. In febr. 2004 kregen we te horen dat alles goed was met ons en dat we maar over een half jaar weer eens contact moesten opnemen. Inmiddels is er nog niets gebeurt en ik probeer er maar niet te zeer mee bezig te zijn. Wat dus heel erg moeilijk is, want als je probeert er niet aan te denken denk je er toch aan. Ik heb mijn maandelijkse fasen, week van de ongesteldheid depri en zonder hoop, 3 dagen met vlagen huilen. 2e week weer hoopvol en volop aan het klussen, 3e week hetzelfde en de spanning neemt toe. Let eigenlijk dan teveel op mijn lichaam. 4e week spannend en toch ook wel dipjes van de spanning. Meestal word ik de 29, 30e dag ongesteld maar 3,4 dagen ervoor krijg ik een soort voorbloeding en dan zijn de kansen al weer verkeken.
Is er ook iemand met zo'n soort verhaal dan wil ik graag hierover praten?
Groet mipi
Ik zoek lotgenoten met het zelfde verhaal wat ik heb of mensen met tips over hoe je eens op andere gedachten kunt komen dan alleen het dagelijks denken aan, zou ik zwanger zijn of niet!!
Ik ben 30 en vanaf dezember 2002 al bezig. Daarvoor was ik al een tijd gestopt met de pil. In april 2003 begon ik me toch al een beetje zorgen te maken en ging tempen en ovulatietesten kopen, zonder resultaat. In Novermber maar eens naar de gynaecoloog gegaan, de basisonderzoeken doorlopen. In febr. 2004 kregen we te horen dat alles goed was met ons en dat we maar over een half jaar weer eens contact moesten opnemen. Inmiddels is er nog niets gebeurt en ik probeer er maar niet te zeer mee bezig te zijn. Wat dus heel erg moeilijk is, want als je probeert er niet aan te denken denk je er toch aan. Ik heb mijn maandelijkse fasen, week van de ongesteldheid depri en zonder hoop, 3 dagen met vlagen huilen. 2e week weer hoopvol en volop aan het klussen, 3e week hetzelfde en de spanning neemt toe. Let eigenlijk dan teveel op mijn lichaam. 4e week spannend en toch ook wel dipjes van de spanning. Meestal word ik de 29, 30e dag ongesteld maar 3,4 dagen ervoor krijg ik een soort voorbloeding en dan zijn de kansen al weer verkeken.
Is er ook iemand met zo'n soort verhaal dan wil ik graag hierover praten?
Groet mipi