<p>Vanochtend voor het eerst een hormonen-momentje gehad (lees huilbui, op m'n werk nota bene). Afgelopen weekend zijn we verhuisd. Dus ik bel vanochtend met de vk om m'n adreswijziging door te geven, blijkt dat zij niet in de regio werken waar we naartoe zijn verhuisd. Ik had het daar zo naar m'n zin, superfijn mens, had er echt een klik mee. Kennen jullie het gevoel van 'dan hoeft het allemaal niet meer, ik doe het dan maar zonder een vk'? Dat dus...gepaard met dikke tranen. </p><p>Nu, een paar uur verder, kan ik er wel om lachen. Hormonen.... </p>
