nog 1 keer proberen of toch niet??

Hallo allemaal.

Ik ben Marian, 23 jaar, getrouwd en een zoon van bijna 2,5.
Ik heb in november een miskraam gehad en daarna zijn we een aardig tijdje bezig geweest weer zwanger te raken.
13 april was het eindelijk zover; weer een positieve test!!
Maar gisteren (21-04) kreeg ik een bloeding.
Eerst bleef ik rustig maar het bloed werd steeds helderder.
Toch maar het ziekenhuis bellen; kon ik niet komen: ja volgende week pas!
Dan maar naar de huisarts...
Die zei ons zonder enig onderzoek te doen dat mijn lichaam bezig is het af te stoten.
Zit ik weer thuis met een dood vruchtje in m'n buik.
Ik weet nu echt niet meer of ik nog wel een keer zwanger wil raken.
Ik ben namelijk bang dat ik dit geen derde keer aankan!
Mijn zoontje wil dolgraag een broertje of zusje maar hij krijgt op deze manier krijgt hij ook iedere keer een klap en ik wil niet dat hij er niet onder gaat lijden.
Wat zouden jullie doen???
Want ik weet het echt niet meer??

groetjes Marian

 
Hai,

jeetje, tja helaas kan niemand je hierin advies geven.....
ik zou zeggen geef de moed niet op! Jullie hebben tenslotte al een gezond kind, alhoewel dit geen garantie geeft dat weet ik wel, maar het is wel een positief iets waar je je aan kunt vasthouden.....maar gun wel je geest en lichaam de tijd om dit verlies te verwerken....

Ik heb vorig jaar juni een miskraam gehad en ben in juli gecurreteerd en sindsdien niet meer zwanger geraakt...loop nu bij de gyn...

Ik ben echter 33 dus bij mij is t klokje aan t aftellen....jij bent "pas" 23....dus je hebt qua leeftijd nog wat meer kansen dan ik. Dit bedoel ik uiteraard niet vervelend hoor begrijp me goed...maar als je het op dit moment nog niet het juiste moment vind wacht dan nog even. Misschien heb je er volgend jaar wat meer vertrouwen in en lukt het dan wel.

Even positief nieuws....collega van mij heeft in 2 jaar ook 2 keer miskraam gehad, en de 3e keer ging het wel goed, ze is onlangs bevallen van een zoon! Maar goed, dit is natuurlijk geen garantie.....

Sterkte meis,

gr Yosha
 
dat zal ook niet meevallen zeg!
maar hopen dat ze er snel achter komen wat er aan de hand is.
bij ons is het vreemde dat het het vruchtje niet eens willen onderzoeken!
met die vorige miskraam wel, maar toen   hadden we zoiets van we willen het liever begraven.
maar nu het voor de 2de keer (in dezelfde week) gebeurt, willen we het eigenlijk wel laten onderzoeken.
maar nu wilt het ziekenhuis er niet aan beginnen. is toch vreemd of niet?

groetjes marian
 
Hoi Marian,
Ik snap helemaal hoe jij je voelt, ik voel t zelfde
Afgelopen september heb ik een behoorlijk heftige miskraam gehad met een hele lange nasleep. Daarna een tijd aan de pil geweest omdat ik echt geen behoefte had aan een nieuwe zw schap. Afgelopen februari weer gestopt en in maart een positieve test. Helaas begon ik na enkele dagen te bloeden: weer foute boel! Gelijk na de ha gegaan voor echo maar die kon niks van een zw schap bespeuren, hij dacht zelfs dat er nooit een geweest was en t een speling der hormonen is

De wens is groot maar idd net wat je zegt hoe ver wil je ervoor gaan? Als je keer op keer weer teleurgesteld word dan zeg je op een gegeven moment tot hier en niet verder, we stoppen ermee
Wij hebben ook al een gezonde jongeman van bijna 3 waar we erg gelukkig mee zijn en we hadden er graag nog 1 bij gewild, maar is het niet dan is t niet. T zal verdrietig zijn maar uiteindelijk zal ik me daarbij neer kunnen leggen
We hebben besloten nog 1 keer proberen gaat t dan weer mis stoppen we ermee. Dan verkopen we al t baby spul en dan is t einde oefening. Want inderdaad net wat je zegt kan ik dat verdriet weer aan is mijn antwoord: nee ik kan het niet. Dan focus ik me liever op hetgeen we al hebben: ons gezond lief manneke. Die pakt niemand me meer af!
 
Hoi meisjeb,

Hier even de laatste onwikkelingen bij ons.
Vrijdag 24 april is het vruchtje afgekomen.
Het lag zomaar in m'n maandverband.
Ik ben 28 april bij de gyn geweest en het vruchtje meegenomen.
Zij heeft een echo bij me gemaakt om te kijken of ik helemaal schoon was.
Gelukkig wel want ik zocht het dus echt niet om weer gecurriteert te worden!
Ze zei meteen dat het vruchtje onderzocht ging worden en mijn man en ik ook!
Iets heel anders dan de gyn zei die de ha gesproken had!
Er is meteen bloed bij ons afgenomen en over ongeveer 5 weken moet er bij mij weer bloed worden afgenomen.
Ze willen nu gewoon weten of er toch iets aan de hand is.
Maar ik mag tot het volgende onderzoek niet zwanger zijn of de pil slikken.
Dat zwanger worden zat toch voorlopig niet in de planning dus dat geeft niet.
We hebben besloten de uitslagen even af te wachten en op grond daarvan een beslissing te nemen.
Ik ga er nu gewoon vanuit dat het niet meer gaat; dan kan het alleen meevallen.
Heb jij er al over nagedacht om eventueel eeen onderzoek te laten doen waarom het fout gaat?
Zo ja; neem er geen genoegen mee als ze het niet willen doen.
Ze zien met 2 mk's al reden om te onderzoeken; het gaat tenslotte niet voor niets iedere keer fout!
Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.
Ik laat het wel horen als ik iets meer weet.
Tot die tijd blijven we duimen; ook voor jullie!

groetjes marian

 
Terug
Bovenaan