Ha meiden, 't komt steeds dichterbij; dat we zullen weten of onze eerste IUI is gelukt. We vinden het erg spannend! Ik meen vanalles te voelen, maar ja, dat is ook wel eens enorm bedriegelijk! Morgen is het 14 dagen na de IUI en volgens de gyn mogen we dan testen. Zelf heb ik eigenlijk meer het idee om tot zaterdag te wachten; want als ik ongi wordt vind ik een test ook wel jammer. Maar ja, hebben we zo veel geduld? 't Is gek, de laatste tijd was de teleurstelling eigenlijk steeds minder als ik ongi werd, we rekenden er eigenlijk al op dat het niks was. Maar op de een of andere manier hebben we nu meer hoop. Is ook wel logisch natuurlijk; we hebben er ook "hulp" bij gehad en alle factoren waren nu gunstig voor zover dat kan. Ik had zeker 2 eitjes aan een kant, maar zelf denk ik aan andere kant ook een, want ik voelde 2 kanten eisprong. De gyn kon die niet echt vinden, maar toen ie aan de ene kant de 2 zag vond ie het al best eigenlijk. (vond ik ergens wel beetje vaag dat ie niet verder zocht) Maar goed, voor je gevoel heb je dan toch wel 2 of 3 kansen... Tja, 't is en blijft afwachten! Ik heb ook géén idee hoe ik zal reageren als ik toch een keer zwanger zal blijken te zijn; nu of andere cyclus. Misschien barst ik wel in tranen uit... Ach, we zien wel. We zouden het echt zó geweldig vinden! We wachten er nu al 4 jaar op... Dan verlies je wel eens de hoop... Jullie ook? Maar als ik dan denk dat onze eerste spontaan kwam, tja, dan moeten we misschien gewoon geduld hebben; of was dat een "gelukje"?
Meiden, er zijn er die veel meer "hulp" nodig hebben; ik denk aan IVF ofzo; of die nooit een kindje zullen hebben... Dan moet ik me maar stil houden denk ik. Ik denk aan jullie!
Hé, ik hou jullie op de hoogte!
Liefs Mama30
Meiden, er zijn er die veel meer "hulp" nodig hebben; ik denk aan IVF ofzo; of die nooit een kindje zullen hebben... Dan moet ik me maar stil houden denk ik. Ik denk aan jullie!
Hé, ik hou jullie op de hoogte!
Liefs Mama30