A
Anoniem
Guest
De afgelopen week hebben we tussen hoop en vrees geleefd. Vanaf het moment dat we hoorden dat het niet goed ging met onze tweeling is de kerstsfeer totaal weg. Het is een heel naar idee om met 2 kindjes in je buik te lopen waarvan er 1 zowiezo dood gaat en de andere een grote kans maakt om mee getrokken te worden. We zijn heel blij dat we donderdagmiddag (14.00 uur) weer een echo hebben maar het is ook doodeng. Ik hou me nu staande met het idee dat er vast eentje aan het overleven is dus als ze allebei overleden blijken dan weet ik niet wat ik doe. Dan is mijn 2e miskraam na 4 jaar dokteren en ivf een feit. Hier wil ik nog even niet aan denken. Ik bloed nog niet dus tot het tegendeel bewezen is ben ik zwanger denk ik dan maar.... (of is dat naief?)
We zijn van zondag op maandag wel ff de deur uitgegaan om wat afleiding te hebben. Mijn ouders hadden een erg leuk huisje gehuurd ergens in Drenthe en daar zijn we heen geweest. Het was even fijn om in een andere omgeving te zijn. Nu zijn we weer thuis en leven we toe naar donderdagmiddag omdat we dan iets meer zekerheid hebben. Als het kindje leeft moeten we 2 januari weer voor een echo en dan gaan ze kijken of het overlevende kindje er iets aan over heeft gehouden.
Duimen jullie voor ons? We kunnen alle positieve gedachten meer dan goed gebruiken!!!!!!!!!!!
lfs ing
We zijn van zondag op maandag wel ff de deur uitgegaan om wat afleiding te hebben. Mijn ouders hadden een erg leuk huisje gehuurd ergens in Drenthe en daar zijn we heen geweest. Het was even fijn om in een andere omgeving te zijn. Nu zijn we weer thuis en leven we toe naar donderdagmiddag omdat we dan iets meer zekerheid hebben. Als het kindje leeft moeten we 2 januari weer voor een echo en dan gaan ze kijken of het overlevende kindje er iets aan over heeft gehouden.
Duimen jullie voor ons? We kunnen alle positieve gedachten meer dan goed gebruiken!!!!!!!!!!!
lfs ing