Nog een derde kindje???

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal,

Omdat ik eigenlijk niet precies weet waar dit onderwerp thuishoort, besloot ik het maar gewoon hier neer te zetten.
Ik heb een zoontje (goed 2) en een dochtertje (bijna 10 maanden) en bij mij begint het alweer aardig te kriebelen. Ik zou dolgraag nog een derde kindje willen. Maar mijn man ziet dit helemaal niet zitten, hij vindt twee kinderen genoeg. Misschien belachelijk maar toen mijn man aangaf dat hij het eigenlijk wel genoeg vindt, barstte ik bijna in huilen uit! Nu zitten wij dus met een probleem. Mijn verlangen naar een derde kindje groeit alleen maar, mijn man wil niet. Wie herkent dit en hoe zijn jullie hier mee omgegaan? Hebben jullie het bij twee kindjes gelaten of is er toch een derde gekomen?

Groetjes, Suzanne
 
hoi Suzanne,

Bij ons een beetje hetzelfde dillema, maar dan andersom. Mijn man ziet een derde al weer helemaal zitten en ik moet er (voorlopig) niet aan denken.
Onze dochters zijn nu 2,5 jaar en ruim 8 maanden.
Voor dat wij kinderen kregen, riep ik altijd ik wil er wel3 of 4.
De oudste was een erg makkelijk kind, dus we gingen al snel voor een 2e. Zij was bijna 20 maanden toen onze jongste dochter geboren werd.
Met haar ben ik al vanaf de geboorte bezig met haar gezondheid. Eerst groeide ze niet, radicaal gestopt met borstvoeding en toen ging dat goed. Maar vanaf dat moment is ze steeds verkouden, heeft 3x ooronsteking gehad, al verschillende andere medicijnen, maar ze knapt niet goed op. Zij sliep ook pas met 5 maanden door, maar toen zat ik zelf al zo in een ritme van 's nachts wakker zijn,dat ik er nog weken over heb gedaan om mezelf weer aan te leren om door te slapen.
Pas nu begin ik een beetje tot rust te komen en een ritme te krijgen.
Ik roep dan ook steeds dat als er een 3e komt, dit op zijn vroegst pas is als de meiden op school zitten.
Diep van binnen denk ik ook dat er wel een 3e komt, maar af en toe slaat de paniek wel toe van hoe dat dan allemaal moet. Ik werk zelf nog 20 uur en mijn man heeft ook een drukke baan, vaak 's avonds en zaterdag weg. De meeste zorg komt dus op mij neer. Vind ik helemaal prima hoor, maar met 2 is het al een geregel, laat staan met 3.
Omdat jouw kinderen ook nog zo klein zijn, zou ik als ik jou was niet gaan aandringen bij je man (ligt ook aan jullie leeftijd natuurlijk, ik ben nog geen 30 dus kan nog even ).
Misschien went hij vanzelf aan het idee, en misschien zeg jij over een tijdje wel dat je het ook bij 2 wilt laten.
In ieder geval succes ermee !

groetjes
Melanie
 
hoi suzanne

ik denk zelf oook vaak na over een derde maar ik denk dat ik na een derde ook nog wel een vierde zou willen het heeft volgens mij ook te maken m et het afscheid nemen van het kleine nooit meer die kleine kleertjes en nooit meer het wiegje zo kan ik nog wel effe door gaan.
en zeker als je dingen moet gaan opruimen zoals de maxicosi ik zelf vondt dat best moeilijk maar als ik door zou gaan heb ik straks een elftal ik moet er niet aan denken .
bij de eerste hebben we problemen gehad en bij de tweede nog erger dus een derde komt het ziekenhuis dalijk niet meer uit.
ik hou het er maar bij twee maar jij heel veel sterkte met deze beslissing en ik hoop dat je er samen met je partner uit komt
groetjes san
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan