nog een derde kindje??

A

ANONYMOUS_USERNAME

New member
Hallo allemaal,

Omdat ik eigenlijk niet precies weet waar dit onderwerp thuishoort, besloot ik het maar gewoon hier neer te zetten.
Ik heb een zoontje (goed 2) en een dochtertje (bijna 10 maanden) en bij mij begint het alweer aardig te kriebelen. Ik zou dolgraag nog een derde kindje willen. Maar mijn man ziet dit helemaal niet zitten, hij vindt twee kinderen genoeg. Misschien belachelijk maar toen mijn man aangaf dat hij het eigenlijk wel genoeg vindt, barstte ik bijna in huilen uit! Nu zitten wij dus met een probleem. Mijn verlangen naar een derde kindje groeit alleen maar, mijn man wil niet. Wie herkent dit en hoe zijn jullie hier mee omgegaan? Hebben jullie het bij twee kindjes gelaten of is er toch een derde gekomen/op komst?

Groetjes, Suzanne
 
Hoi,

Wat een vervelende situatie zeg! Ik kan niet helemaal met je mee praten, maar hebben wel iets soortgelijks meegemaakt.
Ik heb een dochtertje van 20 maanden. Al lang voor haar geboorte droomde ik over een groot gezin (3 á 4 kinderen), maar mijn man had me toen al duidelijk gemaakt dat hij eigenlijk maar 1 kind wilde. Ik heb toen altijd gedacht we zien wel als de eerste er is.
toen mijn dochtertje 9 maanden was begon het bij mij alweer te kriebelen, en dus ben ik het gesprek aan gegaan. Uiteindelijk vond mijn man het toch eigenlijk wel zo leuk dat hij toch wel een 2e wilde, maar ook absoluut niet meer. Wel wilde hij nog even wachten. daar heb ik aan toe gegeven, tijdens dat wachten was ik af en toe echt heel erg bang dat hij erop terug zou komen, vooral omdat hij af en toe zei dat het wel erg vermoeiend is af en toe en dat een kindje toch ook wel erg veel geld kost. Maar toen de maand naderde dat ik het spiraaltje zou laten verwijderen (Roos was toen ander half) begon hij ook erg enthousiast te worden. En nu is hij dat nog steeds. (ben nog niet zwanger). Hij heeft zelfs al gezegd dat hij heeeeeel misschien nog een 3e zou willen. Maar alleen als het financieel mogelijk is, en hij er tegen die tijd nog net zo over denkt.

Ik heb voor mezelf besloten er aan te denken dat we het bij 2 kindjes laten. Komt er een 3e dan is dat mooi, zo niet, dan pech. Ik wil absoluut niet dat onze relatie onder zoiets zou lijden.

Ik zou als ik jou was, je man vragen waarom hij geen 3e kindje wilt, en of dat helemaal niet is, of misschien nu nog niet. Probeer er rustig over te praten,dat werkte bij ons goed. En goed naar elkaar te luisteren waarom wel of niet.

Sterkte,

Kirsten
 
Hoi,

Ik zit eigenlijk met het zelfde. Ik heb 2 zoontjes 1 van bijna 3 en 1 van 6 maanden en bij mij kriebelt het ook al weer. In mijn omgeving krijg ik vaak te horen of het niet zo is om ook nog een meisje te krijgen, dit is namelijk niet zo. Mijn vriend wil het ook bij 2 kinderen laten en ik denk nu   bij mezelf ik wacht nog even voordat ik besluit het hem voor de laatste keer vraag of dit werkelijk is wat hij wil en ik denk dat ik me er dan bij neer moet gaan leggen als dit het geval is. Hoe bitter die pil ook is.

Groetjes
 
Hallo!

We hebben dus inderdaad wel voor een 3e gekozen. De jongste is nu 13 maanden. Ik heb altijd gezegd dat ik er wel 4 zou willen maar dat vond ik bij nader inzien wel wat veel!
De keuze wel of geen 3e was bij mij puur gevoelsmatig terwijl bij mijn man vooral praktische voor en nadelen werden afgewogen. Typisch mannelijk vond ik dat!
Na er goed over na te hebben gedacht en bekeken hadden hoe de praktische problemen konden worden opgelost was mijn man enthousiast en zijn we voor een 3e gaan proberen.
Na de derde is hij wel meteen naar het ziekenhuis gegaan voor een sterilasatie. Ons gezin is nu echt compleet!
Veel succes met jullie keuze!

groetjes mama van 3
 
Hier het zelfde probleem.
Ik heb 2  zoontjes 1 van bijna 3 en 1 van net 1 jaar. Ik zou heel graag nog wel een 3e willen, maar mijn man niet.

Hij bekijkt het puur verstandelijk en ziet alleen maar nadelen en niet de leuke kanten.

Nu heb ik voor mezelf wel besloten om voorlopig nog even te wachten met het gesprek of er nu wel of geen 3e komt totdat de jongste iets ouder en iets zelfstandiger is. Dit ook omdat het fysiek niet haalbaal is.

Op deze manier is er nog even tijd voor beiden om rustig na te denken wat we nu eigenlijk willen.

Ik ben wel van mening dat je beiden achter de keuze moet staan omdat je relatie anders misschien behoorlijk onder druk komt te staan en dat kan nooit de bedoeling zijn.

Goofy
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan