A
Anoniem
Guest
Hoi meiden
Sinds de geboorte van mijn oudste dochter , nu bijna 10, heb ik al een forse navelbreuk
Ik weet dat ik daaraan geholpen zal moeten worden ooit....maar ik schuif t steeds verder voor me uit
Ik heb t tot nu toe niet gedaan omdat er een matje op de breuk word geplaatst in mijn buik waarop de spieren worden vastgemaakt, en dat je met zon matje niet meer zwanger mag worden, omdat dan de kans op scheuren bestaat en dat is gevaarlijk
De breuk is zo groot inmiddels dat het geen gevaar opleverd....er kunnen geen darmen bekneld komen te zitten dus daarom is er geen haast bij
Das dus een operatie die in t verschiet zit
Een ander is dat mijn buik door de zwangerschppen, waaronder een tweeling zwangerschap, zo ontzettend is gaan hangen dat het mijn aan mijn bekken trekt en ik hoogstwaarschijnelijk daardoor nog steeds ernstige bekkenklachten heb
Dus is er een buikwandcorrectie nodig
Daarnaast heb ik mij 2 jaar geleden laten helpen aan een spatader...hij zou worden gestript...maar de arts die het zou doen was met een spoedgeval bezig op OK en kwam er een ander en die vond strippen niet nodig en belsloot te spuiten
Dit is niet gelukt en dus moet ik alsnog terug voor het strippen van de ader
Ook moet ik binnenkort weer geholpen worden aan mijn neus...eens in de zoveel jaar moet er weer bot worden weggehaald in mijn neus
Er groeid daar ieder keer weer nieuw botweefsel....en uiteindelijk is het allemaal dicht en kan ik niet meer ruiken of ademen door mijn neus en das erg lastig
Door de hormonen van de zwangerschap is het deze keer wat sneller gegroeid en moet het dus eerder dan gepland
Nu komt er helaas nog weer een operatie bij......
Afgelopen maandag ben ik naar de huisarts geweest omdat ik al een tijdje het gevoel had dat er iets van onderen niet goed zat
Gemeenschap bleef pijn doen en ik voelde een soort van verdikking
Ook moest ik wel erg veel plassen en had ik het gevoel dat ik niet goed kon leegplassen
De laatste week was het allemaal een erg strak gevoel van onderen met name als ik op de wc zat en het konden naar mijn gevoel niet meer de hechtingen zijn (na ruim 6 maand)
En ik had het gevoel dat er iets naar buiten kwam groeien
Ik dacht zelf aan een tumor (je denkt meteen t ergste) maar dat was t gelukkig niet
Het is een verzakking van de achterwand van de vagina
Mijn vagina keert zich als het ware nu binnenstebuiten
Tis een naar en raar gevoel, maar gelukkig niet ernstig en er kan iets aan gedaan worden
Heeft iemand anders hier ervaring mee en weet iemand of dit poliklinsch gebeurd of dat je een ancht moet blijven of langer
Alle reakties zijn welkom
Ik maak me er flink druk om eigenlijk wel....
Groetjes Xennah
Sinds de geboorte van mijn oudste dochter , nu bijna 10, heb ik al een forse navelbreuk
Ik weet dat ik daaraan geholpen zal moeten worden ooit....maar ik schuif t steeds verder voor me uit
Ik heb t tot nu toe niet gedaan omdat er een matje op de breuk word geplaatst in mijn buik waarop de spieren worden vastgemaakt, en dat je met zon matje niet meer zwanger mag worden, omdat dan de kans op scheuren bestaat en dat is gevaarlijk
De breuk is zo groot inmiddels dat het geen gevaar opleverd....er kunnen geen darmen bekneld komen te zitten dus daarom is er geen haast bij
Das dus een operatie die in t verschiet zit
Een ander is dat mijn buik door de zwangerschppen, waaronder een tweeling zwangerschap, zo ontzettend is gaan hangen dat het mijn aan mijn bekken trekt en ik hoogstwaarschijnelijk daardoor nog steeds ernstige bekkenklachten heb
Dus is er een buikwandcorrectie nodig
Daarnaast heb ik mij 2 jaar geleden laten helpen aan een spatader...hij zou worden gestript...maar de arts die het zou doen was met een spoedgeval bezig op OK en kwam er een ander en die vond strippen niet nodig en belsloot te spuiten
Dit is niet gelukt en dus moet ik alsnog terug voor het strippen van de ader
Ook moet ik binnenkort weer geholpen worden aan mijn neus...eens in de zoveel jaar moet er weer bot worden weggehaald in mijn neus
Er groeid daar ieder keer weer nieuw botweefsel....en uiteindelijk is het allemaal dicht en kan ik niet meer ruiken of ademen door mijn neus en das erg lastig
Door de hormonen van de zwangerschap is het deze keer wat sneller gegroeid en moet het dus eerder dan gepland
Nu komt er helaas nog weer een operatie bij......
Afgelopen maandag ben ik naar de huisarts geweest omdat ik al een tijdje het gevoel had dat er iets van onderen niet goed zat
Gemeenschap bleef pijn doen en ik voelde een soort van verdikking
Ook moest ik wel erg veel plassen en had ik het gevoel dat ik niet goed kon leegplassen
De laatste week was het allemaal een erg strak gevoel van onderen met name als ik op de wc zat en het konden naar mijn gevoel niet meer de hechtingen zijn (na ruim 6 maand)
En ik had het gevoel dat er iets naar buiten kwam groeien
Ik dacht zelf aan een tumor (je denkt meteen t ergste) maar dat was t gelukkig niet
Het is een verzakking van de achterwand van de vagina
Mijn vagina keert zich als het ware nu binnenstebuiten
Tis een naar en raar gevoel, maar gelukkig niet ernstig en er kan iets aan gedaan worden
Heeft iemand anders hier ervaring mee en weet iemand of dit poliklinsch gebeurd of dat je een ancht moet blijven of langer
Alle reakties zijn welkom
Ik maak me er flink druk om eigenlijk wel....
Groetjes Xennah