Nog heel eventjes jullie lastigvallen

A

Anoniem

Guest
Hoi lieve meiden,
Nadat ik al jullie reacties had gelezen nadat ik mijn verhaal gedaan had over mijn gevoelens en mijn schoonzusjes zwangerschap. Voelde ik mij zo ongelooflijk verdrietig, dat ik even de hele middag alleen op onze slaapkamer heb zitten huilen.......

Net eindelijk het verlossende telefoontje gehad van mijn zwager. Lindy Chanel is geboren op 1 augustus om 17.30 uur en ze woog 750 gram. Het meisje lijkt heel veel op de oudste dochter van mijn zwager en schoonzusje. Mijn schoonmoeder is tegen het einde van de bevalling op verzoek van mijn schoonzusje bij de bevalling aanwezig geweest. Nadat Lindy gewassen was en de ouders even alleen met hun dochtertje zijn geweest zijn de ouders van mijn zwager en de ouders van mijn schoonzusje geweest en hebben de kleine meid mogen zien. Mijn schoonvader heeft niet naar zijn kleindochter gekeken dit kon hij niet aan en de ouders van mijn zwager hebben het beiden wel gezien.
Mijn zwager is nu naar huis gegaan, hij had het ziekenhuis wel gezien en moest even tot zichzelf komen en daarom slaapt mijn schoonmoeder nu bij haar dochter in het ziekenhuis.

Nadat ik dit telefoontje heb gekregen ben ik even helemaal ingestort alles van de afgelopen jaren van alle ellende die ik heb meegemaakt kwam even voorbij en heb toen mijn schoonvader gebeld. Ik vond dat ik dit moest doen omdat ik toch vind dat je niet iemand met zijn gevoelens alleen moet laten en omdat zijn steun op dit moment bij zijn dochter was. Wij hebben heel goed met elkaar gesproken over onze gevoelens en ook over zijn verjaardag volgende week en ook   dat 1 augustus nooit meer 1 augustus zal zijn maar altijd de geboortedag van hun 5e kleinkind. en natuurlijk ons 3e nichtje.

Ik zie erg tegen de aankomende dagen op, maar heb wel al een plan voor mezelf gemaakt. Morgenavond wil ik mijn schoonzusje even bellen om te vragen hoe het gaat. En dan wil ik ook een afspraak maken om samen met mijn man en ikzelf langs te kunnen komen om toch ook haar en haar man de steun te bieden die ze van ons zou kunnen krijgen en mag verwachten. En dan gaan we hopelijjk zo snel mogelijk afscheid van Lindy nemen. Zodat de verwerking beginnen mag en dat het een mooi plekje in onze herinneringen mag innemen.

Meiden wil jullie heel erg bedanken voor jullie steun die ik gister en vandaag van jullie heb gekregen. Het heeft mij vandaag heel erg op de been gehouden en ik besef nu nog meer als voorheen dat ik mijn handen mag dichtknijpen met twee gezonde jongens. En dat ik ondanks alles wat op mijn pad gekomen is dit niet zelf heb hoeven meemaken want ik weet niet of ik de kracht had om het zo te kunnen doorstaan zoals mijn schoonzusje en zwager het vandaag en gister en in de toekomst gaan doorstaan.

Dikke knuffel   Jolanda
 
Hoi Jolanda, jeetje meid lekker huilen hoor, doet goed dan  komen alle emoties eruit en lucht op.
Tijdens het lezen van je stukje lopen bij mij ook de tranen over mijn wangen, wat een gebeurtenis, heb er ook  even  geen woorden voor.
Ik wil wel even zeggen dat ik vind dat je het goed doet, je volgt je gevoel!
Heel veel sterkte de komende tijd voor jou en gezin, uiteraard je zwager en schoonzus en de rest van de familie.

dikke kus, Daniëlle.

 
ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik zeggen moet dus daarom alleen maar



Liefs sandra
 
Oh Jolanda,
Wat vreselijk.
Kan me heel goed voorstellen dat je in de put zit.
Goed van je,dat je je schoonvader hebt gebeld.
Probeer er voor ze te zijn in deze moeilijke tijd,maar vergeet jezelf niet hoor.
En inderdaad,een gezond kindje is helemaal niet zo vanzelfsprekend,helaas gaat het ook wel eens anders dan je had gehoopt.
Ik wil je heel veel sterkte en kracht toewensen.
Liefs Tanja
 
hi Jolanda,

Wat een emotionele wervelwind waar je ineens in terecht bent gekomen. Ik vind het heel sterk van je hoor, hoe je hier allemaal mee omgaat. Je ontkent jezelf niet je eigen gevoelens maar tegelijkertijd ben je ook een grote steun voor je schoonfamilie. Het lijkt er zelfs een beetje op dat doormiddel van al deze treurigheid jij en je schoonfamilie dichter bij elkaar gegroeid zijn. Als dat uiteindelijk inderdaad echt zo blijkt te zijn, dan heeft Lindy jullie op die manier bij elkaar gebracht.En dat is een grotere prestatie dan een hele hoop mensen kunnen claimen in een lang leven.
Er zijn hier in ieder geval een hele hoop dames met hun gedachten bij jou en je familie, en als dat ook maar een heel klein beetje helpt dan ben ik daar blij mee.

Een grote Amerikaanse "BearHug" van ilja
 
Hoi Jolanda

Wat een verdriet in jouw (schoon)familie, en wat dapper en krachtig ga je ermee om. Wat Ilja zegt is echt waar: knap dat je je eigen gevoelens toelaat en toch zo'n steun bent voor je schoonzus en zwager.

Nogmaals, chapeau!! En als je vanavond nog even naar je eigen kanjers gaat kijken als ze lekker slapen, mag je daar gerust heel erg dankbaar voor zijn.

Sterkte de komende dagen!
Susan mv Gijs en Sophie
 
Wat goed van je dat je schoonvader hebt gebeld! Wat een moeilijke situatie. Veel mensen zouden ervoor weglopen. Jij tenminste niet.

Pluim voor je hoor!

Annemieke
 
Ik kan je alleen maar heel veel sterkte wensen!

Heel goed van je dat je het niet opkropt!! Blijven praten, dat is het beste wat er is!!

Groetjes, Marieke mv Lyanne
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan