Nog minder werken :(

Hoi,
Ik BAAL! Die rot bekkeninstabiliteit word steeds lastiger. Ook mijn buik zit al enorm in de weg terwijl ik pas 26 wk ben. Zo'n tegenvaller na dat mijn vorige zwangerschap heel voorspoedig is gegaan. Toen heb ik tot 36 weken rustig door gewerkt, maar nu word ik door het minste of geringste al afgestraft met rug en buikpijn. Gister 1 was opgehangen en ja hoor, 1 uur lang pijn in mijn buik en mijn rugpijn was weer erger geworden.
Zaterdag werd ik ook al afgestraft. Vrijdag een late dienst gehad, maar 4 uurtjes geslapen(zowel ons zoontje als de baby waren in de weer), toen een vroege dienst en daarna een feest van mijn schoonouders. Nou om 9 uur moest ik echt aftaaien. Had erg last van mijn rug, maar ook de ene harde buik na de andere. Voor mij een teken om mijn bedje in te duiken! Daarna geen last meer gehad gelukkig.
Wel heb ik voor vanmiddag een afspraak met mijn baas gepland staan. Door mijn bekkeninstabiliteit zit al deels in de ziektewet. Ik weet dat ze deze week aan het januari rooster gaan beginnen, mijn verlof gaat officieel 19 jan in, maar ik ben bang dat ik het niet ga trekken om dan nog 2 dagen per week te werken. Ik baal enorm! Gelukkig is mijn baas heel begripvol en weet ik dat hij eerder wil dat ik stop dan dat ik te lang door ga, maar voor mij zelf voelt het als een soort falen. En ik weet echt wel dat dat nergens op slaat, maar sjeetje wat baal ik hiervan! Grrrr!
Mijn man die reageerde heel laconiek toen ik gister zei dat ik er over dacht om in jan nog minder te gaan werken. 'ja als je denkt dat het nodig is moet je dat doen. Je moet wel voorzichtig zijn' Ja, dat snap ik wel, maar gevoelsmatig ligt het wat lastiger....
Naja, de meeste dames hier zullen wel begrijpen wat ik bedoel..
Liefs,
 
Is heel moeilijk om eraan toe te geven. Gelukkig gaat het bij mij voorspoedig, maar ik denk dat ik het heel moeilijk zou vinden, als ik ineens niet meer mag/ kan werken! En mannen kijken er nou eenmaal anders tegen aan. De mijne (die stiekem altijd meeleest, wat er geschreven wordt) zegt ook, als het niet gaat, thuisblijven, gezondheid baby is veel belangrijker dan alles erom heen. En tuurlijk heeft hij gelijk, maar ja, eraan toegeven is heel erg moeilijk.

Rustig aan dan maar....
 
Ik begrijp je volkomen. Ik ben gisteren door de arbo-arts voor 100% afgekeurd ivm bekkenpijn. Ik werk nog wel, maar als het een dag niet gaat, dan kan ik gewoon thuis blijven. Alles is me te veel. Zelfs het autorijden naar mijn werk toe is al te veel. Vorige week donderdag had ik een hele drukke dag gehad en toen kon ik 's avonds gewoon niet meer lopen van de pijn....... Bij mijn vorige zwangerschappen heb ik ook tot 36 weken doorgewerkt. Nu moet ik afhaken met 29 weken en eigenlijk al met 23 weken (toen ben ik de zw ingegaan). Ik heb me er maar bij neergelegd. Ik kan momenteel toch niks veranderen aan de situatie, ik doe al rustig aan, ga naar de fysio, maar het is nu eenmaal zo. Denk in ieder geval goed aan jezelf en ga niet over je grenzen heen.
 
Zo herkenbaar; zie mijn topic oefenweeen...
Ik heb dezelfde klachten als jullie en merk gewoon dat ik meer rust nodig heb dan die 50% ziektewet.
@ Ugly Betty; ik heb hetzelfde met autorijden naar mijn werk; pijnlijk en zwaar!
@ Marjolijn; het voelt idd als falen, tijdens mijn eerste zwangerschap ook nergens last van gehad; tot 4 weken van te voren doorgewerkt en nu al met 21 weken in de ziektewet voor de helft. Maar ik heb besloten dat ik me om mijn werk zowieso niet druk meer ga maken. Ik ga na mijn verlof rustig op zoek naar een nieuwe leuke baan; :)
Hopelijk mag ik snel naar de bedrijfsarts. 29 december gaat officieel mijn verlof in, maar dat trek ik niet...
@ Vladdrac; wat leuk dat jouw man meeleest op het forum; dat vind ik erg betrokken! Die van mij zit liever op marktplaats of een autoforum hahaha

xxx
 
Hey meiden,
Nou gister met mijn baas afgesproken dat ik in januari volledig de zw in ga. Dus 1e kerstdag zal mijn laatste dienst zijn. Raar idee, maar ik wil mijn collega's ook niet langer belasten. Ik weet dat het beter is zo, nu heb ik alleen nog even tijd nodig om me er volledig bij neer te leggen...
Liefs,
Mar
 
Ik kan me heel goed voorstellen wat je voelt. Ik mag sinds twee weken helemaal niet meer werken. Je moet je erbij neerleggen word er dan gezegd maar dat is heel moeilijk zeker als je zoveel had willen doen nog. Maar ja met drie keer in de week zkh is het ook moeilijk te doen om nog te gaan werken.
En ik snap dat ik het voor mezelf en de beeb moet doen. Maar ja je erbij neerleggen en het accepteren valt soms wel heel zwaar.
 
Terug
Bovenaan