Nog niet hersteld van keizersnede

[GKers]

Half dec zijn wij trotste ouders geworden van een prachtige dochter. Helaas middels een spoedkeizersnede omdat de ontsluiting stagneerde en ik dood op was na 2 dagen...
Dankbaar dat we haar toen eindelijk in onze armen mochten houden. Echter werd die roze wolk al snel een donkere wolk. Werd ziek, koorts, orgaan falen, wondinfectie en een sepsis (bloedvergiftiging). Na 12 dagen ziekenhuis mochten we eindelijk naar huis. In de weken daarna rustig aangedaan maar wel gaan wandelen, ik was immers ook al mijn opgebouwde spiermassa in m'n benen kwijt.

Nu 3 maanden later, voel ik me nog steeds heel erg moe, trekt het litteken ontzettend, veel last van m'n blaas wellicht door katheter en mn gevoel in m'n benen is ook nog niet zoals voorheen.

Loop bij een psycholoog en fysio om alles te verwerken en zo goed mogelijk te herstellen. Maar hebben meer mensen deze ervaring, en zo ja, hoelang heeft dit bij jullie nog geduurd? Ik ben een echte bezige bij en voel me zo rot en teleurgesteld in m'n eigen lichaam.

Gelukkig kan ik nog wel genieten van onze kleine meid, want zonder haar had ik het waarschijnlijk niet gered?

 

[Gebruiker10262088]

Jeetje, wat heftig zeg om te lezen ? het is geen gemakkelijke start voor jullie geweest. 
Het eerste wat in mij op komt: Verwacht je niet te veel van jezelf en van je lijf?
Ik kan mij heel goed voorstellen dat je herstel niet snel genoeg kan gaan maar hé het is niet mis hè wat er een paar maanden terug met je lijf is gebeurd. Daarbij ben je ook moeder geworden wat een impact heeft op je leven.
Ik heb zelf geen ervaring met een keizersnee maar ik heb wel een zware bevalling gehad. Mijn jongste is nu 7 maanden en ik ben nog steeds herstellende (knip, baby van 5 kg, hormonen).
Ik denk echt dat je lijf slechts tijd nodig heeft. Rust uit daar waar het kan, doe je oefeningen van de fysio en vraag hulp voor het huishouden. 
Je hebt een flinke buikoperatie gehad. Het kost echt tijd voor je lijf om te helen en aan te sterken. Je kindje is net 3 maanden uit je buik!
Het komt goed ?

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Wat heb jij een heftige ervaring gehad zeg! Mooi dat je er nog zo sterk in kan staan. 
Ik herken mezelf in je verhaal, balen van je lijf en de beperkingen waar je nu nog mee zit. Dat mentale stuk heeft bij mij een paar maanden geduurd, voordat ik alles kon accepteren, maar ik kon na een tijdje weer positief terugkijken op mijn bevalling én op mijn lichaam.
Ik heb ook een spoedkeizersnede gehad maar zonder complicaties, dus totaal anders dan jij. Ik vond de eerste 3 maanden het zwaarst qua buikspieren/litteken en bewegen. Vanaf dat moment ging het snel steeds beter. Na een maand of 6 kon ik denk ik alles weer zonder last te hebben van het litteken, voor mijn gevoel had ik toen alleen nog last van het 'normale' ontzwangeren. Met ongeveer 10 maanden voelde ik mij weer helemaal de oude en precies na een jaar was ik weer zwanger. Het gevoel tussen navel en litteken is bij mij nooit meer terug gekomen, verder merk ik er nooit meer iets van!
Ik hoop dat je iets hebt aan mijn ervaring. Ik vond het herstel echt heel zwaar maar het werd (achteraf natuurlijk) ook best snel weer beter. Probeer de tijd te nemen en je rust te pakken!

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Wow, wat heftig! Ik sluit me aan bij de dames hierboven. Geef jezelf tijd en wees mild voor jezelf. Supergoed dat je hulp erbij hebt. Het heeft denk ik echt tijd nodig. Zelf had ik ook een keizersnede, maar daar ging ik redelijk fit in (was eerst gepland, maar ze diende zich zelf al eerder aan. Maar ging dus niet al een halve bevalling aan vooraf). Ik mocht gauw weer naar huis en had volgens mij best een goed herstel. Maar zelfs daarmee had ik echt wel 6-8 weken nodig. Dan zat alles mee, dus 3 maanden terwijl het zo mis ging bij jou vind ik niet gek! En het litteken trekt/jeukt nu nog af en toe, 10 maanden later.