nog steeds een vruchtzakje.. wachten duurt lang!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hey meiden,
wat duurt wachten lang zeg.. Je weet dat er iets af moet komen, maar er komt maar niks! Wat een ellende...
ik hoop zo dat het deze week nog wel gaat gebeuren.. pff... dat wachten duurt echt een eeuwigheid en ik wil niet naar het ziekenhuis...
voel me ook niet zwanger meer... eerlijk gezegd, voel ik me gewoon zoals ervoor.. en dan te weten dat er nog iets in mn lijf zit wat eruit moet komen..
Ik wil gewoon dat dat ding er snel uitkomt zodat we verder kunnen, zolang er nog iets in mn baarmoeder zit kunnen we ook niet verder! Daarom wacht ik uiterlijk nog 1 week, als het vruchtzakje er dan nog is dan gaan we naar de gyneacoloog... Hoewel ik weet dat het allemaal wel meevalt om gecurreteerd te worden zie ik er toch wel tegenop!

Ik wil zo graag weer zwanger worden.. t voelde zo goed! We weten ook allebei dat het best weer even kan duren voordat ik weer zwanger ben en houden daarom ook rekening met een half jaar.. zoals tegenwoordig gemiddeld is! maar ik droom ervan dat ik tegen mn ouders kan zeggen dat ze toch weer opa en oma worden... gek he?

Hoewel ik dacht dat ik mezelf prima onder controle had en eigenlijk best positief tegenover deze miskraam stond (en dan bedoel ik dat ik mezelf goed op kan peppen en mezelf kan voorhouden dat het nu gewoon niet goed is geweest)... merk ik dat het toch niet makkelijk is..

Volhouden maar.. en op naar een nieuwe ronde!!

Hoe voelden jullie dat? en hoe gaat het nu met jullie?

Liefs Debby
 
Ik heb net op jouw andere topic gereageerd. Maar ik voelde mij dus vooral nadien opgelucht.
De teleurstelling en het niet (nog) niet in vervulling gaan van je toekomstbeeld dat je hebt opgebouwd als je ontdekt dat je zwanger bent, dat is het moeilijkste.

Nadien heb ik het altijd goed een plekje kunnen geven. Vooral omdat het vruchtje dus niet goed is geweest, word je door de natuur behoed. Zo hebben wij dat altijd gevoeld.

Het laat echter wel littekens na die je pas ontdekt als je weer opnieuw zwanger bent.
En hoe vaker je een miskraam hebt meegemaakt hoe meer dat is.

Ik heb vorig jaar nog een kindje verloren na 16 weken (was net na de goede echo van 14 weken overleden).
Dat laat nog meer sporen na.

Nu ben ik ruim 17 weken weer zwanger, maar genieten lukt maar mondjesmaat. Dat zijn echt momenten en dat lukt dus niet de hele dag.

Ik vind dat zeer spijtig en zou graag willen dat het anders was, maar het is nu eenmaal zo gegaan en die littekens heb ik nu eenmaal.

Wij proberen er het beste van te maken en genieten zoveel mogelijk, vooral nu ik leven begin te voelen gaat het iets beter!

Wij hopen gewoon op een goede afloop eind dit jaar en tot die tijd houden wij toch een beetje nog onze reserves.

gr mama van MD
 
Hoi Debby.

Ik heb net ook een berichtje geplaats omdat we onze 2e miskraam hebben gehad.
De 1e keer kwam het spontaan deze keer via een curretage.
Mijn gevoelens gaan aardig met me aan de loop nog.
Vedriet heeft de overhand, teleurstelling ook.
Maar dat mag ook toch?
Denk dat je alleen zo het kan "verwerken' en deze zwnagerschap een plaatsje kan geven.
Ben zelf met een herinnerings boekje begonnen over onze zwangerschap.
Het heeft er zeker bij gehoord en zal er ook bij horen!!
Ik hoop weer snel zwanger te worden en hoef van de gyn geen half jaar et wachten.
Wel inderdaad een menstruatie, maar als het alleen is omdat je dan makkelijker weet hoelang je zwnager is.
Kan ik je wel vertellen dat wij ons daar niet aan gaan houden.

Sterkte hoor met alles.
Hoop voor je dat het vruchtje gauw los komt en een curretage niet nodig is.

Gr. Ccor.
 
Vervelend dat je er n zo lang op moet wachten meid! Als het je teveel wordt zou ik misschien toch eerder een afspraak maken bij de gyn hoor! Zelf heb ik 1,5 week doorgelopen (ik was 17 weken zwanger toen we hoorden dat het niet meer leefde) en dat vond ik erg lang. Ik zag ook erg op tegen de curettage maar wilde toch eerder gecuretteerd worden want kon er niet meer tegen om nog langer te wachten. De curettage viel me ontzettend mee, echt!!!!!
Daarna heb ik een gezonde zoon gekregen en nu ben ik weer zwanger. En zoals het hierboven ook al gezegd wordt; het laat inderdaad wel  een litteken achter (psychisch). Heb er vorige week nog even heel hard om gehuild, terwijl ik toch echt dat ik het verwerkt had en het een plekje had gegeven. Veel sterkte en denk om jezelf!!
Liefs Tara
 
Ik zit een beetje in hetzelfde schuitje. Vorige week woensdag had ik een echo bij dik tien weken en het zag er niet goed uit. De vk zei dat ik het beste even kon afwachten omdat een natuurlijke miskraam beter zou zijn dan een curettage. Nu moet ik donderdag weer voor een echo en dan horen we hopelijk meer.
Begin wel een beetje te balen van het wachten en de onzekerheid. Hoop ook dat het over een maand allemaal voorbij is want dan gaan we op vakantie.

Mirjam
 
Hey meiden,
Vandaag toch maar besloten alvast een afspraak te gaan maken bij de gyneacoloog! 30-7 naar de vk voor een echo en dan 2-8 naar de gyneacoloog als het nog nodig mocht zijn..
Ik vind dit echt helemaal niks.. wachten is al nooit mijn sterkste punt en nu is het nog eens wachten op iets wat echt niet leuk is!
Voel me zo wazig, zo anders... bah!

Nou nog een week ofzo en dan is het achter de rug!.. dan kunnen we weer gaan klussen voor een nieuwe zwangerschap!

liefs Debby
 
Hoi Debby,
Wel goed van je hoor dat je die afspraak hebt gemaakt. Stel dat het begin augustus nog niet uit zichzelf is gekomen en je moet dan nog een afspraak maken, ben je misschien ook zo weer 2 weken verder. Nu staat de afspraak tenminste! En na de curettage kan je tenminste weer een beetje vooruit kijken, zolang het nog in je buik zit, kan je niets en ben je eigenlijk alleen maar aan het wachten. Zo heb ik het tenminste ervaren.
Sterkte weer verder!!
Groetjes Tara
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan