A
Anoniem
Guest
Hoi Hoi,
Het wordt weer het zelfde verhaal als na mijn 2de IUI, ben ik bang. Gisterochtend getest, VET negetief, natuurlijk. Maar ik ben nog steeds niet ongesteld. WAAROM, WAAROM moet mijn lichaam mij elke keer weer zo lang blijven kwellen. Ik word hier echt strondmoe (sry voor dit woord) van, iedere keer die extra spanningen, of het allemaal nog niet spannend genoeg is. Ik weet niet goed wat ik hier mee aan moet, behalve wachten. Uitblijven van de menstruatie is een bijwerking van de Progestan, maar moet ik nou iedere keer precies die bijwerking er ook nog bij hebben. Die andere bijwerkingen neem ik dan voor lief, maar deze................. Ik heb er absoluut geen hoop meer op, heb geen klachten, alleen al een week heel erg moe (ben ook hard aan vakantie toe enzo) en een negatieve test, maar iedere dag dat ik niet ongesteld wordt groeit mijn hoop op toch een wondertje.
Mijn man en ik zitten er helemaal door heen. We hadden gistermiddag een knallende ruzie helemaal nergens over. Later lagen we allebei te huilen in elkaars armen. We zijn nu 2 jaar bezig voor een kindje en het laatste jaar in de MM. Dit jaar zijn we zo geleefd door het zh, allerlei onderzoeken, stress en spanningen voor uitslagen enzo. We zijn alleen nog maar bezig met zwanger worden en we vergeten elkaar. We zijn alleen nog maar bezig met wat we willen en niet met wat we samen hebben. Door de hormonen ben ik er ook niet gezelliger op geworden. Ik reageer alleen heftig op de Progestan bolletjes, dat is 15 dgn. Van die andere hormonen heb ik relatief weinig last, gelukkig. Tijdens die 15 dgn heeft die lieverd het niet makkelijk met mij, combinatie hormoon en spanning = niet leuk.
We hebben gsteren besloten om even een rust pauze in te lassen tot minimaal na onze vakantie (in sept). Als ik in oct.ongesteld wordt dan kijken we of we weer verder willen gaan. We gaan tot die tijd lekker aan onze relatie werken, alleen maar lol hebben samen en heerlijk genieten in Portugal (zonder hormonen).
Als we dit niet doen zijn we bang dat we straks en geen kindje maar ook ekaar niet meer hebben. We houden nog ontzettend veel van elkaar en willen elkaar absoluut niet kwijt, maar door deze ellende is even de lol eruit.
Maar goed, ik ga verder wachten op die rot . Misschien ben ik zwanger misschien ook niet. Mijn man en ik hebben gisteravond erg lief gedaan tegen elkaar , normaal gesproken als die troep eruit druipt (sry) en ik moet ongesteld worden, komt het vaak meteen los, maar deze keer nog niet.
Het is een erg lang verhaal geworden deze keer. Maar ik ben blij dat ik hier mijn ei kwijt kan. Wil even zeggen dat ik erg blij ben met jullie. Jullie reageren altijd zo lief en spontaan op alle berichtjes van iedereen hier. En ik gun het ons allemaal zo erg.
Kruimel
Het wordt weer het zelfde verhaal als na mijn 2de IUI, ben ik bang. Gisterochtend getest, VET negetief, natuurlijk. Maar ik ben nog steeds niet ongesteld. WAAROM, WAAROM moet mijn lichaam mij elke keer weer zo lang blijven kwellen. Ik word hier echt strondmoe (sry voor dit woord) van, iedere keer die extra spanningen, of het allemaal nog niet spannend genoeg is. Ik weet niet goed wat ik hier mee aan moet, behalve wachten. Uitblijven van de menstruatie is een bijwerking van de Progestan, maar moet ik nou iedere keer precies die bijwerking er ook nog bij hebben. Die andere bijwerkingen neem ik dan voor lief, maar deze................. Ik heb er absoluut geen hoop meer op, heb geen klachten, alleen al een week heel erg moe (ben ook hard aan vakantie toe enzo) en een negatieve test, maar iedere dag dat ik niet ongesteld wordt groeit mijn hoop op toch een wondertje.
Mijn man en ik zitten er helemaal door heen. We hadden gistermiddag een knallende ruzie helemaal nergens over. Later lagen we allebei te huilen in elkaars armen. We zijn nu 2 jaar bezig voor een kindje en het laatste jaar in de MM. Dit jaar zijn we zo geleefd door het zh, allerlei onderzoeken, stress en spanningen voor uitslagen enzo. We zijn alleen nog maar bezig met zwanger worden en we vergeten elkaar. We zijn alleen nog maar bezig met wat we willen en niet met wat we samen hebben. Door de hormonen ben ik er ook niet gezelliger op geworden. Ik reageer alleen heftig op de Progestan bolletjes, dat is 15 dgn. Van die andere hormonen heb ik relatief weinig last, gelukkig. Tijdens die 15 dgn heeft die lieverd het niet makkelijk met mij, combinatie hormoon en spanning = niet leuk.
We hebben gsteren besloten om even een rust pauze in te lassen tot minimaal na onze vakantie (in sept). Als ik in oct.ongesteld wordt dan kijken we of we weer verder willen gaan. We gaan tot die tijd lekker aan onze relatie werken, alleen maar lol hebben samen en heerlijk genieten in Portugal (zonder hormonen).
Als we dit niet doen zijn we bang dat we straks en geen kindje maar ook ekaar niet meer hebben. We houden nog ontzettend veel van elkaar en willen elkaar absoluut niet kwijt, maar door deze ellende is even de lol eruit.
Maar goed, ik ga verder wachten op die rot . Misschien ben ik zwanger misschien ook niet. Mijn man en ik hebben gisteravond erg lief gedaan tegen elkaar , normaal gesproken als die troep eruit druipt (sry) en ik moet ongesteld worden, komt het vaak meteen los, maar deze keer nog niet.
Het is een erg lang verhaal geworden deze keer. Maar ik ben blij dat ik hier mijn ei kwijt kan. Wil even zeggen dat ik erg blij ben met jullie. Jullie reageren altijd zo lief en spontaan op alle berichtjes van iedereen hier. En ik gun het ons allemaal zo erg.
Kruimel