nog steeds onwerkelijk gevoel

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi meiden,

Ik weet niet hoe het komt maar ik ben de laatste tijd steeds een beetje onzekerder aan het worden!
Ik kan me namelijk geen voorstelling maken van de tijd na de zwangerschap! Ik kan me gewoon niet voorstellen hoe hety zal zijn als ons kindje eenmaal geboren is!

Er zijn momenten bij dat ik gewoon niet geloof dat ik zwanger ben, tot ik de kleine weer voel schoppen en dan maak ik wel contact met de uk, maar dan nog, ik weet gewoon niet wat ik moet verwachten als de kleine er eenmaal is!

Ik heb overigens wel een hele lieve man, die mijn zorgen wel een beetje weg probeert te nemen. Hij steunt me in mijn hele doen en laten!
Hij tolereert mijn huilbuien, lacht heerlijk met me mee als ik een lachbui heb en ook als ik de kleine voel bewegen, dan legt hij zijn hand op mijn buik, ook al voelt hij niet zoveel door een voorliggende placenta. Het belangrijkste is dat hij meeleeft!

Ik heb eigenlijk niet veel te klagen, naast wat vermoeidheid en bandenpijn, heb ik een heerlijke zwangerschap! Waar die onzekerheid vandaan komt weet ik niet! Soms is het wel om gek van te worden, want ik wil zo graag genieten en ook bezig zijn met "later", al is dat al over 3,5 mnd! Maar helaas, ik kan me gewoon niet voorstellen hoe ik met een kindje zal omgaan!

Wat ben ik blij met dit forum, lekker even dingen van me af schrijven, het helpt wel!

groetjes
Sas

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi Sas,

Ik heb gedurende mijn hele eerste zwangerschap dat onwerkelijke gevoel gehad. Ook de bevalling vond ik heel bizar / bijzonder. Als ik dan daarna naar mijn dochter keek dacht ik steeds 'dat jij in mij bent gegroeid en er toen uit bent gekomen.. een wonder!'.

Ik had ook steeds het gevoel dat ze niet echt van ons was, alsof er ineens iemand zou aanbellen om haar op te halen. Maar dat gebeurde natuurlijk gelukkig niet.

Ik denk dat het zeker wel tot een half jaar heeft geduurd en dan nog waren er daarna nog momenten dat ze dan op bed lag en ik haar speelgoed zag liggen en dacht 'wat  ongelofelijk dat dit ons overkomen is'.

Het geeft allemaal niks, als je er ook van genieten kan en zo te horen doe je dat. Een kind krijgen is ook  gewoon onwerkelijk. Nu met deze tweede zwangerschap ben ik me er vanaf het begin af aan helemaal bewust van, we hebben het ten slotte al een keer meegemaakt. Komt goed hoor!

Groetjes, Marisa

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi Marisa,

Dank je voor je reactie!
Het is gelukkig ook niet dat ik denk dat het niet goed komt, maar ik ben toch een beetje controlfreak, en dan is het idee gewoon zo bizar!
En genieten, ja dat kan ik nog wel! Baal alleen van dat ik in de efteling bijna nergens in mag, gingen tot nu toe al zes jaar zeker een keer per jaar (vaak meer...)!
Mazzel dat ze nu die actie hebben bij AH, scheelt weer, is niet helemaal zo duur als normaal en dat zou zonde zijn als je toch nergens in kan, haha!

Ennuh, de eerste zes maanden doe ik gewoon niet open als er gebeld wordt, hihi...

groetjes
Sas