Vandaag alweer 37 wkn en 5 dgn. Heb nog steeds niet het idee dat ik straks moeder ben. Alles staat klaar, huis netjes op orde. (nou ja op de badkamer na dan maar als het goed is, komt dat zaterdag!!) Zei gisteren wel tegen mijn man dat het weleens de laatste zondag kon zijn dat we met zijn tweetjes in bed zaten te ontbijten. Maar het besef dat het eigenlijk nu ook echt zover is? Al die wanhoop na 3 miskramen en het gedoe om zwanger te worden, dan ineens tussen de testen in het ziekenhuis door een positieve test. En dan een zwangerschap die ow zo snel gaat. Ik kijk er erg naar uit hoor, maar kan het nog steeds maar moeilijk geloven.