Nogmaals ons verhaal voor de nieuwen

A

Anoniem

Guest
Hoi Meiden,

Voor de nieuwen nogmaals in het kort ons verhaal.

Wij zijn ruim acht jaar bezig geweest om zwanger te worden voor we naar het zh zijn gegaan. Hier bleek na wat onderzoeken en een vrij pijnlijke kijkoperatie bij mij dat bij Henk alles optimaal is maar dat ik door endometriose mijn eileiders helemaal dicht heb zitten. Zoals jullie zullen snappen kan ik dus nooit op een normale manier zwanger worden. Wij zijn toen uiteiendelijk in augustus 2006 begonnen aan een IVF traject en dat was voor ons emotioneel heel zwaar maar lichamelijk kan het veel erger. Ik was alleen erg moe maar heb verder eigenlijk nergens last van gehad.
Nadat we eigenlijk een voorbeeldig IVF traject hebben gehad met totaal geen rare dingen of complicaties heb ik na de wachtweken een test gedaan en helaas gaf deze NEGATIEF aan maar ik werd ook maar niet ongesteld. Dus na een week nog een keer getest en toen bleek dat ik toch zwanger was. Na een eveneens voorbeeldige zwangerschap ben ik op 02.07.2007 (uitgerekende datum) dan ook bevallen van een dochter Maaike. Nu dus 13 maanden oud.
Helaas kwam toen alle emotie los en kreeg ik een PND. Dit was vervelend en ik heb dus ook zeker geen roze wolk gehad maar goed. Daar zijn we nu wel overheen.

Nu gaan we voor een tweede wondertje, na ontzettend veel twijfelen. We hebben altijd gezegd we willen graag twee kinderen maar ik was erg aan het twijfelen vanwege de PND. Maar iedereen heeft me verzekerd dat de kans dat ik die nog een keer niet heel groot is dus nu gaan we er helemaal voor.

Zoals jullie hebben kunnen lezen mag ik maandag de hele apotheek weer leeg halen en dan woensdag weer beginnen. We kunnen nu niet meer wachten en uiteraard hopen we weer op een evengoed verloop maar die garantie is er natuurlijk nooit.

Ik denk dat jullie zo wel een beetje weten hoe het zit en als er nog vragen zijn dan hoor ik het wel.

Groetjes
Inge
 
Hoi Inge,

Je zegt dat jullie ruim acht jaar bezig zijn geweest voordat jullie naar het zkh gingen. Hebben jullie echt zo lang alleen zitten proberen of begrijp ik het verkeerd?

groetjes Linda
 
Hoi Linda,

Dat heb je helemaal goed begrepen. Voor die tijd wilde we niet aan de mm beginnen. We waren er denk ik gewoon nog niet aan toe. Is misschien maar goed ook want het was nu al moeilijk genoeg om te verwerken en ik denk niet dat ik dit eerder goed had kunnen doen.

Groetjes
Inge
 
Inge,

mijn respect heb je!
Ik kan me voorstellen dat die hele medische malle molen geen pretje is.
Voor mijn man en mij was het ook niet helemaal vanzelfsprekend dat we nu van onze dochter genieten, maar in vergelijking wel stukken eenvoudiger dan jullie traject.
Knap dat jullie volgehouden hebben en hoop dat alles nu ook weer voorspoedig gaat verlopen.

Soms heb ik het idee dat anderen "gewoon" "meteen" zwanger zijn, maar dat is niet voor iedereen weggelegd.

Tamar
 
Hoi Inge,

Bedankt dat je je verhaal nog een keer wilde vertellen. Ik vind het wel heftig hoor! Ik ben erg blij voor je dat je nu weer mag beginnen aan jullie tweede wondertje. Ik zal aan je denken....

groetjes mirjam
 
Hoi Inge,

Tjonge wat een verhaal van jullie en respect voor je!!
Ik hoop dat het allemaal heel voorspoedig gaat verlopen voor jou en je man en dat er maar gauw een  broertje of zusje  mag komen voor je dochtertje...

Groetjes Inge
 
Hoi Inge

Ik vind het super stoer van je dat je er weer helemaal voor gaat.
En ik weet zeker dat het goed komt.
Je bent nu veel sterker en je weet wat je kan verwachten.
Wanneer je weer zwanger raakt zal de huisarts je na je bevalling echt wel in de gaten houden.

Ik wil ooit ook nog een kindje. Alleen ik wacht nog heel even.
Ik slik al 14 jaar anti depr. en moest tijdens mijn zwangerschap ineens stoppen.

Toen is het heel erg fout gegaan en ben ik onder behandeling gekomen van het Erasmus in Rotterdam. Daar waren ze er juist voor dat ik weer anti depr. ging slikken.
Ben me toen vrij snel weer beter gaan voelen. Maar ben nu toch een klein beetje bang geworden. Ben nu onder behandeling bij brain clinics. Ik zal je er niet mee vermoeien maar ik hoop dat ik dmv deze behandeling vanmijn medicatie af kom.

En mocht het daarna een poosje goed gaan dan kan ik gaan denken over een 2e wondertje.

Maar geloof in jezelf. Je hebt al zoveel meegemaakt en dat maakt je een hele sterke vrouw! Heel veel succes. Ik hoop dat je heel snel weer zwanger mag raken. En mocht je ooit tips oid willen laat het me dan weten.

Ik denk aan je groetjes Jiska
 
Terug
Bovenaan