Nooit meer zwanger...

[Anoniem]

Hallo moeders,
Mijn zoon is alweer 3 en mijn kleine meisje wordt in maart 1.
Ik vind het harstikke leuk die ontwikkeling van beide. Maar ik vind het ineens ook zo verschrikkelijk snel gaan....Ik had niet verwacht dat ik daar zoveel moeite mee zou hebben. Dit komt denk ik vooral omdat mijn man en ik besloten hebben het bij deze 2 mooie mensjes te laten. Maar het idee dat ik nooit meer zwanger zal zijn, nooit meer een klein babietje (van mezelf) in mijn armen te  hebben vind ik best moeilijk. Ben ik de enige sentimentele? Het komt vast omdat de 1e verjaardag van onze dochter eraan komt....
Groetjes roxan

 

[Anoniem]

hoi,
Denk ook dat het het idee is "nooit meer" wat je sentimenteel maakt. Zelf hebben we nog een 2e kinderwens, dus kan er niet over meepraten, maar een zus en een vriendin hebben in principe hun gezinnetje compleet. Maar houden slag om de arm vanwege dat nooit-meer idee. En hoeveel mensen zijn er niet die hun babyspullen pas de deur uitdoen als hun jongste al naar school gaat?
Geniet van je 2 prachtkinderen! En sterkte met het een plekje te geven geen kindje meer in je te voelen bewegen...
Groetjes mira, sinds 02-01-07 mama van jaap

 

[Anoniem]

hoi

ppff lijkt wel of ik het typte
mijn oudste word bijna 4 een meid, en mn zoontje morgen 1
ook wij zouden het hierbij laten,
het is zo snel gegaan allemaal, ondanks een jaar tobben en ziekenhuis
begint eerlijk gezegd toch weer te kriebelen hoor
maar goed, we hebben nu zoiets van nee
maar houden het wel open, mochten we toch ervoor gaan
kan het altijd

groetjes riana

 

[Anoniem]

Had ik ook hoor. Maar nu het echt niet meer kan ben ike r erg ontspannen onder. Vorodat ik onder het mes ging was ik vresleijk bang dat ik spijt zou krijgen. Ik dacht straks kom ik bij en dan heb ik zo'n spijt. Maar niets is minder waar. Het is klaar, het is compleet en het heeft een plekje.

Geniet van je gezin.

Miep

 

[Anoniem]

Ik ben nu zwanger van de 2e, en hoewel mijn vriend het hierbij wil laten heb ik niet zoiets van nooit meer. Onze ukken schelen straks 14 maanden dus wordt het een hele drukke periode. Ikzelf speel met de gedachten dat als ze allebei naar school gaan, ik toch misschien weer... De redenen van mijn vriend zijn overwegend praktisch/financieel. Je wil je kind toch ook wat kunnen bieden, en scholing studie e.d. is bijna niet te betalen! En het is leuk om op vakantie te kunnen gaan etc. Hoe meer kids, hoe minder je overhoud. Ik begrijp dat heus wel, maar het is zo'n geweldige ervaring om met die kleine bezig te zijn, om je kind steeds een beetje groter te zien worden... We zien wel hoe het loopt, maar ik zal mezelf niet voorhouden van nooit meer...