A
Anoniem
Guest
pfff ben me toch geschrokken vanmorgen!
Ging lekker boodschappen doen, en ja ze is heel eigenwijs, in de ah eet ze alles! Kaas, banaan, druiven! Thuis dus niet, dus toen ze naar een appel wees en zei: die, dacht ik ok alsjeblieft! Ze zette meteen haar tanden erin, en at hem heerlijk op.
Tot het laatste stukje, ineens begon ze te hoesten, kreeg geen lucht, ging overgeven, en stikte zowat.
Ik dacht eigenlijk dat ik in paniek zou raken maar bleef heel kalm, dacht zolang ze nog hoest krijgt ze nog lucht (heb net ehbo cursus gevolgd, aanrader!), stelde haar gerust: goed zo meisje hoest het er maar uit, keek om me heen, wie ik evt. kon roepen, en dacht aan alle volgende stappen, tussen de schouderbladen slaan, en daarna de heimlich. Gelukkig hoefde dat niet, want na nog een keer overgeven, en een flinke hoest, vloog het eruit.
Was zo trots op mezelf, ze moest maar even huilen, en toen was het helemaal over!
maar stond daarna wel voor het verkeerde schap met knikkende knieeen haha.
Dus voor ons noooooooit meer appel!
Ging lekker boodschappen doen, en ja ze is heel eigenwijs, in de ah eet ze alles! Kaas, banaan, druiven! Thuis dus niet, dus toen ze naar een appel wees en zei: die, dacht ik ok alsjeblieft! Ze zette meteen haar tanden erin, en at hem heerlijk op.
Tot het laatste stukje, ineens begon ze te hoesten, kreeg geen lucht, ging overgeven, en stikte zowat.
Ik dacht eigenlijk dat ik in paniek zou raken maar bleef heel kalm, dacht zolang ze nog hoest krijgt ze nog lucht (heb net ehbo cursus gevolgd, aanrader!), stelde haar gerust: goed zo meisje hoest het er maar uit, keek om me heen, wie ik evt. kon roepen, en dacht aan alle volgende stappen, tussen de schouderbladen slaan, en daarna de heimlich. Gelukkig hoefde dat niet, want na nog een keer overgeven, en een flinke hoest, vloog het eruit.
Was zo trots op mezelf, ze moest maar even huilen, en toen was het helemaal over!
maar stond daarna wel voor het verkeerde schap met knikkende knieeen haha.
Dus voor ons noooooooit meer appel!