Nu al eenkennig?

<p>Goedenavond,</p><p>Ik ben op zoek naar andere ouders die dit mogelijk herkennen en/of tips hebben. </p><p>Ons dochtertje is inmiddels 4,5 maand oud. Sinds de geboorte is ze een heerlijk, makkelijke baby en genieten we enorm van haar. Ze drinkt goed (borstvoeding), slaapt goed (vooral ‘s nachts slaapt ze tussen de voedingen het klokje rond) en is heel vrolijk. Inslapen overdag gaat soms wat moeizamer, maar na wat gesputter valt ze altijd wel in slaap.</p><p>Ik heb extra lang verlof en hier nog vakantie achteraan geplakt, waardoor ik halverwege september pas aan het werk hoef. Ze is dan 5 maanden oud. Allemaal heel leuk, maar we zijn nu sinds een maand aan het “oefenen” met haar wegbrengen naar opa en oma (mijn schoonouders) en oppassen bij ons thuis door mijn eigen ouders. Ze drinkt bij hen netjes haar flesjes leeg en is ook vrolijk, totdat ze moe wordt. Wanneer ze in bed gelegd wordt, is ze ontroostbaar. Ze huilt dan op een manier die ik nog nooit gehoord heb. Ze wordt dan opgepakt en getroost, maar het duurt lang voordat ze rustig wordt en ze blijft ook nog lang nasnikken daarna. Haar in bed in slaap brengen is haast onmogelijk omdat het hele verhaal dan weer opnieuw schijnt te beginnen. Het bijzondere is dat ze zodra ze mijn gezicht ziet stil is en zelfs gaat lachen. Ook ik krijg haar in een andere omgeving moeilijker in slaap maar dit lukt uiteindelijk wel en ze huilt daarbij ook niet zo. Het vervelende is dat er na een maand oefenen nauwelijks verbetering in zit. Ik heb liedjes ingezongen, het ritueel wat ik zelf doe op papier gezet voor allemaal. Het ingezongen liedje werkt soms wel wat om haar rustig te krijgen, maar het blijft een enorme opgave om haar in slaap te krijgen. Alleen bij allebei mijn ouders die bij ons thuis komen lijkt er wat verbetering in te zitten. Het lijkt er haast op dat ze al wat eenkennig is, want ze volgt ze mij enorm met haar blik als ik rondloop en ze bij een ander op schoot zit. Op het CB wordt gezegd dat dit vreemd is omdat ze nog niet eenkennig kan zijn op deze leeftijd. Ik word hier dan onzeker van en maak me dan zorgen of de hechting wel goed verloopt, of ik niet eerder had moeten oefenen en of het allemaal niet teveel wisselingen voor haar zijn. Ze zal straks 3 hele dagen niet bij mij zijn, maar 1 dag bij mijn schoonouders, 1 dag naar het KDV en 1 dag komen mijn ouders om en om (zijn gescheiden) bij ons thuis. Vanuit financiële overwegingen en omdat alle opa’s en oma’s het leuk vinden om op te passen maar niet meer dan dit kunnen, hebben we voor deze constructie gekozen. De tijd zal leren of dit zo ook gaat werken of dat het teveel wisselingen zijn, maar ik vraag me af of we hier gewoon even doorheen moeten en of dat dit geen kwaad kan voor haar ontwikkeling... iemand ervaring hiermee? En ook al op deze jonge leeftijd?</p>
 
Ik heb zelf twee peuters die ook vanaf het begin al erg gewend zijn aan dat ik ze naar bed breng. Jouw kindje is nog heel jong dus eerder dan dit had je ook bijna niet kunnen beginnen. Misschien gewoon even aankijken hoe het gaat, heel veel keus heb je uiteindelijk toch niet als je eenmaal weer aan het werk moet. 
Wel vroeg ik me af of je vriend/man haar ook wel eens naar bed brengt? Misschien is dat een eerste stap. Of dat je een aantal keren je ouders/schoonouders haar naar bed laat brengen terwijl je zelf ook in de kamer erbij zit maar zelf niks doet. Zodat ze ziet dat jij het goed vindt maar het hele ritueel ook bij iemand anders kan plaatsvinden. Blijft een kwestie van uitproberen denk ik.
Hier is het uiteindelijk nooit gelukt ? al hebben we het ook niet veel geprobeerd omdat ik er bijna altijd wel ben. de oudste van 2,5 kan nu pas eindelijk normaal naar bed bij opa en oma, maar met de jongste van 1,5 is het nog altijd rondspoken tot laat op de avond. 
 
Ik denk dat het een kwestie van wennen is voor je dochter (en jou!). Ze is jou (en je partner?) gewend tijdens het naar bed gaan en dat is nu anders. Onze zoon was ook een erg moeilijke slaper en in het begin werd er bij de opa's en oma's ook amper geslapen. Zij gingen dan meestal even met 'm wandelen en dan sliep hij alsnog. Inmiddels is hij 10 maanden en passen de opa's en oma's al 7 maanden structureel een dag in de week op. Het gaat super nu. Hij slaapt daar nu net zoveel en makkelijk als thuis. Ik geef wel altijd z'n eigen slaapzak en een knuffeldoekje van thuis mee, zodat hij iets heeft met z'n vertrouwde geur. Op het kdv slaapt hij nog steeds minder dan hij thuis doet. Ik vind het geen probleem. Hij is daar ook de hele dag vrolijk en er is zoveel te spelen daar. 
 
Zei CB dat? Mijn dochtertje is nu 5 maanden maar sinds een paar weken doodsbang voor sommige vreemde gezichten en begint te huilen als ik uit zicht ben. Natuurlijk kan dat wel, ze beginnen juist te begrijpen wie papa en mama zijn en dat betekent ook dat niet iedereen zo veilig voelt voor hen. Toen ik het aankaartte zei cb dat dat al wel kon, dus onderling verschilt het heel erg. 
 
Terug
Bovenaan