Hallo
Bij mijn kleine mannetje(5,5 week) is pas een leisbreuk geconstateerd door het consultatiebureau. Na een bezoek aan de kinderarts was een afspraak met een chirurg gemaakt voor 12 april. Twee en een halve lange week wachten...
Maar omdat de bobbel de afgelopen dagen steeds groter werd, zijn we gisteren naar de huisarts geweest. Die verwees ons meteen door naar de ehbo, omdat het darmpje moeilijker terug te duwen was. De chirurg moest er meteen naar kijken. Eerst leek het of Loek meteen moest blijven, want de arts kon de darm niet meer terug duwen. Maar toen kwam er een meer ervaren arts (vre-se-lijk knappe vent trouwens!!!!!!!!!!!!!!!!!) die dat wel kon. We gaan nu een versneld traject in ipv meteen opereren. Morgen worden we er bij een chirurg tussen gepropt en dan kijken ze meteen wanneer hij geopereerd kan worden.
Mijn kleine ventje... Mijn man en ik stonden in het ziekenhuis allebei met tranen in onze ogen. Hij is nog zo klein en dan al onder het mes. Gelukkig is het geen ernstige ingreep. Kan je je voorstellen, die ouders met kinderen die bv een hartoperatie moeten ofzo... Ik moet er niet aan denken.
Ik hoop dat het snel achter de rug is, want hij heeft er de laatste dagen echt last van. Vreselijk huilen en als je de bobbel terugmasseerd, wordt het minder. Echt moeilijk omdat je anders niets kan doen!
Groeten,
Rosanne
Bij mijn kleine mannetje(5,5 week) is pas een leisbreuk geconstateerd door het consultatiebureau. Na een bezoek aan de kinderarts was een afspraak met een chirurg gemaakt voor 12 april. Twee en een halve lange week wachten...
Maar omdat de bobbel de afgelopen dagen steeds groter werd, zijn we gisteren naar de huisarts geweest. Die verwees ons meteen door naar de ehbo, omdat het darmpje moeilijker terug te duwen was. De chirurg moest er meteen naar kijken. Eerst leek het of Loek meteen moest blijven, want de arts kon de darm niet meer terug duwen. Maar toen kwam er een meer ervaren arts (vre-se-lijk knappe vent trouwens!!!!!!!!!!!!!!!!!) die dat wel kon. We gaan nu een versneld traject in ipv meteen opereren. Morgen worden we er bij een chirurg tussen gepropt en dan kijken ze meteen wanneer hij geopereerd kan worden.
Mijn kleine ventje... Mijn man en ik stonden in het ziekenhuis allebei met tranen in onze ogen. Hij is nog zo klein en dan al onder het mes. Gelukkig is het geen ernstige ingreep. Kan je je voorstellen, die ouders met kinderen die bv een hartoperatie moeten ofzo... Ik moet er niet aan denken.
Ik hoop dat het snel achter de rug is, want hij heeft er de laatste dagen echt last van. Vreselijk huilen en als je de bobbel terugmasseerd, wordt het minder. Echt moeilijk omdat je anders niets kan doen!
Groeten,
Rosanne