nu dan echt zonder

A

ANONYMOUS_USERNAME

vanochtend de kraamhulp uitgezwaaid. het was dan echt einde verhaal voor haar. het is nog wel een beetje eng maar goed ik   mag de vk bellen als ik met wat zit en binnen kort mag ik ook nog naar het cb om daar te bellen enzovoort. maar hoe hebben jullie dat allemaal gedaan meiden??? ik heb ook nog de vk gesproken. die is vandaag even langsgekomen voor de visite te lopen. en die zei wel van meid luister aub wel naar je lichaam he. nou dan doen we dat maar
ook al zou ik graag het anders doen.
maar hoe voelde jullie je nadat de kraamhulp weg was?
 
Onze kraamhulp was zondag voor het laatst. We hadden zaterdag een zware nacht gehad en ik had daarbij ook even een gigantische huilbui gehad. Was zondagochtend dus heerlijk om nog even tegen haar ons verhaal kwijt te kunnen.
Met gemende gevoelens liet ik haar dan ook zondagmiddag uit....nu stonden we er helemaal alleen voor...zo voelde het wel echt.
Gelukkig hebben we daarna ook een paar goede nachten gehad en we overleggen veel met elkaar. Zo van: 'zullen we vandaag dit proberen? of zullen we het op deze manier aanpakken'. Ik heb heel veel steun van mijn vriend. Zo met z'n tweeen lukt het aardig.
Eergister met de bugaboo boodschappen wezen doen (jeeh...dat moeten straks kleine boodschapjes worden hoor...als ik het in mijn eentje moet doen). En gister naar de Prenatal geweest. Gaat allemaal goed....volgens mij vind ik het spannender/enger dan mijn mannetje.
En het is denk ik echt een kwestie van wennen. Vergeet af en toe dat hij pas 11 dagen oud is. De kraamtijd duurt zes weken. Moet ons echt de tijd gunnen.

Hebben jullie dat ook?
 
het hele verhaal is zo herkenbaar wat je nu schrijft. zoals de boodschappen. jemig man dat gaat echt minder worden. maar ja je wist het he van te voren en o ja dat is ook zoiets met het eten geven he. bij mij eet tie wel voldoende maar op z'n tijd. bij manlief,wil die af en toe niet en dan moet je hem horen.

maar ja als tie dan er na goed eet en zijn broek heeft vol gedaan dan is tie weer heel trots. maar goed, het verhaal is zo herkenbaar. klinkt heel gemeen maar ben blij dat ik niet de enige ben
 
mijn kleine is nu al 3 en halve week maart toen onze kraamhulp wegging kreeg niet ik maar mijn man een dipje.
we hadden een hele lieve kraamhulp en nu kwamen alle emoties bij mijn man vrij.
'best lief'
maar moet zeggen dat alles wel goed gaat.
het enige nadeel nu mijn man weer vwerken is, zijn onze 2 honden.
als ik die moet gaan uitlaten dan moet eerst de kinderwagen naar beneden(wij hebben een bovenwoning) dan de honden naar beneden vast aan een paal en dan de kleine halen.
het lopen gaat wel gelukkig kan er 1 van de 2 los maar toch isdat aeen nadeel en boodschappen doen we op zaterdag gewoon.
gelukkig zit de groente boer naast ons dus verse groente hebben we altijd.

nou suc6 nog

gr priscilla
 
Moest flink slikken toen de kraamverzorgster weg was.. opeens sta je er alleen voor! Ik vond het heel erg eng en zeker voor de eerste keer alleen op pad vond ik spannend. Inmiddels is mijn kleine meid al weer 5 weken en het gaat allemaal prima. Ik ben niet meer zo emotioneel en alleen dat is al een hele opluchting.
 
Nou ik ben sinds gister voor het eerst alleen thuis. En ja hoor...uiteraard is gister uitgemond in een klein drama. Begon allemaal goed, behalve dan dat de kleine man steeds om de twee uur kwam en het leek alsof hij echt bere honger had....en maar keihard zuigen en na ongeveer 20 a 30 minuten klaar...maar amper verzadigd. En niet willen slapen. Komt mijn vriend dus smiddags thuis in een overstuur huis...lekker gezellig!!

Gelukkig heeft ie vannacht en vandaag wel weer 'normaal' geslapen en gegeten, waarschijnlijk was het dus een regeldag ofzoiets.....heb ik weer de eerste dag alleen.

Pfff....gelukkig ging vandaag wel goed. Dus dat geeft weer wat hoop he!
Ben wel doodmoe dus ik heb al het bezoek voor vandaag en de rest van de week afgezegd....ik heb daar echt ff geen zin meer in. Ze wachten maar een weekje hoor, eerste even bij tanken.

Trouwens....moet er niet aan denken om er nog twee honden bij te hebben...poeh...heftig hoor!
 
Wij hebben een hele lieve kraamhulp gehad. ze is inmiddels 1,5 week weg. Patrick is 2,5 week oud.
Doordat ik een heel laaf ijzergehalte heb ben ik snel moe. Nu is mijn man afgelopen maandag weer gaan werken. Nachtdienst. En ja hoor Patrick komt regelmatig 's nachts. Ik ben dus helemaal kapot 'sochtends als Erik thuis komt. Patrick ligt dan als een roos te slapen en ik ben een zombie.
Ik ga nu wel 's middags liggen omdat ik het anders niet trek. het is best pittig zo maar ik red me wel. O ja we hebben nog 2 honden en een papegaai. de honden zijn heel makelijk gelukkig en Erik laat ze nu uit als hij thuiskomt dus dat scheelt voor mij een rit.

het is wel wennen hoor met boodschappen doen ed. Je hebt nu een volksverhuizing zeg maar voordat je de deur uit kan. maar het is wel leuk als je eenmaal onderweg bent.
groetjes sacha
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan