Nu weer verder...

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi meiden.
Vorige week maandag is het duidelijk geworden dat ik een miskraam had (heb ik toen ook al gemeld)Daarna volgt een hele rare week. Heel veel verdriet de eerste dagen, daarna een periode van redelijk nuchter naar het gebeuren kijken. Rare gesprekken met familie, vrienden en vriendinnen (we hebben het tegen een paar vrienden gezegd)En,heel raar, er is maar één stel die niet hetzelfde heeft meegemaakt.
En nu moeten we weer verder. En dat is eigelijk een heel raar gevoel. Ik wil nog steeds héél graag een kindje, maar ben ook bang geworden voor de teleurstellingen, want dat doet heel erg veel met je heb ik deze week gemerkt. Eerst anderhalf jaar elke maand de teleurstelling van weer ongi worden en dan ben je eindelijk in verwachting en loopt dat ook nog fout. Ik heb het gevoel dat mijn lijf me in de steek laat en het vertrouwen is foetsie. Dus, nu weer verder.....ik weet even niet zo goed hoe en wat!
Sorry, het is een heel verhaal geworden, maar ik wilde mijn gevoel toch even kwijt.
Groetjes Els
 
Hoi Els,

Wat een afschuwelijke ervaring joh! Het is de nachtmerrie van iedereen! Ik weet dan ook niet wat ik schrijven moet. Al wil ik je laten weten dat ik met jullie meeleef en hoop dat je dit verdriet een plaatsje kunt geven. Als ik er alleen al aan denk krijg ik kippevel en ik zou mijzelf echt geen raad weten! Het is soms echt heel oneerlijk allemaal!

Ik wens jullie veel sterkte! Ik hoop dat jullie steun hebben aan elkaar en familie en vrienden! (en natuurlijk het forum)

Liefs moi xxx
 
Hoi Els,

Ik snap heel goed wat jij schrijft over het vertrouwen in je lichaam, dat je kwijt bent. Het lijkt me vreselijk waar jullie nu door moeten. Ik hoop dat jullie er toch een plaatsje voor kunnen vinden, samen met familie en vrienden.
Heel veel sterkte, liefs Kiki
 
hai Els,
Begrijp het heel goed! Ben zelf na een jaar proberen en daarna een miskraam bewust een half jaar voorbehoedsmiddelen gaan gebruiken. Gewoon weer wat rust inbouwen. Ik had bij wijze van spreken iedere maand de test al klaar voor gebruik. Na dit half jaartje rust weer begonnen en na weer een half jaar was ik zwanger van mijn dochter. Gun jezelf wat rust en probeer niet al je hoop en vertrouwen te laten varen! Sterkte!!
 
Hoi Els,

Een bekend verhaal....helaas!! Zelf heb ik begin maart een mk gehad en idd ook verdrietig etc etc. Nu ben ik afgelopen week weer voor het eerst ongi geworden en nu heb ik wel weer het gevoel het te willen gaan proberen.....De eerste maand na de mk had ik er ook absoluut geen zin in. Wel denk ik, dat wanneer ik nu weer zwanger zou raken, er minder van kan genieten (omdat ik nu ervaren heb dat het fout kan gaan).
Nou, 'k wens je veel sterkte

Groetjes Marjolein
 
Hoi Els,

Wat erg voor jullie. Kan me voorstellen dat je je heel rot moet voelen. Wij zijn ook 1,5 bezig en zou zo blij zijn als het zou lukken, als het dan niet goed gaat, is dat zo oneerlijk. Heel veel sterkte.

Groeten Nickey
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan