Hallo dames!
Het is weer even geleden dat ik mezelf hier heb vertoond... ik lees wel regelmatig mee maar kom er niet aan toe om te reageren.
Even een kleine update: Nika is vandaag alweer twee maanden en we kunnen ons bijna niet meer herinneren hoe het was zonder haar... Isis is dol op haar zusje en gelukkig nauwelijks jaloers geweest, dus daar boffen we flink mee. Met Isis gaat ook alles goed, ze is de laatste tijd enorm bezig met praten en "kletst" ons de oren van de kop! Gisteren moesten we tussentijds naar het cb, omdat ze met 18 maanden de "5 woordjes-norm" niet haalde... Nu dus wel, en ze waren helemaal tevreden. En wij ook! Ze begint zelfs al combinaties van woorden te zeggen, zoals "da buitah" (=daar buiten) en "nie doe!" (spreekt voor zich...). Het is een heerlijk gezellig, vrolijk meisje waar we enorm van genieten.
Al met al gaat het dus lekker hier, wel druk maar ik vind het tot nu toe meevallen met twee van die aapjes. Dat zal straks als ik aan het werk ga (1 aug.) wel anders worden... Momenteel ben ik erg druk met het organiseren van een sieradenparty/open huis half juli, met mijn zelfgemaakte sieraden. Het is de eerste keer, dus enorm spannend!!
Ook nog minder goed nieuws; mijn schoonvader weet al sinds een jaar dat hij kanker heeft en dat er niets meer aan te doen is, en de afgelopen weken gaat hij ineens enorm hard achteruit. Ik ben bang dat hij Isis' 2e verjaardag (5 sept.) niet meer gaat halen... Enorm verdrietig natuurlijk, voor mijn vriend maar ook voor mij (ben erg close met mijn schoonouders). Wel zijn we heel dankbaar voor het afgelopen jaar dat we nog met hem gehad hebben, waarin hij 70 is geworden, hij Isis' eerste verjaardag heeft meegemaakt én natuurlijk de geboorte van Nika, zijn 3e kleinkind. Het is de liefste opa die je je voor kunt stellen, en we gaan hem enorm missen. Hopelijk mag hij nog even bij ons blijven, als het maar geen lijdensweg wordt... Dat gun ik hem echt niet!
Nou, een heel verhaal weer (dat krijg je ervan als je zolang niets schrijft...).
Groetjes,
Myrna mv Isis en Nika
Het is weer even geleden dat ik mezelf hier heb vertoond... ik lees wel regelmatig mee maar kom er niet aan toe om te reageren.
Even een kleine update: Nika is vandaag alweer twee maanden en we kunnen ons bijna niet meer herinneren hoe het was zonder haar... Isis is dol op haar zusje en gelukkig nauwelijks jaloers geweest, dus daar boffen we flink mee. Met Isis gaat ook alles goed, ze is de laatste tijd enorm bezig met praten en "kletst" ons de oren van de kop! Gisteren moesten we tussentijds naar het cb, omdat ze met 18 maanden de "5 woordjes-norm" niet haalde... Nu dus wel, en ze waren helemaal tevreden. En wij ook! Ze begint zelfs al combinaties van woorden te zeggen, zoals "da buitah" (=daar buiten) en "nie doe!" (spreekt voor zich...). Het is een heerlijk gezellig, vrolijk meisje waar we enorm van genieten.
Al met al gaat het dus lekker hier, wel druk maar ik vind het tot nu toe meevallen met twee van die aapjes. Dat zal straks als ik aan het werk ga (1 aug.) wel anders worden... Momenteel ben ik erg druk met het organiseren van een sieradenparty/open huis half juli, met mijn zelfgemaakte sieraden. Het is de eerste keer, dus enorm spannend!!
Ook nog minder goed nieuws; mijn schoonvader weet al sinds een jaar dat hij kanker heeft en dat er niets meer aan te doen is, en de afgelopen weken gaat hij ineens enorm hard achteruit. Ik ben bang dat hij Isis' 2e verjaardag (5 sept.) niet meer gaat halen... Enorm verdrietig natuurlijk, voor mijn vriend maar ook voor mij (ben erg close met mijn schoonouders). Wel zijn we heel dankbaar voor het afgelopen jaar dat we nog met hem gehad hebben, waarin hij 70 is geworden, hij Isis' eerste verjaardag heeft meegemaakt én natuurlijk de geboorte van Nika, zijn 3e kleinkind. Het is de liefste opa die je je voor kunt stellen, en we gaan hem enorm missen. Hopelijk mag hij nog even bij ons blijven, als het maar geen lijdensweg wordt... Dat gun ik hem echt niet!
Nou, een heel verhaal weer (dat krijg je ervan als je zolang niets schrijft...).
Groetjes,
Myrna mv Isis en Nika