Oeps, vergeet me voor te stellen!

[Anoniem]

Ik zal me alsnog even voorstellen!

Ik ben Samantha 20 zomers jong, getrouwd met Danny en moeder van Vincenzo van bijna 2.
Ik ben op het moment full-time housemanager (huisvrouw dus) en moeder.
We wonen in Almere.

Vincenzo was een echte verrassing. Helemaal niet gepland, maar van harte welkom.
Door mijn zwangerschap heb ik niemand meer overgehouden.
Mijn vrienden, maar vooral mijn familie heeft me laten vallen als een baksteen.
Nu bestaat mijn familie uit Danny, Vincenzo, mezelf, m'n schoonzusje en m'n schoonouders. En het bevalt ons allen prima!

Dit was in het kort wie ik ben.
liefs Samantha

 

[Anoniem]

Hoi welkom



Wat raar zeg dat ze je zomaar hebben laten vallen



Je wilt nu voor een tweede beginnen

wat leuk



Je zal je hier best thuis voelen



Wat een leuke naam   voor je zoontje



groetjes Natasja



ps als je hier vaker komt

kan je je nod doorgeven

dan kan ik je op de lijst zetten



Op die lijst houden we bij wie allemaal wanneer ongi moet worden

 

[Anoniem]

Hey Samantha,

Wat een verhaal zeg! Wat naar dat je familie en vrienden je zo hebben laten vallen.
Ik heb dit (gelukkig) zelf nooit mee gemaakt. Maar wel van dichtbij zien gebeuren.
Mijn schoonzus (zus van mijn aanstaande man) was 20 jaar. Ze had toen een wel een vaste relatie van ongeveer een half jaar met een turkse vriend. Ze was nog erg onstuimig, ging nog veel uit, genoot van het leven en woonde nog bij haar moeder (ouders waren gescheiden). Ze ging met verkeerde mensen om en raakte het spoor een beetje bijster.

Toen kwam er een dag dat ze ons kwam vertellen dat ze zwanger. Met al haar problemen kon dat er ook nog wel bij..... Maar wij  hebben haar altijd gesteund en ook haar vrienden.  Haar vriend wilde dat ze het kind zou weg laten halen, maar hier heeft zij geen moment aan gedacht. Ze besloot om het kind alleen op te voeden in het huis waar ze woonde. De zolder werd voor haar vrij gemaakt en en werd een kamertje gemaakt waar moeder en dochter heerlijk samen konden vertoeven.

Toen ze eenmaal bevallen was waren de twee  onafscheidelijk! Ze gaven elkaar zo veel liefde!!! Dat was zo verschrikkelijk mooi! Van een ontstuimig meisje werd ze een echte vrouw met verantwoordelijkheids gevoel. En ze werd steeds sterker en sterker! Ze kwam weer op het goede pad! Na een jaar kreeg je een leuk flatje waar ze met zn tweetjes gingen wonen. En na een half jaar kreeg ze een vriend. Nu 5 jaar later vormen ze een gezellig gezinnetje, en willen hun denk ook wel nog een kindje. Alleen staan ze er nog steeds financiel niet goed voor. Ze hebben zelf een paar hoge leningen. Ik weet nog niet wat ze doen. Het is hun keuze, en die is altijd goed!

Ik ben er dus van overtuigd geraakt dat iedereen die op de wereld komt een doel in zn leven heeft. En mijn nichtje heeft zeker een goed doel gehad en die heeft ze zo goed vervult. Het is nu een  meid van 5 jaar, een heerlijk grietje die mensen samen brengt (door haar kregen mijn vriend en ik ook een relatie) en die mensen zoveel liefde kan geven.

Ik moest dit verhaal even aan je kwijt. Misschien dat jou zoontje ook zo'n doel in zn leven had??? Ik wens je heel veel succes van het nemen van je beslissing. En onthoud jou beslissing is altijd goed! Veel liefs xxx isa. (20 jaar ronde 6)