Oerkrachten en -gevoelens

[ANONYMOUS_USERNAME]

Oh... ik wist niet dat ik zulke oergevoelens in me had zitten... Jasmijn moest vandaag geprikt worden en GRRR, dat ging tot twee keer fout! Ik had echt de neiging om de artsen een flinke mep te verkopen (hoewel ze heel lief waren hoor). Wat liefde niet teweeg kan brengen.
Ik voel het nu nog steeds in mijn buik!

En Jasmijn deed het zó vreselijk goed. Na even een flinke keel opgezet te hebben liet ze het daarna allemaal maar gebeuren. Ik ben echt zó trots op haar!

Maar, iedereen die mijn kind ooit kwaad doet sla ik tot moes! Zó, dat is er uit, haha!

Veel liefs van een normaal gesproken zeer vredelievende mama Marieke ;-)
Xxx

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Heel begrijpelijk hoor! Wat een narigheid.

Ik vond het in het ziekenhuis ook niet leuk al dat geprik en kan daar dan maar slecht tegen bij mn kleine. Hij vond het ook maar niets... Zijn infuusje is zo vaak herprikt moeten worden. Omdat hij zo levendig is hebben ze zijn arm zelfs een keer vastgemaakt aan zijn bedje zodat hij hem niet kon bewegen! En dan ook nog dat geprik in zijn hieltjes, bah

Dus uhmm... lekker erop los slaan hoor ;-) haha!

Liefs!

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Lieve normaal zeer vredelievende en sympathieke Marieke,

Ik vind het heel zielig, maar moet heel voorzichtig ook een beetje lachen om jouw reactie Zo herkenbaar. Ik had het met de prikjes ook dat ik echt dacht "het is dat het moet"... Zo naar!! En zo oneerlijk voor zo'n kleintje dat het zo vroeg in haar leventje al pijn moet lijden. Bah!

Knuffel je meisje maar dubbel en dwars. Liefde is ook zo'n oergevoel. Geniet ervan ;-)

Xxx