oh neee

A

ANONYMOUS_USERNAME

ohnee,
dus weer ongi geworden. heb vanacht tot1uur liggen huilen. had vanmorgen een afspraak bij de dokter en zat daar weer te janken. nou stelde zij voor om eerst met een psychiater te praten. zo dat ik uit die depressie kom en ook omdat we van ons zoontje wel zelf zwanger zijn geraakt. ik hoop echt dat zij me kan helpen want ik ben het echt kwijt. kan niet meer positief denken rond het zwanger worden.
over 6 weken weer terug naar de dokter om te kijken hoe het gaat.
maar maandag eerst even een midweek weg. genieten!!
gr hetty
 
Hoi.
Kan je gevoel goed begrijpen.
Wij waren ook binnen een paar maanden zwanger van onze dochter. Toen we voor nummer 2 gingen was ik ook snel zwanger, maar dit is ge-eindigd in een miskraam. Nu zijn we al bijna 2 jaar bezig en begin ik binnenkort met het spuiten van hormonen. Ookal ben ik erg blij met deze vooruitgang/hulp is het moeilijk te acceptern dat we er nu zoveel moeite voor moeten doen. En ik het niet zelf kan om zwanger te worden.

Veel succes de aankomende tijd.
 
Wij inmiddels alweer 2 jaar en 7mnd bezig voor wondertje 2, dochter was binnen paar maanden 2 om precies te zijn en nu al zolang, 6iuis later en nog neits, dus over 4,5week ong starten we met ivf, en ik weet precies hoe je je voelt, ik ben in behandeling bij een maatschappelijk werkster, is erg fijn, je kan dan gewoon je verhaal doen aan een vreemde, en het lucht altijd erg op en ze geven nog advies ook. Dus doen zou ik zeggen.

Succes.
 
dank je meiden.
bij ons zoontje heeft het ook 11 maanden (ook met een miskraam voor af) geduurd. en nu zijn we dus alweer 1,5jr bezig (met nog een miskraam in febr)
dus ja ik denk dat praten met iemand me ook echt wel gaat helpen. maar het feit blijft dat t lang duurt en het leeftijds verschil tussen een broertje of zusje alleen maar groter word.
en deze forum helpt me zeker ook al een beetje.
wil jullie ook succes wensen met alles
gr
 
Dat had ik ook met dat leeftijdsverschil, maar ik weet hoe moeilijk het is, maar ik ben op zon punt dat ik vaak zeg, ja maar ik kan het er niet in duwen. Het is nu eenmaal zo en je meot maar zo denken dan is het dalijk voor je zoontje ook erg leuk dan maakt hij het wel bewuster mee, dat heb ik wel nu voor mn dochtertje die is nu ruim 3,5 dus zal zeker 4a4,5jaar tussen zitten, maar ja het zij zo, kan er neits aan veranderen. En ik hoop dat jij ook zo over een tijdje kan denken dat je niets aan de situatie kan veranderen, je doet wat je kan en thats it.

Succes.
 
Hoi Hetty,

Ik sluit me aan bij Ydnew - misschien hebben wij het al van een soort plekje kunnen geven. het is ook niet makkelijk als je voor jezelf een ideaal leeftijdsverschil in gedachte hebt en dat niet waarschijnlijk niet gaat lukken. Mijn dochtertje is inmiddels ook alweer dik 3 en ik heb het er tot haar derde verjaardag ook best moeilijk mee gehad maar inmiddels weet ik dat wij er alles aan hebben gedaan en het niet kunnen veranderen dat het leefdtijds verschil (hopelijk) ooit groter gaat worden. Iedereen gaat je voor met een tweede of derde zwangerschap - tsja, erg herkenbaar! Misschien scheelt het bij ons dat we inmiddels weten dat er iets aan de hand is waardoor we niet zwanger kunnen worden en dan af moeten wachten todat ik geopereerd kan worden en daarna nog een herstel periode. Plus mijn vriend is er redelijk relaxed onder. Hij ziet het ook allemaal positief omdat de kleine meid waarschijnlijk een broertje of zusje heel bewust mee gaat maken. Probeer te genieten van de mooie momenten die jullie samen hebben met de kleine. Ik weet het is niet makkelijk maar helaas wordt ons geduld op proef gesteld en zoals mijn vriend altijd zegt die tranen versnellen het proces niet alleen misschien even de ontlading. Meid, ik hoop dat je snel weer de positieve flow te pakken krijgt!

Lfs
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan