Eindelijk!!!
Zaterdagavond kreeg ik na een 'drukke buiken dag' meteen regelmatige weeën om de 5 minuten. Om 1 uur de verloskundige gebeld en die constateerde 2 cm ontsluiting. Ze wilde eerst weer naar huis gaan maar zag hoe snel de weeën elkaar opvolgen en besloot toch nog een uur te blijven om te zien hoe snel het ging. Na een uur toch weer 1-2 cm erbij en ze besloot de vliezen te breken.
Helaas bleek toen dat er in het vruchtwater gepoept was dus moesten we om 3 uur 's nachts ineens naar het ziekenhuis. Onze oudste dochter werd snel opgehaald door een vriendin waarna mijn ouders haar daar ophaalden.
In het ziekenhuis volgden de weeën elkaar nog sneller op, ze werden erg pijnlijk en bij 5/6 cm heb ik nog een prik in mijn been gehad tegen de pijn. Hier werd ik erg duf van maar de ontsluiting bleef opschieten.
Maar toen ik persdrang kreeg, vielen die persweeën telkens weg. Dit was erg frustrerend en uitputtend. Ze besloten me aan een wee-opwekkend infuus te hangen. Door de krachtige weeën werd onze dochter uiteindelijk bijna gelanceerd. En daar was ze dan, om 7.31 uur gisterochtend (21-3, 9 dagen overtijd): Olivia!
Ze was nog iets zwaarder dan haar oudere zus: 4128 gram. Ze heeft een flinke ooievaarsbeet in haar gezicht (waarschijnlijk doordat het met die persweeën niet zo lekker liep) maar dat schijnt allemaal nog weg te trekken. Ze was al erg alert en heeft goed aan de borst gehapt.
Gelukkig was alles goed en mochten we weer naar huis.
Nu aan het bijkomen! Ik ben een beetje uitgescheurd, maar niet zoveel. Wel heb ik erg last van naweeën
De bv gaat wel goed en Olivia slaapt gelukkig uitstekend.
Liefs, Martha
Zaterdagavond kreeg ik na een 'drukke buiken dag' meteen regelmatige weeën om de 5 minuten. Om 1 uur de verloskundige gebeld en die constateerde 2 cm ontsluiting. Ze wilde eerst weer naar huis gaan maar zag hoe snel de weeën elkaar opvolgen en besloot toch nog een uur te blijven om te zien hoe snel het ging. Na een uur toch weer 1-2 cm erbij en ze besloot de vliezen te breken.
Helaas bleek toen dat er in het vruchtwater gepoept was dus moesten we om 3 uur 's nachts ineens naar het ziekenhuis. Onze oudste dochter werd snel opgehaald door een vriendin waarna mijn ouders haar daar ophaalden.
In het ziekenhuis volgden de weeën elkaar nog sneller op, ze werden erg pijnlijk en bij 5/6 cm heb ik nog een prik in mijn been gehad tegen de pijn. Hier werd ik erg duf van maar de ontsluiting bleef opschieten.
Maar toen ik persdrang kreeg, vielen die persweeën telkens weg. Dit was erg frustrerend en uitputtend. Ze besloten me aan een wee-opwekkend infuus te hangen. Door de krachtige weeën werd onze dochter uiteindelijk bijna gelanceerd. En daar was ze dan, om 7.31 uur gisterochtend (21-3, 9 dagen overtijd): Olivia!
Ze was nog iets zwaarder dan haar oudere zus: 4128 gram. Ze heeft een flinke ooievaarsbeet in haar gezicht (waarschijnlijk doordat het met die persweeën niet zo lekker liep) maar dat schijnt allemaal nog weg te trekken. Ze was al erg alert en heeft goed aan de borst gehapt.
Gelukkig was alles goed en mochten we weer naar huis.
Nu aan het bijkomen! Ik ben een beetje uitgescheurd, maar niet zoveel. Wel heb ik erg last van naweeën
De bv gaat wel goed en Olivia slaapt gelukkig uitstekend.
Liefs, Martha