omgaan met temperamentvolle dreumes

[Tamsan]

<p>Hier een moeder van een zoontje 14 maanden met zeer sterke wil.</p><p>Hoe gaan andere moeders om met het gedrag van een bepalend kind.</p><p>Als ik sta te koken wil hij meekijken dus dan maar op de arm. zet ik hem neer is het brullen.</p><p>Al ga ik even weg is het brullen, al is het even naar de bijkeuken.</p><p>Vaak wil ik even éigen tijd invoeren door hem in de box te zetten, maar dat kiept hij alles eruit en is het de hele tijd brullen. Net zo lang tot hij zijn tandje door de lip heeft, en ja dan haal je hem er toch weer uit.</p><p>Hoe doen andere het....doe ik het verkeert...is het al verpest. Ik ben savonds zo enorm moe...dus help</p>

 

[Mamaaatje]

Lastig he. Het is vaak toch een kwestie van consequent zijn zodat hij leert dat mama af en toe geen tijd heeft. Maar als je hem elke keer pakt als hij brult, dan heeft hij dat haarfijn door en zal hij volgende keer weer brullen tot je hem pakt. Als hij bijv mee wilt kijken met koken, vind ik op de arm erg onveilig. Evt zijn kinderstoel erbij schuiven op veilige afstand en hem speeltje geven? 

 

[Gebruiker10054521]

Vanaf zo’n 14 mnd begint het peuberpubertijd en zal je het de komende maanden ‘zwaar’ gaan krijgen, je hummeltje gaat er in korte tijd heel veel nieuwe dingen bij leren en dat ga je ook terugzien in z’n gedrag. Wij zitten er nu middenin. 
Wat ik altijd doe voordat ik hem in een lege box zet, is eerst iets pakken qua speelgoed uit zijn speelgoedkist. We hebben deze kist dicht in de woonkamer staan. Er zit altijd wel iets wat zijn aandacht trekt, of wat hij al een tijdje niet gespeeld heeft. Dat mag hij dan spelen in de box. Dit houdt die van mij max 10 minuten en soms iets langer vol. En soms maar 5 min. 
Ook als we samen spelen loop ik regelmatig weg. Als ik naar de wc moet dan ga ik, in het begin reageert ie erop maar ja, ik zit dan middenin iets en kan gewoon niet weg. 

 

[JomieJW]

Heel herkenbaar hoor! Mijn zoon is nu 17 maanden en begon ook rond 14 maanden met de peuterpuberteit. Daar kwam de verlatingsangst ook nog eens bij, dus als ik al naar de wc ging was het brullen. Ook als hij zijn speen wil of drinken en dat gaat niet snel genoeg, wordt hij drammerig. Hij gaat huilen (nephuilen noem ik het), gooit zichzelf op de grond en doet enorm dramatisch. Ik laat hem heen doen en geef hem zijn drinken pas als hij weer rustiger is, anders beloon ik hem in zijn gedrag. Rond die tijd wilde hij ook niet meer in de box, ook vooral omdat hij het te leuk vindt om rond te lopen. Als hij wél in de box zit, dan gooit hij alles eruit - waarschijnlijk om aandacht te trekken. Pech, dan maar niks meer om mee te spelen. Tegenwoordig zit hij eigenlijk nooit meer in de box.
Wat bij mij (redelijk) goed werkt en wat ik zelf het prettigst vind is hem geen tot weinig aandacht geven wanneer hij in zo'n bui zit en hem pas aandacht geven, of hetgeen geven wat hij wil, als hij weer rustiger is. Ik sus tussendoor (bijvoorbeeld als hij een bui heeft tijdens het eten) en probeer rustig tegen hem te praten, want dat lijkt beter te helpen dan wanneer je je stem verheft (mijn man is dit geneigd om te doen, maar dan krijg je een terugschreeuwende peuter wat al helemaal niet werkt). Wat betreft het koken, mijn zoontje wil ook graag kijken, dus ik zet hem met zijn kinderstoel erbij. Op een veilige afstand, zodat hij wel kan zien wat ik doe, maar ook zodat hij niet in gevaar komt. Consequent zijn en doorpakken is eigenlijk het beste wat je kunt doen voor je kind. Op het moment dat hij merkt dat je reageert of dat hij dingen gedaan krijgt, zal hij zijn gedrag waarschijnlijk voortzetten helaas... Succes!

 

[melissa derky]

Mijn dochter begon ook met 14 maand. Wat hier goed helpt is consequent zijn en structuur.  Ze begon bijvoorbeeld hysterisch te doen als ik haar de pyjama aan deed dan  dacht ze wss dat ze naar bed moest.  Ik ben dit gaan veranderen. Ik nu structureel om half 7 na de teletubbies met haar naar boven en doe haar de pyjama aan. Dan mag ze weer naar beneden sesamstraat kijken,  dan krijgt ze lekkere warme melk en gaat ze naar bed. Dit duurde denk ik 3 weken en heb er nu profijt van.  Met eten maken mag ze mee kijken vanuit haar stoel. Betrek haar er soms bij dat ze wat kan doen want dat vind ze natuurlijk heel leuk. Bijv aardappel in de pan met een laagje water doen voor het omspoelen.  Als ik bepaalde groenten snijd krijgt ze er een stukje van om op te eten. Als ze haar zin niet krijgt gaat ze op de grond liggen en hangt de dramaqueen uit en afleiden werkt dan het beste. Soms moet ze ook maar boos zijn ff. Ze krijgt een knuffel als ze weer rustig is. Nee is nee maar max en paar keer,  dan leid ik haar af met iets anders anders blijft het erg negatief.  Ik ben geen moeder die alles weg zet.  Ik stop er tijd in hoe vervelend soms ook,dat ze van bepaalde dingen af moet blijven. Is geen speelgoed . Soms laat ze eten uit de mond vallen als ze klaar mee is.  Zoveel mogelijk geprobeerd af te geven,  dit gaat best goed. Probeer het dan later wel weer een keer. En de ene dag is de andere dag weer niet. Ik maak er geen strijd van. Benoem dan ook .... klaar? Dan gaan we opruimen . Opruimen kent ze nu omdat ze ook helpt opruimen  met het speelgoed. Hoop dan door de herhaling dat ze het gaat begrijpen op Den duur. En de wc was hier ook een ding. Bleef dan tegen haar praten. Nu kan ik wel gewoon naar de wc . Ik heb ook de structuur dat ze als we net wakker zijn en ze heeft de fles gehad in de box moet spelen omdat ik alles klaar moet maken voor het werk en haar.  Soms is het even huilen maar als ik heel even tijd erin stop om haar te vermaken in de box dan pakt ze dit zelf op.  Dit doe ik ook als ze de pyjama aan krijgt. We  zijn nu 2 maanden verder en gaat zeker de goede kant op. Maar het is soms wel even kijken wie de langste adem heeft! ?

 

[mamavanJ]

O waauw, zeer herkenbaar. Ik kan je niet helpen want wij zitten ook met onze handen in het haar. Zoontje 14m gooit zich ook steeds op de grond als hij zijn zin niet krijgt. Gebeurt meermaals per dag. Ook heel veel tieren en gillen. Kan zichzelf niet vermaken. Als hy in de box moet kiepert hij alles eruit. Hij blijft ook nooit op onze schoot zitten (heeft dat nooit gedaan), geen interesse in tv...En in de creche is hij het braafste kind. En dan begint er vanalles door mijn hoofd te spoken, dat ik geen goede moeder ben, dat ik zijn signalen niet oppak, dat ik een stout,ontevreden kind heb...die gedachten nemen echt wel een loopje met mij

 

[Marieke C]

Mijn zoon had dit met die leeftijd ook. Nu 18 maanden en het is gelukkig al 2 maanden voorbij. Niet dat het heel veel hielp maar ik zei altijd heel duidelijk. Je gaat nu eventjes zelf in de box spelen en dan haal ik je er over 5 (of 10) minuutjes weer uit.