Omgang partner en kind

G

Gebruiker10240315

Hoi allemaal,

Ik heb inmiddels een jaar een fijne en stabiele relatie. Ik heb een zoon van bijna vier. Zijn vader en ik zijn vlak na zijn eerste verjaardag uit elkaar gegaan. Ik hoopte in het begin dat zijn vader en ik nog een kans hadden maar vader was daar niet klaar voor en kon mij ook geen indicatie geven wanneer hij dit wel zou zijn. Er is tijdens onze relatie een hoop gebeurd; ex irriteerde zich aan bepaalde gewoontes van mij (wat ik achteraf gezien ergens kan begrijpen) maar reageerde hier heftig en respectloos op in mijn beleving. Dat is niet veranderd toen we uit elkaar gingen. Ook heeft de vader van mijn kind tijdens onze relatie contact (op een niet vriendschappelijke manier) gehad met een andere vrouw en haar uitgenodigd toen ik een avond weg was met onze zoon. Zo zijn er meer dingen gebeurd tijdens onze relatie vanuit zijn kant maar bovenstaande was voor mij de druppel. Ik was natuurlijk enorm teleurgesteld en daarnaast vond ik dit ook geen gezond voorbeeld voor onze zoon, helaas. Ongeveer 1,5 jaar nadat wij uit elkaar zijn gegaan kreeg ik een relatie met mijn huidige partner. Dit is allemaal vrij snel serieus geworden. Mijn ex partner reageerde heel heftig op het feit dat ik iemand had ontmoet; zag het vaderschap hierdoor niet meer zitten omdat hij bang is vervangen te worden, het zou triest zijn dat ik opzoek was naar liefde terwijl ik een kind heb, etc etc. Ik heb toen direct gezegd dat mijn partner heus niet direct geïntroduceerd gaat worden als partner en dat hij al helemaal niet opeens een vaderrol op zich gaat nemen. Dat komt wel wanneer we langer samen zijn en wellicht samen willen gaan wonen, maar is nu allemaal nog niet aan de orde. De eerste ontmoeting tussen kind en partner was per toeval omdat wij elkaar tegenkwamen bij de HEMA en daar toen een kop koffie zijn gaan drinken, heel luchtig. Dit is iets wat ik ook met mannelijke vrienden zou doen, dus was voor mij onschuldig. Mijn ex zag dit niet zo en was (en is) hier een jaar later nog steeds kwaad om. Ik heb aangeboden kennis met elkaar te maken; dit wil mijn ex niet. Hij heeft nooit vragen over mijn vriend, is alleen boos over het feit dat hij onze zoon ziet. Mijn zoon en vriend zien elkaar wekelijks, maar vriend is hier echt niet dagelijks en draait verder nog helemaal niet mee in onze routine. We doen gewoon leuke dingen als we met zijn drieën zijn. Als mijn zoon (een keer in de twee weken) een weekend bij mijn ex is en vertelt dat hij iets leuks met mij en mijn vriend gedaan heeft, krijg ik vrij respectloze boekwerken van zijn vader toegestuurd, terwijl wij een jaar verder zijn en onze relatie fijn en stabiel is. Ik begrijp best dat een nieuwe partner lastig en pijnlijk kan zijn en dat hij niet wil dat dit de band tussen hem en onze zoon beïnvloed; ik geef vanaf het begin aan dat hij (vader) hem altijd in overleg mag zien/ophalen van de opvang of welkom is bij ons thuis om mee te eten of iets dergelijks. Ook mijn vriend heeft hier al het begrip voor omdat ook hij het belangrijk vind dat mijn zoon een fijne relatie heeft met zijn vader. Maar ook hier maakt hij allemaal geen gebruik van; hij ziet zijn zoon 1 keer in de twee weken en is momenteel niet bereid te kijken naar passend co ouderschap, kan niet ivm zijn werk zegt hij. Ik draai zelf ook avonddiensten; als alleenstaande ouder moet ik ook vaak creatief zijn. Ook betaald vader nergens aan mee; geen allimentatie, niet aan verjaardagscadeaus, niks eigenlijk. Ook nooit echt gedaan, misschien twee of drie keer alimentatie betaald. Zegt altijd dat hij rekeningen te betalen heeft (wie niet?). Ik ben er aan de ene kant best wel klaar mee maar twijfel ook enorm of ik nou fout bezig ben door mijn vriend ook een plek in het leven van ons kind te geven. Ook nu na een jaar is er niet perse sprake van een “vaderrol” maar komt hier wel ongeveer 1,2 keer per week over de vloer; voor mijn zoon een fijn en vertrouwd gezicht. Mijn zoon vind het hartstikke gezellig als hij er is en andersom ook. Hoe denken jullie hierover en hoe hadden jullie dit aangepakt? Ik vind de band met zijn vader belangrijk en probeer echt rekening te houden met hem maar de manier waarop dit gaat begint mij onderhand ook echt te irriteren, vooral omdat hij zelf niet bereid lijkt te zijn de situatie te verbeteren voor zichzelf.
 
Ik vind dat je er zeker goed aan doet de relatie met de nieuwe vriend op deze manier diepte te geven. Jouw ex lijkt het idee te hebben te mogen bepalen wat jij met je leven doet? Als het hem echt om het welzijn van zijn zoon gaat, dan begrijp ik dat. Maar de manier waarop jij het opschrijft lijkt zijn zoon bij hem niet op de eerste plaats te staan.

Hoezo heeft hij excuses over het niet kunnen bijdragen aan de dagelijkse zorg voor zijn zoon, en kan hij het niet opbrengen om zijn zoon vaker dan twee keer in de maand te zien. En hoezo wil hij niet met eigen ogen zien wie er zo te horen een steeds grotere rol in het leven van zijn zoon gaat spelen? Als hij zich niet vervangen wil voelen, of daadwerkelijk zien worden, dan moet hij er zelf voor zorgen dat hij een grotere rol gaat spelen en zijn zoon vaker zien. Waar jij hem officieel (co-ouderschap) en onofficieel (in overleg ophalen van school) de ruimte voor wil geven.

Zelf ben ik nog geen moeder (week 31 eerste kindje), en dus ook geen ervaring op dit gebied. Maar jij lijkt een stabiele basis voor je zoon te creëen, en je ex lijkt die te willen ontwrichten. Blijf je mannetje staan, zou ik zeggen.
 
Ik denk dat alles wat je doet goed is zoals je ermee omgaat.
Je hebt te maken met een jaloerse tegenwerkende ex. Wat je ook zou doen, of niet doen, hij is gewoon jaloers. En dat was hij waarschijnlijk vanaf het moment dat je iemand anders ontmoette.
Helaas kun je hier weinig aan doen en moet gewoon proberen je leven te leiden.
Kontakt met ex heel low key houden, en bij kontakt alleen essentiele dingen over zorg zoontje bespreken.
Geef geen extra info over jullie leven. Niet over jou, niet over vriend.
Geen uitnodiging, geen voorstel voor kennismaking tussen je vriend en ex.
Je ex wil eigenlijk controle. Hij wil niet een echte vader voor je zoontje zijn maar een controle figuur.
Dat heeft hij al aangetoond door zijn hele kleine rol die hij als vader aanneemt ( 1 weekend in de 2 weken zorg, bijna geen financiele bijdrage.
Je vertelde dat je ex boos is om verschillende dingen. Dit kan alleen maar erger worden en tegen jullie gaan werken.
Nogmaals zou ik even het advies willen geven om hem zo weinig mogelijk info te geven over jullie leven, hem op afstand te houden en alleen funktioneel rondom zorg voor zoon kontakt te hebben.

Zeker nu vriend en zoontje een goede band hebben en zoon blij is je vriend te zien. Dat klinkt als een goeie band en zal waarschijnlijk sterker worden in de toekomst.
Ex zal dit verre van fijn vinden dus daar is extra voorzichtigheid geboden.
Extra voorzichtigheid in die zin, dat je als je je ex spreekt niks vertelt over de bezigheden tussen je zoontje en vriend. Dat roept alleen jaloezie op. Benoem je vriend gewoon niet in de gesprekken
 
Grote kans dat je zoon, wanneer hij wat ouder wordt en minder impulsief, vanzelf doorkrijgt hoe zijn vader is, en het bij zijn vader niet meer over jullie zal hebben.

Bedenk wel dat een 4 jarige nog geen heel reëele gesprekken heeft, en de tijdlijn niet goed bevat. Dus dat de vader waarschijnlijk een vrij bijzonder beeld krijgt van de situatie, wanneer een 4 jarige zijn informatie bron is.
 
Bedankt voor je reactie. @Neushoorntje klopt, dat is ook waar ik tegenaan loop; ik krijg niet het idee dat het in het belang van onze zoon is en dat zijn zorgen oprecht daarover gaan, want dan had ik als ik hem was inderdaad mijn vriend willen ontmoeten en had hij vragen gesteld in het kader van wat we doen als we met zijn drieën zijn en hoe mijn zoon reageert op zijn aanwezigheid, maar daar gaat het eigenlijk nooit over. Bedankt voor de tips!
 
@Essil thanks voor je reactie. Klopt helemaal, ik heb dit ook meerdere keren benoemd; dat ons kind alles mag vertellen wat hij wil (uiteraard) maar dat het wel gewoon een 3 jarige blijft dus dat als hij echt wat wil weten, dat hij dit gewoon aan mij moet vragen.
 
@fSOtSi6LtBzcUmYM bedankt voor je reactie. Denk idd dat ik het voor hem momenteel op geen enkele manier echt goed kan doen, behalve als ik de relatie stop en ervoor zorg dat mijn vriend ons kind helemaal niet ziet. Als ik niet vertel over mijn vriend is dat het probleem maar als ik het wel doe ook. Denk inderdaad dat we het een af moeten spreken en dat ook moet blijven doen; enige lastige is dat mijn zoon natuurlijk verhalen vertelt aan zijn vader wat ook helemaal logisch en oke is. Maar voor vader wel een reden de discussie op te zoeken. Hier ga ik eigenlijk al niet meer op in maar lijkt ook niet perse te helpen.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan