Onbegrip man

<p>Hoi,</p><p> </p><p>Ik vind het erg moeilijk hierover te schrijven, maar ga het toch doen. Heb echt advies nodig. </p><p>Mijn man en ik hebben 'n dochtertje van 2. Na haar bevalling heb ik altijd bekkeninstabiliteit gehouden, en er 2 verzakkingen aan overgehouden. (Voorwand en achterwand)</p><p>We hebben samen besloten te proberen zwanger te worden, en na de zwangerschap wat aan de problemen te doen.</p><p>Nu ben ik 18 weken zwanger, en ervaar ik al best veel last van de bekken en verzakkingen. Het belemmerd me eigenlijk echt dagelijks. Kan weinig doen of ik heb last. Heb ook nogsteeds weinig eetlust en ben zoo moe. Maar mijn man begrijpt het niet. Hij vind dat ik me aanstel. Hij maakt zich vooral erg druk om de seks, die ik hem niet kan geven zoals hij dat wilt. Hij wilt elke week seks. Maar ik vind het eng. Ben bang voor de pijn die het doet. Seks is voor mij niet leuk meer. Maar het is meer een moeten, en als ik het hem niet geef is hij boos. Nu is er veel ruzie. Ik ben verdrietig want hij begrijpt me niet. En hij zegt; als ik geen liefde krijg kan ik het niet geven ook. </p><p>Maar ik trek dit niet meer. Ik zit er doorheen. Wat moet ik nou? Ik voel me zo vaak verdrietig en alleen. Durf er ook niet met mn moeder over te hebben, wat moet ze wel niet over hem denken dan, dat wil ik niet. </p><p>Ik zou graag iets horen van jullie? Stel ik me dan echt aan en moet ik hem maar geven wat hij wilt, of het nou zeer doet of niet?</p>
 
Dat lijkt me niet, maar helemaal niks doen is ook geen optie denk ik.. want dan pak je een (onderliggend?) probleem niet aan.. je zou samen kunnen uitzoeken wat jij nog wel prettig vindt, in de intieme sfeer, of eens gaan praten met een therapeut, zodat die oplossingen kan aandragen. Miss niet leuk, maar kan wel heel fijn zijn als jullie niet op 1 lijn zitten? En de zwangerschapshormonen helpen natuurlijk ook niet nu! In dat kader ia het wel flauw dat ie jou zo onder druk zet. Aan de andere kant wil hij miss ook gewoon graag jouw aandacht..
 
Word er gewoon droevig van om je bericht te lezen...
Ten eerste gefeliciteerd met je zwangerschap!  Lijkt mij lichamelijk wel erg heftig voor jou! Onwijs veel respect hoor dat je ondanks je bekken en verzakkingen toch samen de keuze hebt gemaakt voor een tweede. Want zoals je zelf al omschrijft je hebt er samen voor gekozen!?
Daarom vind ik de instelling van je man ook echt belachelijk!  Sorry maar het draait nu even niet om hem en al helemaal niet om seks. Deze aanpak van hem werkt alleen averechts. Ik vind het vreselijk dat je vraagt of je niet zijn zin moet geven?  Als jij het niet wilt of als jij nu pijn ervaart dan is het antwoord NEE 
Ik zou hem dit goed duidelijk maken en misschien ook samen (professionele) hulp zoeken als in relatietherapie of dergelijke...
Want ook straks als de tweede er net is zal seks ook niet hoog op het prioriteitenlijstje staan. 
Heel mooie en gooide zwangerschap gewenst,  zorg vooral goed voor jezelf!
 
Gefeliciteerd met je zwangerschap en inderdaad dapper dat je er weer voor durft te gaan!
Ik vind het heel erg en verdrietig om te lezen hoe jouw man ermee omgaat. Sorry dat ik het zeg, maar wat een grote egoïst is het. Hij zou jou juist hierin moeten steunen i.p.v. aan zichzelf te denken. Je voelt je waarschijnlijk al onzeker en je hormonen werken hier ook niet aan mee.
Misschien kan je verloskundige/gynaecoloog je helpen in een gesprek met hem of zoek er iets over op op internet (zou allemaal niet nodig moeten zijn). Misschien is seks ook helemaal niet goed met jouw klachten en verergert het alleen maar. Maar als het pijn doet, doe het dan niet! Je bent echt geen aansteller. De 1e maanden na mijn zwangerschap deed de seks bij mij ook wel eens zeer en ik heb gelukkig geen verzakking en/of bekkeninstabiliteit.
Succes! Hopelijk kan je ook een beetje van je zwangerschap genieten.
 
Gefeliciteerd met de zwangerschap!
Wat vervelend zeg dat je man het allemaal niet begrijpt. Staat voor hem seks gelijk aan penetratie? Misschien kunnen jullie wel andere dingen doen en de penetratie achterwege laten. Sowieso vind ik niet dat je hem seks MOET geven, maar misschien kunnen jullie goede afspraken maken.
Succes! 
 
Hij WIL elke week seks? Nou sorry hoor, dan heeft hij pech. Je seksleven staat door alle klachten soms gewoon even op een laag pitje. Hij wilde dit kindje toch ook? Dit zijn de consequenties. 
Als het pijn doet, zou ik het hem echt niet geven. Je stelt je zeker niet aan. Hij is degene die zich aansteld. 
 
En als alleen seks voor hem liefde betekent, heeft hij een probleem. Volgens mij kun je liefde op genoeg amdere manieren geven en krijgen. Heel bijzondere opmerking van hem.  
 
Dank voor jullie reacties! Vind het fijn om te horen dat jullie precies denken zoals ik het ook voel. Hij wilde dit wondertje ook, dan kan hij toch best even zonder?!
De bekkenfysio zei al voor de zwangerschap tegen mij dat als seks pijn doet, je het niet moet doen, anders wordt het erger. 
Dus ik durf het soort ook niet, ben gewoon bang voor de pijn en wil niet dat seks iets is wat pijn doet. Als hij me gewoon zou helpen, en niet de druk om seks zo hoog zou leggen zou het misschien ook schelen. Ik zie er soms gewoon tegenop dat hij thuiskomt want ja, dan wilt hij seks. Of hij maakt n opmerking erover, zo ben ik hem gaan zien en dat vind ik vreselijk..
Soms zou ik het liefst n half jaar samen met mn dochtertje thuis zijn, en dat hij pas weer kom omdagen als hij normaal kan doen. Ik trek dit zo slecht. 
Het is geestelijk al best pittig, zwanger zijn met n lichaam dat zovaak zeer doet. Zou t zo fijn vinden dat hij me daarin helpt maar hij maakt het allemaal nòg erger. 
Sorry, het voelt erg als zeuren! Maar ben erg blij met die lieve reacties. Geeft me wat meer zelfvertrouwen dat ik zo slecht nog niet voor hem ben.
 
Terug
Bovenaan