Het zit er voor ons sowieso niet in, na het overlijden van ons eerste kindje...
Maar waarom kunnen de "rand"gebeuren dan niet onbezorgd verlopen?!?!?!?!...
Toen ik zwanger was van Nova, kwam mijn opa in eerste instantie in het ziekenhuis te liggen met een gebroken heup...ok is nog niet zo heel erg, alhoewel hij al wel 89 was...
Maar eerst was hij te zwak om te opereren, toen het wel mocht hebben ze ook maar gelijk een pacemaker geplaatst...
Hij knapte weer op, kwam in een verzorgingstehuis om te revalideren.
Omdat mijn opa nog rookte werd hij af en toe even buiten gezet....zijn ze hem vergeten binnen te halen heeft die lieve man in februari 3 uur buiten gezeten!!!!
Gevolg zware longontsteking, familie bijelkaar geroepen want hij zou de nacht niet halen...ik 6 maand zwanger hele nacht aan zijn bed gezeten...maar hij haalde de nacht, kwam weer op een gewonen afdeling te liggen en ik ben elke dag naar het ziekenhuis geweest om eten te brengen wat hij lekker vond en schone was te brengen en de vieze weer mee te nemen...
In maart kwam mijn moeder in het ziekenhuis te liggen met een heeeeeeeele lage bloeddruk, een week heeft ze op de intensive care gelegen en ik kon niet zomaar even heen, ze woont in Indonesië ook dit is allemaal goed afgelopen maar jemig wat een stress heb ik gehad...
In deze zwangerschap is een oom van mij overleden en nu ligt de oma van mijn man op sterven...het zal deze week echt gebeurt zijn aangezien ze gestopt zijn met behandelen en medicijnen.
Ze draaien haar elke 4 uur, haar nieren hebben het begeven en het enige wat ze krijgt is morfine...
Dus volgende week zit ik naar alle waarschijnlijkheid met een zwangere buik van 32 weken weer bij een begravenis/crematie.
Kan wel zeggen zou willen dat de volgende zwangerschap "normaal" verloopt, maar die komt er niet....we zijn klaar met zwanger zijn...en babytjes blijven altijd leuk, maar we blijven reëel en houden het bij onze 3 wondertjes...
Zo moest het ff kwijt hoor...
Kus randy
Maar waarom kunnen de "rand"gebeuren dan niet onbezorgd verlopen?!?!?!?!...
Toen ik zwanger was van Nova, kwam mijn opa in eerste instantie in het ziekenhuis te liggen met een gebroken heup...ok is nog niet zo heel erg, alhoewel hij al wel 89 was...
Maar eerst was hij te zwak om te opereren, toen het wel mocht hebben ze ook maar gelijk een pacemaker geplaatst...
Hij knapte weer op, kwam in een verzorgingstehuis om te revalideren.
Omdat mijn opa nog rookte werd hij af en toe even buiten gezet....zijn ze hem vergeten binnen te halen heeft die lieve man in februari 3 uur buiten gezeten!!!!
Gevolg zware longontsteking, familie bijelkaar geroepen want hij zou de nacht niet halen...ik 6 maand zwanger hele nacht aan zijn bed gezeten...maar hij haalde de nacht, kwam weer op een gewonen afdeling te liggen en ik ben elke dag naar het ziekenhuis geweest om eten te brengen wat hij lekker vond en schone was te brengen en de vieze weer mee te nemen...
In maart kwam mijn moeder in het ziekenhuis te liggen met een heeeeeeeele lage bloeddruk, een week heeft ze op de intensive care gelegen en ik kon niet zomaar even heen, ze woont in Indonesië ook dit is allemaal goed afgelopen maar jemig wat een stress heb ik gehad...
In deze zwangerschap is een oom van mij overleden en nu ligt de oma van mijn man op sterven...het zal deze week echt gebeurt zijn aangezien ze gestopt zijn met behandelen en medicijnen.
Ze draaien haar elke 4 uur, haar nieren hebben het begeven en het enige wat ze krijgt is morfine...
Dus volgende week zit ik naar alle waarschijnlijkheid met een zwangere buik van 32 weken weer bij een begravenis/crematie.
Kan wel zeggen zou willen dat de volgende zwangerschap "normaal" verloopt, maar die komt er niet....we zijn klaar met zwanger zijn...en babytjes blijven altijd leuk, maar we blijven reëel en houden het bij onze 3 wondertjes...
Zo moest het ff kwijt hoor...
Kus randy
.