Lieve,
Na zelf een miskraam te mee te maken ben Ik als mens veranderd.
Bij mijn eerste echo van 8 weken kwam ik erachter ,dat ik miskraam had maar dat het nog niet heeft doorgezet. Ik kreeg direct de voorbereiding of keuze om medicatie te gebruiken om de miskraam op gang te brengen of te wachten. Ik was volledig in de war, een minute geleden was ik zwanger en vervolgens moet ik beslissen om medicatie te nemen of niet. De verloskundige gaf aan dat ze informatie via de mail zou sturen en dat ze morgen terug zou bellen. Mijn lichaam voelde zwanger en ik bedenken dat niet zo was. Ik zat in een ontkenning en wilde de verloskundige niet geloven. Ik heb gekozen om te wachten, na 2 weken had ik een afspraak bij gynaecoloog. Deze kon iets meer uit leggen en kwam met dezelfde conclusie. Na deze afspraak, heb ik besloten om de pillen te nemen en de miskraam op gang te helpen. Dit was psyche heel zwaar en pijnlijk. Een ervaring dat ik niet meer zou vergeten.
Uiteindelijk is de miskraam doorgezet en begon het stukje verwerken en rouwen. Iets waar wij vrouwen weinig over praten. Dit heeft mij getriggerd om iets hiermee te doen. Voor mij opleiding tot psychotherapeut, ben ik praktijk onderzoek gestart. Het onderzoek gaat over de mentale behoefte van vrouwen die een miskraam krijgen. Ik ben aan specialiseren over dit onderwerp, door zelf dit meegemaakt te hebben, ben ik gemotiveerd om als therapeut iets te betekenen voor deze groep. Hoe ik dat precies ga invullen hangt af van de uitkomsten van dit onderzoek.
Indien je hieraan mee wilt doen, kan je op de link klikken en een enquête willen invullen. Het is duurt maximaal 2 min
Ik wens alle dames die nu bezig met het verwerken, sterkte en heel veel kracht en liefde.
Wij vrouwen zijn krachtige en liefdevolle wezens.
docs.google.com
alvast bedankt
Na zelf een miskraam te mee te maken ben Ik als mens veranderd.
Bij mijn eerste echo van 8 weken kwam ik erachter ,dat ik miskraam had maar dat het nog niet heeft doorgezet. Ik kreeg direct de voorbereiding of keuze om medicatie te gebruiken om de miskraam op gang te brengen of te wachten. Ik was volledig in de war, een minute geleden was ik zwanger en vervolgens moet ik beslissen om medicatie te nemen of niet. De verloskundige gaf aan dat ze informatie via de mail zou sturen en dat ze morgen terug zou bellen. Mijn lichaam voelde zwanger en ik bedenken dat niet zo was. Ik zat in een ontkenning en wilde de verloskundige niet geloven. Ik heb gekozen om te wachten, na 2 weken had ik een afspraak bij gynaecoloog. Deze kon iets meer uit leggen en kwam met dezelfde conclusie. Na deze afspraak, heb ik besloten om de pillen te nemen en de miskraam op gang te helpen. Dit was psyche heel zwaar en pijnlijk. Een ervaring dat ik niet meer zou vergeten.
Uiteindelijk is de miskraam doorgezet en begon het stukje verwerken en rouwen. Iets waar wij vrouwen weinig over praten. Dit heeft mij getriggerd om iets hiermee te doen. Voor mij opleiding tot psychotherapeut, ben ik praktijk onderzoek gestart. Het onderzoek gaat over de mentale behoefte van vrouwen die een miskraam krijgen. Ik ben aan specialiseren over dit onderwerp, door zelf dit meegemaakt te hebben, ben ik gemotiveerd om als therapeut iets te betekenen voor deze groep. Hoe ik dat precies ga invullen hangt af van de uitkomsten van dit onderzoek.
Indien je hieraan mee wilt doen, kan je op de link klikken en een enquête willen invullen. Het is duurt maximaal 2 min
Ik wens alle dames die nu bezig met het verwerken, sterkte en heel veel kracht en liefde.
Wij vrouwen zijn krachtige en liefdevolle wezens.
Begeleiding na miskraam
docs.google.com
alvast bedankt