De internist heeft laatst ontdekt dat ik een ernstig vitamine D tekort heb. De waarde moet tussen de 50 en 150 liggen, ik zat op 14. Daar krijg ik drankjes voor en ik slik extra vitaminetabletten.
Dit verklaarde veel van mijn vage klachten. Maar toch zijn er nog klachten waar ik geen verklaring voor heb (hoofdpijn die maar niet weg wil, onbedoelde bewegingen, aanhoudende rugpijn, ontzettend moe, ongeacht hoeveel ik slaap, pijn aan mijn tong als er tandpasta op komt).
Nu kan het natuurlijk zo zijn dat het gewoon door de zwangerschap komt, aangezien je lichaam dan toch alles een beetje anders doet.
Maar ik heb in het verleden meerdere malen spuiten gehad voor een vitamine B12 tekort en ook mijn ijzer balanceert regelmatig op het randje.
Dus vandaag naar de huisarts gegaan om te vragen of ik bloed mag laten prikken om mijn B12 te laten controleren. Tijdens de zwangerschap heb je dat wel echt nodig, dus wil wel zeker weten dat het in orde is.
Gelukkig wil de huisarts ook het zekere voor het onzekere nemen, dus mocht meteen bloed laten prikken. Mijn ijzer en foliumzuur wordt ook meteen nagekeken.
Als blijkt dat ik weer een B12 tekort heb, krijg ik spuiten. Als dat zo is, ga ik er bij de huisarts op aandringen meer onderzoeken te doen. Als zij het niet nodig vindt, leg ik het bij de internist neer.
Je lever slaat een voorraad B12 op voor ongeveer 3 jaar en ik moet elke 2 tot 3 jaar spuiten laten zetten, dus dat zou betekenen dat ik nagenoeg geen B12 uit mijn voedsel opneem. Ik wil graag weten hoe dat dan kan, en dus of het iets is wat we op kunnen lossen. Want telkens maar wachten tot de waarde daalt en dan weer een voorraadje aanleggen lijkt me niet de beste behandeling. Zeker omdat dit nu al zo'n 9 of 10 jaar speelt.
Begin volgende week krijg ik de uitslag, dus ben benieuwd. Als ik een tekort heb ga ik ook met de gynaecoloog overleggen of dit eventueel gevolgen kan hebben voor de uk, aangezien B12 nodig is voor de vorming van het zenuwstelsel, het hartje en voor de groei van de baby.
Dit verklaarde veel van mijn vage klachten. Maar toch zijn er nog klachten waar ik geen verklaring voor heb (hoofdpijn die maar niet weg wil, onbedoelde bewegingen, aanhoudende rugpijn, ontzettend moe, ongeacht hoeveel ik slaap, pijn aan mijn tong als er tandpasta op komt).
Nu kan het natuurlijk zo zijn dat het gewoon door de zwangerschap komt, aangezien je lichaam dan toch alles een beetje anders doet.
Maar ik heb in het verleden meerdere malen spuiten gehad voor een vitamine B12 tekort en ook mijn ijzer balanceert regelmatig op het randje.
Dus vandaag naar de huisarts gegaan om te vragen of ik bloed mag laten prikken om mijn B12 te laten controleren. Tijdens de zwangerschap heb je dat wel echt nodig, dus wil wel zeker weten dat het in orde is.
Gelukkig wil de huisarts ook het zekere voor het onzekere nemen, dus mocht meteen bloed laten prikken. Mijn ijzer en foliumzuur wordt ook meteen nagekeken.
Als blijkt dat ik weer een B12 tekort heb, krijg ik spuiten. Als dat zo is, ga ik er bij de huisarts op aandringen meer onderzoeken te doen. Als zij het niet nodig vindt, leg ik het bij de internist neer.
Je lever slaat een voorraad B12 op voor ongeveer 3 jaar en ik moet elke 2 tot 3 jaar spuiten laten zetten, dus dat zou betekenen dat ik nagenoeg geen B12 uit mijn voedsel opneem. Ik wil graag weten hoe dat dan kan, en dus of het iets is wat we op kunnen lossen. Want telkens maar wachten tot de waarde daalt en dan weer een voorraadje aanleggen lijkt me niet de beste behandeling. Zeker omdat dit nu al zo'n 9 of 10 jaar speelt.
Begin volgende week krijg ik de uitslag, dus ben benieuwd. Als ik een tekort heb ga ik ook met de gynaecoloog overleggen of dit eventueel gevolgen kan hebben voor de uk, aangezien B12 nodig is voor de vorming van het zenuwstelsel, het hartje en voor de groei van de baby.
